Vlissingen-Oost
Vlissingen-Oost (Sloegebied) is het haven- en industriegebied dat ten oosten van de havenstad Vlissingen is gerealiseerd. Het gebied is tussen 1961 en 1964 ontstaan door het indijken van het Zuid-Sloe, vandaar dat ook vaak de naam "Sloegebied" wordt gebruikt. De havens van de stad worden nu gezien als de derde haven van Nederland.
Ontstaansgeschiedenis
Rond 1955 zocht scheepswerf De Schelde in Vlissingen in het Zuid-Sloe naar mogelijkheden om een reparatiewerf aan diep vaarwater aan te leggen. Met de toegang tot het bestaande terrein in de binnenstad via de sluizen kon men niet langer de groei van de wereldscheepvaart bijhouden. Deze wens werd gecombineerd met reeds bestaande plannen ter verdere inpoldering van het Zuid-Sloe, die na de Watersnood van 1953 een nieuwe impuls kregen. Tegelijk bestond bij de provincie Zeeland de wens om een haven- en industriegebied aan te leggen, zonder dat daarvoor landbouwgrond opgeofferd zou moeten worden.
Het eerste deel van het gebied werd tussen 1961 en 1964 aangelegd. In 1961 werd begonnen met het uitbaggeren van de hoofdvaargeul, de huidige Sloehaven. Eind 1962 was de aanleg van de oeverwerken gereed, in de loop van 1963 werden de havendammen voltooid. Terreinen werden opgehoogd en het havenbassin en kades aangelegd. Tijdens een driedaags bezoek aan het Deltagebied opende Koningin Juliana op 2 september 1964 de Sloehaven, vanaf dat moment officieel Vlissingen-Oost genoemd.
Omvang en beheer
Vlissingen-Oost is circa 2.200 hectare groot. Het westelijk deel is gelegen in de gemeente Vlissingen en het oostelijk deel in de gemeente Borsele. Het gebied kwam in 1971 in beheer bij het toen opgerichtte Havenschap Vlissingen. Binnen deze gemeenschappelijke regelingen werkten gemeenten, Rijk en Provincie samen. Op 1 januari 1998 fuseerde dit havenschap met het Havenschap Terneuzen tot het nieuwe havenschap Zeeland Seaports, waarin alleen nog de omliggende gemeenten en de provincie Zeeland deelnemen.
Bedrijvigheid
In Vlissingen-Oost vinden o.a. activiteiten plaats op het gebied van basis- en offshore industrie, olieraffinage, op- en overslag van onder meer fruit, metaal, hout, ertsen en energieopwekking. Enkele bekende bedrijven zijn aluminiumsmelter Pechiney, chemieconcern Hoechst (inmiddels opgesplitst in kleinere bedrijven, waaronder Thermphos), de reparatiewerf Scheldepoort, een raffinaderij van Total, de kernenergiecentrale Borssele en de centrale opslag voor radioactief afval.
Verbindingen
De havens van Vlissingen-Oost staan in directe verbinding met de Westerschelde, en daarmee ook met de Noordzee en met Antwerpen.
Een goederenspoorlijn (de Sloelijn) verbindt het havengebied met de Zeeuwse Lijn naar Roosendaal. Op dit moment wordt gewerkt aan een nieuw, geëlektrificeerd spoor.
De N62 vormt een verbinding met enerzijds Goes en de A58, en anderzijds via de Westerscheldetunnel met Terneuzen en Gent. Via de N254 is er ook een verbinding met Middelburg en Vlissingen.
Toekomst
Doordat de havens aan diep vaarwater liggen zijn er plannen om aan de zeezijde de Westerschelde Container Terminal (WCT) te bouwen. De steeds groter wordende containerschepen kunnen dan Vlissingen aandoen in plaats van de havens van Antwerpen die bij laag water niet door de grotere schepen te bereiken zijn. Deze plannen roepen ook veel weerstand op doordat de WCT veel hinder en natuurschade zou kunnen veroorzaken. Het oorspronkelijke plan is aangepast waardoor de terminal kleiner zal uitvallen dan eerder de bedoeling was.