Van Thije Hannes

Van Thije Hannes is een oorspronkelijk uit Wesel afkomstig geslacht waarvan leden in 1830 gingen behoren tot de Nederlandse adel en dat in 1940 uitstierf.

Geschiedenis

De stamreeks begint met Herman Hannes (†1644) die vanaf 1616 tot zijn overlijden schepen was van Wesel. Een nazaat, Johannes Wilhelm Hannes (1714-1800), vestigde zich in de Nederlanden, trouwde in 1737 met Johanna Benjamina van Thije (1714-1797) waarna hun zoon zich "Van Thije Hannes" ging noemen. Een zoon van de laatste werd bij Koninklijk Besluit van 3 maart 1830 verheven in de Nederlandse adel; met een kleindochter van hem stierf het geslacht in 1940 uit.

Enkele telgen

Johannes Wilhelm Hannes, heer van Empel en Meerwijk (1714-1800), raad en schepen van Wesel; trouwde in 1737 met Johanna Benjamina van Thije (1714-1797)

• Mr. Johannes Abraham Hannes, zich noemende Van Thije Hannes (1743-1820), raad en schepen van Gorinchem, drossaard en dijkgraaf van Empel en Meerwijk
  • Jhr. Willem Hendrik van Thije Hannes, heer van Empel en Meerwijk (1774-1849), wethouder en adjunct-maire van 's-Hertogenbosch, lid Grote Vergadering van Notabelen, burgemeester en wethouder van 's-Hertogenbosch, lid ridderschap en provinciale staten van Noord-Brabant, hoogheemraad van Maasland
    • Jhr. mr. Hendrik Antoon van Thije Hannes (1804-1856), rechter
    • Jhr. Jan Frederik van Thije Hannes, heer van Empel en Meerwijk (1810-1873), generaal-majoor
      • Jkvr. Henriette Helena van Thije Hannes (1852-1940), laatste telg van het geslacht; trouwde in 1873 met jhr. Henri Engelen van Pijlsweert (1839-1883), ritmeester en lid van de familie Engelen

Bronnen, noten en/of referenties

• Nederland's Adelsboek 84 (1994), p. 118-125.