Bismut(III)fluoride: verschil tussen versies

Bismut(III)fluoride
Structuurformule en molecuulmodel
	De kristalstructuur van lijkt heel erg op die van het hier afgebeelde
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam	Bismut(III)fluoride
Andere namen	Bismuttrifluoride
Molmassa	265,9756 g/mol
SMILES	F-Bi(-F)-F
CAS-nummer	7787-61-3
EG-nummer	232-124-8
PubChem	82233
Wikidata	Q425248
Beschrijving	Grijs-wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H314
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P260 -P264 -P280 -Sjabloon:P301+330+331 -Sjabloon:P303+361+353 -Sjabloon:P304+340 -Sjabloon:P305+351+338 -P310 -P321 -P363 -P405 -P501
EG-Index-nummer	232-124-8
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	grijs-wit
Dichtheid	5,32 g/cm³
Smeltpunt	649 °C
Onoplosbaar in	Water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 14 feb 2024 00:59

Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Bismut(III)fluoride is een anorganische verbinding van bismut en fluor, met als brutoformule <chemn>BiF3</cherm>. De stof is een grijs-wit poeder en onoplosbaar in water. Het komt in de natuur voor als het zeldzame mineraal gananiet.

Synthese

Bismut(III)fluoride wordt bereid uit bismut(III)oxide en waterstoffluoride volgens onderstaande reactie:

{\ce {Bi2O3\ +\ 6HF\ \longrightarrow \ 2BiF3\ +\ 3H2O}}

Structuur

${\ce {BiF3}}$ komt in verschillende isomorfen voor. α- ${\ce {BiF3}}$ heeft een cubische kristalstructuur. Het is het prototype voor de D0₃-structuur, die voorkomt bij verschillende inter-metaalverbindingen zoals ${\ce {Mg3Pr}}$ , ${\ce {Cu3Sb}}$ , ${\ce {Fe3Si}}$ en ${\ce {Al3Fe}}$ ^[3] as well as by the hydride LaH_3.0.^[4] De eenheidscel is een vlak gecentreerde kubus met bismut op de hoekpunten en de centrale vlak posities. Fluor bevindt zich op het midden van de zijden en in het midden van de acht sub-kubussen. Dat levert 4 bismut- en 12 fluor-atomen op.^[5] De lengte van de zijde van de eenheidscel is 585,3 pm.^[4]^[6] Algemeen wordt de structuur als ionogeen beschouwd, dit in tegenstelling met de lichtere ${\ce {EF3\ (E\ =\ P,\ As,\ Sb)}}$ verbindingen uit deze groep, waarin ook in de vaste toestand nog duidelijk ${\ce {EF3}}$ -eenheden herkenbaar zijn.^[6]

Reacties

${\ce {BiF3}}$ wordt niet door water aangetast, maar is daar ook nauwelijks in oplosbaar. Complexen en adducten worden niet makkelijk gevormd, al zij er wel aan paar bekend: ${\ce {BiF.3HF}}$ en Fout bij het parsen (Syntactische fout in formule): {\displaystyle \ce{BiF<sub>4^{−}}} is bekend uit ${\ce {NH4BiF4}}$ . De additie-verbinding ${\ce {BiF3.3HF}}$ hydrolyseert in water tot bismutylfluoride ${\ce {( \ [BiO]F \ )}}$ .^[7]

Toepassingen

${\ce {BiF3}}$ heeft in de research de aandacht getrokken als een mogelijk elektrodematriaal in Lithium-ion-accu

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bismuth trifluoride op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Sjabloon:Greenwood&Earnshaw
↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam alfa-aesar
↑ De Graef, Marc; McHenry, Michael (reds.), "Appendix 1. Crystal Structure Descriptions", The Structure of Materials, Cambridge University Press, A1-2, A1-11
↑ ^a ^b Galasso, Francis S. (1970), Structure and Properties of Inorganic Solids: International Series of Monographs in Solid State Physics, Pergammon Press, 3.5. BiF₃, DO₃, Fm3m, Cubic. pp. 50–51
↑ Sólyom, Jenö (2007), Fundamentals of the Physics of Solids: Volume 1: Structure and Dynamics, p. 220, ISBN 978-3-540-72599-2
↑ ^a ^b Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6
↑ Norman, Nicholas C (1998). Chemistry of arsenic, antimony, and bismuth. Springer, pp. 88. ISBN 978-0-7514-0389-3.

