Zandslak
| Zandslak | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Theba pisana (Müller, 1774) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De zandslak (Theba pisana) is een slakkensoort uit de familie van de Hygromiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1774 door Müller.
In Nederland komt de ondersoort Theba pisana pisana (eveneens "Zandslak") voor, doch niet algemeen, in het zuidwesten van het land.[1]
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het huisje van de Nederlandse zandslak is met afmetingen van ca 12-19 bij 16-24 mm matig bol-kegelvorming en relatief klein.[1] Elders in Europa is de Theba pisana iets groter met afmetingen van 9-20 bij 12-25 mm.[2]
Het huisje van de zandslak heeft 5 tot 6 windingen, gescheiden door een ondiepe sutuur. De navel van het huisje is smal en deels bedekt door de columellaire lip. De mondopening toont nagenoeg geen verdikking. De textuur van het huisje bevat fijne radiale en spiraallijnen.
De kleur van de Nederlandse zandslak varieert van wit to licht geelachtig. Het is vaak bedekt met een patroon van vlekken en streepjes die soms donkere banden vormen. [1] Wereldwijd zijn er echter nog veel meer variaties, hetgeen onder meer blijkt uit het grote aantal ondersoorten (zie galerij).
Habitat en verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]
De zandslak leeft in droge en zonnige gebieden, meestal in de duinen aan de kust. Ze zijn vaak in grote hoeveelheden bij elkaar te vinden op struiken, muurtjes en andere plaatsen, alwaar ze kluiten vormen ter bescherming tegen dehydratie.[2]
In Nederland kwam de zandslak vooral in de duingebieden aan de zuidwestelijke kust voor. Anno 2015 is de soort enigszins het land in verspreid.[1]
Economische waarde
[bewerken | brontekst bewerken]De zandslak is een eetbare slak. Het is echter niet geschikt voor de slakkenkweek, maar wordt in de natuur geraapt. Deze praktijk komt met name in mediterrane landen als Frankrijk, Spanje, Italië en Griekenland traditioneel veel voor.
Aldaar wordt met name de smaak van het vlees van de zandslak gewaardeerd als het op venkel-dieet is geweest.[3]
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Theba pisana pisana -
Theba pisana pisana -
Theba pisana ampullacea -
Theba pisana ampullacea -
Theba pisana carpiensis -
Theba pisana concolor -
Theba pisana dermoi -
Theba pisana fauxrosea -
Theba pisana ferruginea -
Theba pisana lineolata -
Theba pisana major -
Theba pisana minor -
Theba pisana musica -
Theba pisana semifulva -
Theba pisana sertum
- ↑ a b c d Bert Jansen (2015). Slakken en mossels (Veldgids). Zeist: KNNV.
- ↑ a b (fr) M.P. Kerney, R.A.D. Cameron, A.Bertrand (ed.) (2006). Guide des escarots et limaces d'Europe. Parijs: Delachaux et Niestlé.
- ↑ (fr) L'escargot des dunes. Quel est cet animal ? (21 november 2010). Gearchiveerd op 17 juli 2021. Geraadpleegd op 17 juli 2021.