Windstoot
Een windstoot is een plotselinge harde wind.
Slagregens tijdens buien gaan soms samen met windstoten.
Zware windstoten zijn rukwinden van meer dan 75 km/h en bij zeer zware windstoten zijn windsnelheden mogelijk van meer dan 100 km/h. Windstoten kunnen het hele jaar voorkomen, 's winters zeker bij storm en 's zomers vooral tijdens onweersbuien. Windstoten tijdens buien zijn de verraderlijkste, omdat de wind dan ineens enorm toeneemt tot ver boven het gemiddelde.
In de afgelopen ruim honderd jaar kwamen in Nederland zeker tien stormen voor met windstoten van rond de 150 km/h, meestal in de winter, maar soms ook midden in de zomer. Op 27 augustus 1912 woedde langs onze kust de zwaarste zomerstorm met van windkracht 10 en windstoten tot 148 km/h.
In de zeer zware storm van 25 januari 1990 is op Schiphol een vlaag van 163 km/h gemeten. Landinwaarts zijn toen windstoten van 145 km/h voorgekomen. De hoogste windstoot die ooit tijdens een storm op een KNMI-weerstation is gemeten bedraagt 162 km/h op 6 november 1921 in Hoek van Holland. Tijdens de zwaarste storm van de 20e eeuw, op 7 september 1944, zijn in Vlissingen windstoten voorgekomen van naar schatting 175 km/h. Op 5 november 1948 trok een windhoos toevallig precies over de windmeter op Vlieland: resultaat was een windstoot van 202 km/h, de hevigste windstoot ooit in Nederland gemeten. Opmerkelijk is ook een unieke windstoot van 158 km/h in een storm op 28 december 2001 op de pier in IJmuiden, die misschien verband hield met een valwind uit een buienwolk of een windhoos.
De laatste keer dat er in Nederland een extreme windstoot gemeten werd was op 25 november 2005 toen er in Hoek van Holland een stoot van 173 km/h geregistreerd werd.
Zie ook
- Een gedeelte van de tekst op deze pagina is afkomstig van de website van het KNMI.