Ángeles Montolio

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ángeles Montolio
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Spanje Spaanse
Geboorteplaats Barcelona
Geboortedatum 6 augustus 1975
Woonplaats Barcelona
Lengte 1,57 m[1]
Gewicht 56 kg[1]
Profdebuut februari 1990[1]
Met pensioen 2003
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 720.661 US dollar
Coach Pipo Maresma
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 276–200
Titels 3 WTA, 12 ITF[1]
Hoogste positie 22e (25 februari 2002)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2000)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2000, 2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1999, 2001)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 46–54
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 114e (21 april 1997)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1997)
Laatst bijgewerkt op: januari 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Ángeles Montolio (Barcelona, 6 augustus 1975) is een voormalig tennisspeelster uit Spanje. Zij begon met tennis toen zij twaalf jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is gravel. Zij was actief in het proftennis van 1990 tot en met 2003.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Montolio debuteerde in 1990 op het ITF-toernooi van Lleida (Spanje). Zij stond in 1993 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Lleida – zij verloor van landgenote Rosa Maria Llaneras. Later dat jaar veroverde Montolio haar eerste titel, op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Barcelona, door landgenote Mariam Ramón Climent te verslaan. In totaal won zij twaalf ITF-titels, de laatste in 2000 in Marseille (Frankrijk).

In 1994 kwalificeerde Montolio zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Houston. Zij bereikte er de kwartfinale, door onder meer te winnen van Lindsay Davenport (toenmalig nummer elf op de wereldranglijst). Zij stond in 1999 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Palermo – zij verloor van de Russin Anastasija Myskina. In 2001 veroverde Montolio haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Estoril, door de Russin Jelena Bovina te verslaan. In totaal won zij drie WTA-titels, de laatste in 2002 in Porto.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 22e plaats, die zij bereikte in februari 2002.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Montolio was weinig actief in het dubbelspel. Zij debuteerde in 1990 op het ITF-toernooi van Lleida (Spanje) samen met landgenote Maite Vila. Zij stond in 1993 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Balaguer (Spanje), samen met landgenote Yolanda Clemot – zij verloren van Melissa Beadman en Vanessa Menga. In 1999 veroverde Montolio haar enige dubbelspeltitel, op het ITF-toernooi van Mallorca (Spanje), samen met de Argentijnse María Fernanda Landa, door Emmanuelle Curutchet en Kelly Liggan te verslaan.

In 1995 stond Montolio voor het eerst in een WTA-toernooi, op het toernooi van Hilton Head, samen met landgenote Virginia Ruano Pascual. Zij verloren hun openingspartij. Montolio bereikte nooit een WTA-dubbelspelfinale.

Haar enige optreden op de grandslamtoernooien resulteerde in het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 114e plaats, die zij bereikte in april 1997.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In 1994 en 2002 maakte Montolio deel uit van het Spaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 2–1.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1991 675 753
1992 394 572
1993 302 353
1994 105 380
1995 174 290
1996 110 142
1997 261 271
1998 277
1999 60 527
2000 60
2001 23
2002 133

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2001-04-15 Vlag van Portugal WTA Estoril gravel Vlag van Rusland Jelena Bovina 3-6, 6-3, 6-2 details
2. 2001-05-06 Vlag van Kroatië WTA Bol gravel Vlag van Argentinië Mariana Díaz Oliva 3-6, 6-2, 6-4 details
3. 2002-04-07 Vlag van Portugal WTA Porto gravel Vlag van Spanje Magüi Serna 6-1, 2-6, 7-5 details
verloren finales
1. 1999-07-18 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Rusland Anastasija Myskina 6-3, 63-7, 2-6 details
2. 2001-05-26 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 5-7, 0-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1994 1995 1996 1997 1999 2000 2001 2002
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 3R 1R 3R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1997
Vlag van Australië Australian Open 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]