Van der Elst (familie)

Van der Elst is een geslacht waarvan leden sinds 1894 tot de Belgische adel behoren.

Ouders

In 1894 werd opname in de Belgische erfelijke adel verleend aan de broers Georges (1848-1919) en Léon van der Elst (1856-1933).

Ze waren de zoons van de vroeg gestorven ouders François-Zénon van der Elst (1820-1860) en Barbara t'Kint de Roodenbeke (1824-1861).

Georges François Ernest Philomène Marie van der Elst (Brussel 30 juli 1848 - 29 december 1919), werd samen met zijn broer in 1894 in de erfelijke adel opgenomen. Hij trouwde in Brussel in 1875 met Françoise Masquelin (1853-1903) en ze hadden twee dochters en een zoon.
- René van der Elst (1877-1947), ambassaderaad, verkreeg in 1925 de titel baron, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij trouwde in Parijs in 1911 met Marie-Josèphe de la Sayette (1886-1976). Ze hadden drie dochters, van wie de oudste, Marie-Louise (°1912), religieuze werd onder de naam Mère Ghislaine-Marie, en een zoon.
  - Jean van der Elst (1917-2008) trouwde in 1943 in Elene met barones Geneviève della Faille d'Huysse (°1918), dochter van Idesbald della Faille d'huysse (°1885), burgemeester van Zwijnaarde en vermoord in Levergem op 12 augustus 1944, en van gravin Gabrielle de Beauffort. Het echtpaar van der Elst had drie dochters, wat het uitdoven van deze familietak voorspelt.

Emmanuel VAN DER ELST, Petite histoire des van der Elst, Brussel, 1967.
Inventaire des archives de la famille van der Elst, Rijksarchief, Brussel, 1974.
Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1988, Brussel, 1988.
Marie-Pierre D'UDEKEM D'ACOZ, Voor koning en vaderland. De Belgische adel in het verzet, Tielt, 2003.
Humbert DE MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, Etat présent de la noblesse belge, Annuaire 2006, Brussel, 2006.
Nederland's Adelsboek 96 (2011), p. 213.