PDP-7: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox computer | naam = PDP-7 | afbeelding = pdp7-oslo-2005.jpeg | onderschrift = De PDP-7 in Oslo, voor de restauratie | type = minicomputer | besturing = DECsys, Unix (als ‘’Unics’’) | ontwikkelaar = DEC | fabrikant = DEC | serie = Programmed Data Processor | verschijningsdatum =...'
(geen verschil)

Versie van 16 jun 2023 01:47

PDP-7
De PDP-7 in Oslo, voor de restauratie
Type minicomputer
Besturingssysteem DECsys, Unix (als ‘’Unics’’)
Ontwikkelaar DEC
Fabrikant DEC
Serie Programmed Data Processor
Verschijning 1965
Processor(s) DEC 18-bit
Geheugen 4K woorden (9,2 KB), uitbreidbaar tot 64K words (144 KB)
Opslag ponsband en dual transport DECtape-drives (type 555)
Scherm printer
Gewicht 500 kg
Basisprijs US$ 72000 (equivalent van US$ 668604 in 2022)
Voorganger PDP-4
Opvolger PDP-9
Portaal  Portaalicoon   Computer
Informatica
Restauratie van de PDP-7 in Oslo
De PDP-7 in het Living Computer Museum in Seattle

De PDP-7 was een 18-bits minicomputer die door Digital Equipment Corporation (DEC) geproduceerd werd als onderdeel van de PDP-serie. De PDP-7 werd geïntroduceerd in 1964[1][2] en was het eerste model dat de Flip-Chip-technologie van DEC gebruikte.[3] Met een kostprijs van US$ 72.000 was het een goedkope maar krachtige computer naar de maatstaven van die tijd. De PDP-7 is de derde van de 18-bits machines van Digital, met in wezen dezelfde instructieset als de PDP-4 en de PDP-9.

Hardware

De PDP-7 was de eerste PDP-computer die wire-wrap gebruikte. Input/output (I/O) bestond uit een toetsenbord, printer, ponsband en dual transport DECtape-drives (type 555).[4] De standaard kerngeheugencapaciteit was 4K woorden (9 KB), uitbreidbaar tot 64K woorden (144 KB).[5] De PDP-7 woog ongeveer 500 kg.[6]

Software

DECsys, het eerste besturingssysteem voor de 18-bits computerfamilie van DEC (en DEC's eerste besturingssysteem voor een computer die kleiner was dan zijn 36-bits timesharing-systemen), werd geïntroduceerd in 1965. Het bood een interactieve ontwikkelingsomgeving voor Fortran en assembleertaalprogramma's, waar slechts één gebruiker tegelijkertijd van gebruik kon maken.[7]

In 1969 programmeerde Ken Thompson het eerste UNIX-systeem op een PDP-7 (serienummer 34)[3] in assembleertaal[8] en noemde het aanvankelijk Unics als een woordspeling op Multics, ondanks dat hij slechts twee ontwerpelementen van Multics gebruikte.[9][10] Hij ontwikkelde dit besturingssysteem voor Space Travel, een game dat graphics nodig had om de beweging van de planeten weer te geven.[11] Een PDP-7 was ook het ontwikkelingssysteem dat een paar jaar eerder werd gebruikt tijdens de ontwikkeling van MUMPS bij MGH in Boston.

Verkoop

De PDP-7 werd beschreven als "zeer succesvol".[12] In totaal werden er 120 exemplaren van de PDP-7 en PDP-7A verkocht.[1][13] Een DEC-publicatie vermeldt dat de eerste exemplaren naar klanten zijn verzonden in november 1964.

Restauraties

In 2011 bestonden er met zekerheid nog ten minste vier PDP-7's,[3] een vijfde werd ontdekt in 2017.[14]

Een PDP-7A (serienummer 115) wordt gerestaureerd in Oslo.[15] Een tweede PDP-7A (serienummer 113) die zich voorheen in het laboratorium voor kernfysica van de Universiteit van Oregon bevond, staat nu volledig gerestaureerd in het Living Computer Museum in Seattle.[16] Een andere PDP-7 (serienummer 47) bevindt zich in de collectie van Max Burnet nabij Sydney. Een vierde PDP-7 (serienummer 33) is opgeslagen in het Computer History Museum in Mountain View. Een vijfde PDP-7 (serienummer 129) van Fred Yerian bevindt zich eveneens in het Living Computer Museum en kan Unix versie 0 opstarten en B-programma's compileren.[14]

Externe links

  • (en) Informatie over de PDP-7 en PDP-7/A, inclusief enkele handleidingen en een klantenlijst met 99 geleverde systemen.
  • Collectie PDP-7-handleidingen en -brochures op de website van bitsavers.org