Zesdaagse van Boston

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Zesdaagse van Boston was een zesdaagse waarvan de geschiedenis teruggaat tot het jaar 1879 en die tot en met 1933 werd gehouden.

De eerste zesdaagse in Boston werd georganiseerd in 1879 onder een grote koepeltent, met Engelse en Franse kampioenen op rijwielen van het toen nieuwe merk Pope.[1] Pas in 1896 volgde de tweede editie, die nog niet met koppels maar als individuele wedstrijd werd verreden. De Zesdaagse van Boston zou vanaf dan onregelmatig georganiseerd blijven worden tot in 1933 definitief het doek viel.

Niemand wist meer dan twee keer de Zesdaagse van Boston te winnen. De recordhouders zijn: Charles Terront, Otto Maya, Iver Lawson, Jim Moran, Joe Fogler, Alfred Goullet, Alfred Hill, Alfred Grenda en Norman Hill.

Lijst van winnende koppels[bewerken | brontekst bewerken]

jaar koppel
1933-2 Norman Hill (VS) – Alfred Crossley (VS)
1933-1 Norman Hill (VS) – Dave Lands (VS)
1926 Harris Horder (Aus) – Jim Beath (Aus)
1916 Alfred Goullet (Aus) – Alfred Grenda (Aus)
1915 Alfred Grenda (Aus) – Alfred Hill (VS)
1914 Alfred Goullet (Aus) – Alfred Hill (VS)
1913 Joe Fogler (VS) – Iver Lawson (VS)
1912 Joe Fogler (VS) – Jim Moran (VS)
1910 Frank Kramer (VS) – Jim Moran (VS)
1908 Iver Lawson (VS) – Niels Marius Andersen (Den)
1907 Hugh McLean (VS) – Floyd Krebs (VS)
1902 Otto Maya (VS) – Floyd McFarland (Dui)
1901 Otto Maya (VS) – Fred Bowler (VS)
1897 Charles Terront (Fra)
1896 Bob Walthour sr. (VS)
1879 Charles Terront (Fra)