Gietvloer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Onder Gietvloer vallen diverse soorten vloer die gegoten aangebracht worden. Gietvloeren zijn er in de vorm van afwerkvloer van 2 tot ca 6 cm. Ze kunnen zowel cementgebonden als calsiumsulfaat houdend (anhydriet) zijn. Ook is de gietvloer er als vloerafwerking (vloerbedekking) in de industrie en particuliere sector. In de particuliere sector is de functionaliteit van minder belang en draai het om de esthetische eigenschappen. Een gietvloer is een afwerklaag die op een dragende vloer wordt aangebracht door middel van het gieten van een stof die op de onderlaag uithardt.

Gietvloeren kunnen zijn opgebouwd uit beton (zogenaamd 'gietbeton') maar ook uit kunststof, zoals polyurethaan (PU) of epoxy. Ook worden mengsels van cement en polyurethaan toegepast. Snel uithardende kunststof-gietvloeren zijn PMMA-vloeren (polymethylmethacrylaat).

In de industrie worden epoxy-gietvloeren vooral toegepast vanwege de resistentie tegen allerlei zuren en in de voedingsmiddelenindustrie in verband met hygiëne.

De PU-gietvloer wordt voornamelijk toegepast in woonhuizen, kantoren en winkels. Een PU-gietvloer is elastisch, verend en in vele kleuren leverbaar. Het materiaal is minder sterk dan epoxy, waardoor het voor industrieel gebruik minder bruikbaar is.

Nadeel[bewerken | brontekst bewerken]

Het verwijderen van gietvloeren is arbeidsintensief, en daarmee vaak kostbaar, werk.