Wereldbeker schaatsen 2015/2016 - Massastart mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker schaatsen
2015/2016
500 mmannenvrouwen
1000 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
3 & 5 kmvrouwen
5 & 10 kmmannen
Massastartmannenvrouwen
Teamsprintmannenvrouwen
Achtervolgingmannenvrouwen
Grand World Cupmannenvrouwen
WB-wedstrijden
Calgary · Salt Lake City · Inzell · Heerenveen (1) ·
Stavanger · Heerenveen (2)

De massastart voor mannen voor de wereldbeker schaatsen 2015/2016 stond voor de vijfde keer officieel op het programma, dit seizoen vijf keer, eenmaal minder dan in 2014/2015. De massastart stond dit seizoen voor de tweede maal ook op het programma van de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2016 en de wereldbekerserie gold als kwalificatiereeks daarvoor.

Titelverdediger was de Zuid-Koreaan Lee Seung-hoon. Lee werd opgevolgd door Arjan Stroetinga die twee van de vijf wedstrijden won en de meeste punten verzamelde. Bart Swings won ook twee wedstrijden en werd tweede in eindstand. Alexis Contin won ook een wedstrijd, maar Fabio Francolini was regelmatiger en werd derde in het eindklassement.

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

De mannen reden een race van 16 rondes. Na 4, 8 en 12 rondes was er een tussensprint waar de eerste drie rijders respectievelijk 5, 3, en 1 punt kregen. In de eindsprint na 16 rondes kregen de eerste drie rijders respectievelijk 60, 40, en 20 punten. De einduitslag werd eerst bepaald aan de hand van het behaalde aantal punten, op deze manier was de top drie van de eindsprint ook altijd het podium van de wedstrijd, terwijl achter het podium eerst alle schaatsers met punten uit de tussensprints kwamen. Voor rijders die een gelijk puntenaantal behaalden, inclusief diegenen zonder punten, was de volgorde van de eindsprint bepalend. Deelnemers die de race niet uitreden verloren eventuele punten behaald in de tussensprints.

De eerste vier wedstrijden was er ook een B-groep, het aantal schaatsers per land was beperkt tot maximaal drie in het totaal en maximaal twee per startdivisie.

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd: Goud: Tijd Punten Zilver: Tijd Punten Brons: Tijd Punten
Calgary Bart Swings
Vlag van België België
7.31,30 65 Jorrit Bergsma
Vlag van Nederland Nederland
7.33,20 45 Reyon Kay
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
7.34,17 25
Salt Lake City Arjan Stroetinga
Vlag van Nederland Nederland
7.19,76 60 Fabio Francolini
Vlag van Italië Italië
7.20,38 41 Bart Swings
Vlag van België België
7.20,51 21
Inzell Alexis Contin
Vlag van Frankrijk Frankrijk
7.33,37 60 Jorrit Bergsma
Vlag van Nederland Nederland
7.33,76 48 Fabio Francolini
Vlag van Italië Italië
7.34,06 22
Heerenveen (1) Arjan Stroetinga
Vlag van Nederland Nederland
7.22,37 63 Fabio Francolini
Vlag van Italië Italië
7.22,74 40 Lee Seung-hoon
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
7.23,13 20
Heerenveen (2) Bart Swings
Vlag van België België
8.06,55 68 Fabio Francolini
Vlag van Italië Italië
8.06,69 40 Arjan Stroetinga
Vlag van Nederland Nederland
8.06,80 21

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

# Schaatser Land CAL SLC INZ HEE1 HEE2 Totaal
Goud Arjan Stroetinga Vlag van Nederland Nederland 50 100 50 100 104 404
Zilver Bart Swings Vlag van België België 100 70 60 150 380
Brons Fabio Francolini Vlag van Italië Italië 28 80 70 80 120 378
4 Jorrit Bergsma Vlag van Nederland Nederland 80 40 80 36 90 326
5 Alexis Contin Vlag van Frankrijk Frankrijk 60 100 50 32 242
6 Andrea Giovannini Vlag van Italië Italië 32 14 36 0 76 158
7 Jordan Belchos Vlag van Canada Canada 21 18 32 40 36 147
8 Reyon Kay Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 70 16 40 18 144
9 Lee Seung-hoon Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 28 25 70 123
10 Robert Watson Vlag van Canada Canada 18 8 45 28 24 123