[Greenwood-1] Sjabloon:Greenwood&Earnshaw

[alfa-aesar-2] Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam alfa-aesar

[3] De Graef, Marc; McHenry, Michael (reds.), "Appendix 1. Crystal Structure Descriptions", The Structure of Materials, Cambridge University Press, A1-2, A1-11

[galasso-4] Galasso, Francis S. (1970), Structure and Properties of Inorganic Solids: International Series of Monographs in Solid State Physics, Pergammon Press, 3.5. BiF₃, DO₃, Fm3m, Cubic. pp. 50–51

[5] Sólyom, Jenö (2007), Fundamentals of the Physics of Solids: Volume 1: Structure and Dynamics, p. 220, ISBN 978-3-540-72599-2

[Wells-6] Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6

[7] Norman, Nicholas C (1998). Chemistry of arsenic, antimony, and bismuth. Springer, pp. 88. ISBN 978-0-7514-0389-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+{{meebezig}}
 {{Infobox chemische stof
 | Naam = Bismut(III)fluoride
 | afbeelding1 = Kristallstruktur Yttrium(III)-fluorid.png
-| onderschrift1 = De kristalstructuur van <chem>biF3</chem> lijkt heel erg op die van <chem>YF3</chem>
+| onderschrift1 = De kristalstructuur van <chem>BiF3</chem> lijkt heel erg op die van het hier afgebeelde <chem>YF3</chem>
 | afbeeldingbreedte1 = 200<!-- bij niet invullen wordt de totale breedte van de infoboxkolom gebruikt, de eenheid  px wordt door het sjabloon bijgeplaatst. -->
 | afbeelding2 =
 | onderschrift2 =
+| afbeeldingbreedte2 = <!-- zie afbeeldingbreedte1 -->
 | afbeelding3 =
 | onderschrift3 =
+| afbeeldingbreedte3 = <!-- zie afbeeldingbreedte1 -->
 | afbeelding4 =
 | onderschrift4 =
-| Formule = BiF<sub>3</sub>
+| Formule = <chem>BiF3</chem>
 | Molgewicht = 265,9756
 | SMILES = F-Bi(-F)-F
 | InChI =
 | IUPAC = Bismut(III)fluoride
 | AndereNamen = Bismuttrifluoride
 | CAS = 7787-61-3
 | EINECS = 232-124-8
+| EG = 232-124-8
+| VN =
 | PubChem = 82233
+| Wikidata =
 | Beschrijving = Grijs-wit poeder
 | Vergelijkbaar =
 | AfbWaarsch = {{Pictogram GHS|C}}
 | TekstWaarsch = Gevaar
-| Carcinogeen =
-| Hygroscopisch =
 | Rzinnen = {{H314}}
 | EUHzinnen = ''geen''
-| Szinnen = {{P280}} - {{P305+P351+P338}} - {{P310}}
+| Szinnen = {{P260}} -{{P264}} -{{P280}} -{{P301+330+331}} -{{P303+361+353}} -{{P304+340}} -{{P305+351+338}} -{{P310}} -{{P321}} -{{P363}} -{{P405}} -{{P501}}
+| Carcinogeen =
+| Hygroscopisch =
 | Omgang =
 | Opslag =
-| EG =
-| VN =
 | ADR =
 | MAC =
 | LethaalRat =
 | LethaalKonijn =
 | LethaalMuis =
-| MSDS =
+| LethaalKip =
 | Aggregatie = vast
 | Kleur = grijs-wit
 | Dichtheid = 5,32
+| Dichtheidref =
 | Smeltpunt = 649
+| Smeltpuntref = <ref name = "Greenwood">{{Greenwood&Earnshaw}}</ref>
 | Kookpunt =
+| Sublimatiepunt =
 | Vlampunt =
 | Zelfontbranding =
 | Dampdruk =
+| Brekingsindex =
 | Oplosbaarheid =
+| Oplosbaarheidtxt =
 | GoedOplIn =
 | MatigOplIn =
 | SlechtOplIn =
-| OnoplIn = water
+| OnoplIn = Water<ref name="alfa-aesar"/>
+| Dipoolmoment =
 | LogPow =
 | Viscositeit =
-| Brekingsindex =
 | Kristalstructuur =
-| Dipoolmoment =
 | fG0g =
 | fG0l =
@@ Regel 68: / Regel 76: @@
 | Evenwicht =
 | KlassiekeAnalyse =
 | Spectra =
 | NutrientType =
 | Essentieel =
@@ Regel 77: / Regel 85: @@
 }}
+__TOC__
-'''Bismut(III)fluoride''' is een [[Chemische binding|anorganische verbinding]] van [[bismut]] en [[Fluor (element)|fluor]], met als [[brutoformule]] BiF<sub>3</sub>. De stof is een grijs-wit poeder en onoplosbaar in [[water]].
+'''Bismut(III)fluoride''' is een [[anorganische verbinding]] van [[bismut]] en [[Fluor (element)|fluor]], met als [[brutoformule]] <chemn>BiF3</cherm>. De stof is een grijs-wit poeder en onoplosbaar in [[water]]. Het komt in de natuur voor als het zeldzame [[mineraal]] [[gananiet]].
 == Synthese ==
-Bismut(III)fluoride wordt bereid uit [[bismut(III)oxide]] volgens onderstaande reactie:
