Naar inhoud springen

Zoutbeton

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Zoutbeton voor het laatst bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 26 jul 2017 20:15. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Zoutbeton (Duits: salzbeton) is een materiaal dat wordt gebruikt om de instroom van water in mijnbouwschachten tegen te gaan. Het is samengesteld uit 16% cement, 39% haliet, 16% kalksteenpoeder, 14% water en 15% zand[1].

Zoutbeton werd in 1984 voor het eerst gebruikt in de kalimijnen in Rocanville, Canada[2]. In 1995 werd een zoutbetonverzegeling in de mijn Asse II in Nedersaksen geplaatst[3].

Tunnelvulling

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds het sluiten van de opslagplaats voor radioactief afval Morsleben in 1998 is de stabiliteit van de zoutkoepels verslechterd tot een staat waarin ze kunnen instorten. Sinds 2003 is 480.000 m³ aan zoutbeton verwerkt om de bovenste niveaus tijdelijk te stabiliseren; 4.000.000 m³ zoutbeton wordt de komende jaren in de tunnels gepompt om de lagere niveaus tijdelijk te stabiliseren[4].