Westelijke Nederzetting

De Westelijke Nederzetting (Oudnoords: Vestribygð, IJslands: Vestribyggð) was de kleinere van de twee gebieden in Groenland die rond 985 werden gekoloniseerd door Noordse boeren uit IJsland (de andere nederzetting was de Oostelijke Nederzetting).
Van de Westelijke Nederzetting is veel minder bekend dan de Oostelijke, er zijn weinig verwijzingen in geschreven bronnen en geen onmiddellijke beschrijvingen in de middeleeuwse bronnen op Groenland. In 1261 werden de beide gebieden ingelijfd door Noorwegen; samen werden ze de Groenlandse kolonie. De nederzetting wordt voor het laatst genoemd halverwege de 14e eeuw, toen een reiziger van de Oostelijke Nederzetting enkel lege boerderijen vond. Op haar hoogtepunt had de Westelijke Nederzetting waarschijnlijk 1000 inwoners. Haar kleinere omvang kwam door de kortere groeitijd voor gewassen.
Ondanks haar naam lag de Westelijke Nederzetting meer noordelijk dan westelijk van haar gezel, evenals deze bevond zij zich aan de zuidwestelijke kust van Groenland aan het hoofd van een lange fjord (verder landinwaarts dan Nuuk, Godthåb in het Deens). De grootste boerderij in de Westelijke Nederzetting was Sandnes.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
- Jared Diamond. (2005). Collapse: How societies choose to fail or succeed. New York: Penguin.