+Bismut(III)fluoride wordt bereid uit [[bismut(III)oxide]] en [[waterstoffluoride]] volgens onderstaande reactie:
+::<chem>Bi2O3 \ + \ 6 HF \ \longrightarrow \ 2 BiF3 \ + \ 3 H2O</chem>
+== Structuur ==
+<chem>BiF3</chem> komt in verschillende [[isomorf]]en voor. α-<chem>BiF3</chem> heeft een cubische kristalstructuur. Het is het prototype voor de D0<sub>3</sub>-structuur, die voorkomt bij verschillende inter-metaalverbindingen zoals <chem>Mg3Pr</chem>, <chem>Cu3Sb</chem>, <chem>Fe3Si</chem> en <chem>Al3Fe</chem> <ref>{{citation|at = A1-2, A1-11| chapter = Appendix 1. Crystal Structure Descriptions| title = The Structure of Materials | publisher = Cambridge University Press | editor-first =  Marc | editor-last = De Graef | editor-first2 = Michael |editor-last2 =  McHenry}}</ref> as well as by the hydride LaH<sub>3.0</sub>.<ref name=galasso/> De eenheidscel is een [[Kubisch kristalstelsel|vlak gecentreerde kubus]] met bismut op de hoekpunten en de centrale vlak posities. Fluor bevindt zich op het midden van de zijden en in het midden van de acht sub-kubussen. Dat levert 4 bismut- en 12 fluor-atomen op.<ref>{{citation| title = Fundamentals of the Physics of Solids: Volume 1: Structure and Dynamics| first = Jenö |last = Sólyom| page = 220 | year = 2007|isbn = 978-3-540-72599-2 }}</ref> De lengte van de zijde van de eenheidscel is 585,3&nbsp;[[Picometer|pm]].<ref name=galasso>{{citation| title = Structure and Properties of Inorganic Solids: International Series of Monographs in Solid State Physics | first = Francis S. |last = Galasso | publisher = Pergammon Press | year =1970 |at = 3.5. BiF<sub>3</sub>, DO<sub>3</sub>, Fm3m, Cubic. pp. 50–51 }}</ref><ref name = "Wells">Wells A.F. (1984) ''Structural Inorganic Chemistry'' 5th edition Oxford Science Publications {{ISBN|0-19-855370-6}}</ref> Algemeen wordt de structuur als ionogeen beschouwd, dit in tegenstelling met de lichtere <chem>EF3 \ (E \ = \ P, \ As, \ Sb)</chem> verbindingen uit deze groep, waarin ook in de vaste toestand nog duidelijk <chem>EF3</chem>-eenheden herkenbaar zijn.<ref name = "Wells"/>
+== Reacties ==
+<chem>BiF3</chem> wordt niet door water aangetast, maar is daar ook nauwelijks in oplosbaar.
+Complexen en adducten worden niet makkelijk gevormd, al zij er wel aan paar bekend: <chem>BiF.3HF</chem> en <chem>BiF<sub>4^{−}</chem> is bekend uit <chem>NH4BiF4</chem>. De additie-verbinding <chem>BiF3.3HF</chem> hydrolyseert in water tot [[oxidobismuthfluoride|bismutylfluoride]] <chem>( \ [BiO]F \ )</chem>.<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=vVhpurkfeN4C&pg=PA50|pages=88|title=Chemistry of arsenic, antimony, and bismuth|isbn=978-0-7514-0389-3|author=Norman, Nicholas C|year=1998|publisher=Springer }}</ref>
+== Toepassingen ==
-:<math>\mathrm{Bi_2O_3\ +\ 6\ HF\longrightarrow\ 2\ BiF_3\ +\ 3\ H_2O}</math>
+<chem>BiF3</chem> heeft in de research de aandacht getrokken als een mogelijk elektrodematriaal in [[Lithium-ion-accu]]<!--
+BiF<sub>3</sub> has received research attention as a possible electrode material for lithium batteries and as a luminescence host material for lanthanum-doped phosphors.<ref>{{Cite journal|last1=Xie|first1=Zhi|last2=Wei|first2=Bin|last3=Wang|first3=Zhongchang|date=2018-06-01|title=Structural stability, electronic structures and enhanced photocatalytic properties of BiF3 nanowires: A first-principles study|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0272884218305066|journal=Ceramics International|language=en|volume=44|issue=8|pages=9623–9632|doi=10.1016/j.ceramint.2018.02.189|s2cid=139879224 |issn=0272-8842}}</ref>
+-->
 {{Appendix|2=
 {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel=Bismuth trifluoride |oldid=1176703688 |datum=20240213}}