ATP-toernooi van Båstad 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Båstad 2013
ATP-toernooi van Båstad 2013
Officiële naam SkiStar Swedish Open
Editie 2013 (66e editie)
Stad, land Vlag van Zweden BåstadZweden
Locatie Båstad Tennisstadion
Datum 8 - 14 juli
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld 433.770
Gestegen 21,01% t.o.v. 2012
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gravel, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Båstad
Winnaar enkel Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
Winnaars dubbel Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
Vlag van Duitsland Simon Stadler
Toernooidirecteur Thomas Wallen[1]
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Båstad 2013 (met de officiële naam SkiStar Swedish Open 2013) werd van 8 tot en met 14 juli gespeeld, op de gravelbanen van het Båstad Tennisstadion in de Zweedse plaats Båstad.

Zie Tennistoernooi van Båstad 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het enkelspel werd gewonnen door Carlos Berlocq, hij versloeg in de finale Fernando Verdasco met 7-5 en 6-1. Het dubbelspel werd gewonnen door Nicholas Monroe en Simon Stadler. Zij versloegen in de finale Carlos Berlocq en Albert Ramos met 6-2, 3-6 en [10-3].

Het toernooi van 2013 iets meer dan 50.000 toeschouwers.[2]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6 Kwartfinale Vlag van Nederland Thiemo de Bakker
2. Vlag van Spanje Nicolás Almagro 16 Kwartfinale Vlag van Spanje Fernando Verdasco
3. Vlag van Argentinië Juan Mónaco 20 Kwartfinale Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov
4. Vlag van Spanje Tommy Robredo 29 Tweede ronde Vlag van Spanje Albert Ramos
5. Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 31 Halve finale Vlag van Spanje Fernando Verdasco
6. Vlag van Servië Viktor Troicki 44 Tweede ronde Vlag van Nederland Thiemo de Bakker
7. Vlag van Argentinië Horacio Zeballos 52 Eerste ronde Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
8. Vlag van Spanje Fernando Verdasco 54 Runner-Up Vlag van Argentinië Carlos Berlocq

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 78.300 250
Finale € 41.240 150
Halve finale € 22.340 90
Kwartfinale € 12.730 45
Tweede ronde € 7.500 20
Eerste ronde € 4.445 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq 7 6  
8  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 5 1  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6 6    
   Vlag van Argentinië Martín Alund 7 65 7        Vlag van Argentinië Martín Alund 3 0    
WC  Vlag van Zweden Markus Eriksson 5 7 68       1  Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 5 5  
Q  Vlag van Argentinië Diego Sebastian Schwartzman 2 4            Vlag van Nederland Thiemo de Bakker 7 7  
   Vlag van Nederland Thiemo de Bakker 6 6          Vlag van Nederland Thiemo de Bakker 6 4 7
 Vlag van Brazilië João Souza 4 2       6  Vlag van Servië Viktor Troicki 4 6 66  
6  Vlag van Servië Viktor Troicki 6 6          Vlag van Nederland Thiemo de Bakker 5 3  
       Vlag van Argentinië Carlos Berlocq 7 6  
    4  Vlag van Spanje Tommy Robredo 3 4    
 Vlag van Spanje Albert Ramos 6 6        Vlag van Spanje Albert Ramos 6 6    
Q  Vlag van Duitsland Julian Reister 3 3          Vlag van Spanje Albert Ramos 3 6 0
LL  Vlag van Roemenië Marius Copil 4 1        Vlag van Argentinië Carlos Berlocq 6 3 6  
   Vlag van Slovenië Blaž Kavčič 6 6        Vlag van Slovenië Blaž Kavčič 5 3  
   Vlag van Argentinië Carlos Berlocq 6 6        Vlag van Argentinië Carlos Berlocq 7 6    
7  Vlag van Argentinië Horacio Zeballos 4 3    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
5  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 5 6 6  
WC  Vlag van Zweden Elias Ymer 7 2 4     5  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 2 6 6  
 Vlag van Italië Filippo Volandri 6 6          Vlag van Italië Filippo Volandri 6 1 4  
PR  Vlag van Estland Jürgen Zopp 1 2         5  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 6 6  
Q  Vlag van Zwitserland Henri Laaksonen 5 6 6       3  Vlag van Argentinië Juan Mónaco 3 2  
Q  Vlag van Kroatië Antonio Veić 7 1 1     Q  Vlag van Zwitserland Henri Laaksonen 4 2  
    3  Vlag van Argentinië Juan Mónaco 6 6    
      5  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 63 7 5
8  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 7       8  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 7 5 7
WC  Vlag van Zweden Andreas Vinciguerra 4 63     8  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 7    
   Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 6 6      Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 1 5    
 Vlag van Oekraïne Serhij Stachovsky 3 3       8  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 4 7
   Vlag van Tsjechië Jan Hájek 64 1         2  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 4 6 5  
 Vlag van Spanje Guillermo García López 7 6        Vlag van Spanje Guillermo García López 6 1 1
    2  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 3 6 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 23.800 250
Finale € 12.500 150
Halve finale € 6.780 90
Kwartfinale € 3.880 45
Eerste ronde € 2.270 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Zweden Robert Lindstedt
 Vlag van Canada Daniel Nestor
6 7    
   Vlag van Oekraïne Serhij Stachovsky
 Vlag van Servië Viktor Troicki
4 5       1  Vlag van Zweden Robert Lindstedt
 Vlag van Canada Daniel Nestor
4 3    
ALT  Vlag van Nederland Thiemo de Bakker
 Vlag van Australië Rameez Junaid
2 2        Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
 Vlag van Duitsland Simon Stadler
6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
 Vlag van Duitsland Simon Stadler
6 6          Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
 Vlag van Duitsland Simon Stadler
6 7    
3  Vlag van Italië Daniele Bracciali
 Vlag van Tsjechië František Čermák
2 6 [6]       PR  Vlag van Argentinië Lucas Arnold Ker
 Vlag van Argentinië Juan Mónaco
2 63    
PR  Vlag van Argentinië Lucas Arnold Ker
 Vlag van Argentinië Juan Mónaco
6 3 [10]     PR  Vlag van Argentinië Lucas Arnold Ker
 Vlag van Argentinië Juan Mónaco
6 6  
   Vlag van Argentinië Martín Alund
 Vlag van Brazilië João Souza
6 7        Vlag van Argentinië Martín Alund
 Vlag van Brazilië João Souza
3 2    
WC  Vlag van Zweden Isak Arvidsson
 Vlag van Finland Micke Kontinen
4 65          Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
 Vlag van Duitsland Simon Stadler
6 3 [10]
   Vlag van Roemenië Marius Copil
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
5 3          Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
 Vlag van Spanje Albert Ramos
2 6 [3]
 Vlag van Tsjechië Jan Hájek
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
7 6          Vlag van Tsjechië Jan Hájek
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
4 3    
WC  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov
 Vlag van Zweden Mikael Tillström
6 3 [4]   4  Vlag van Zweden Johan Brunström
 Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
6 6    
4  Vlag van Zweden Johan Brunström
 Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
1 6 [10]       4  Vlag van Zweden Johan Brunström
 Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
4 3  
   Vlag van Rusland Michail Jelgin
 Vlag van Duitsland Philipp Marx
4 6 [7]        Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
 Vlag van Spanje Albert Ramos
6 6    
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
 Vlag van Spanje Albert Ramos
6 1 [10]        Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
 Vlag van Spanje Albert Ramos
3 7 [10]
 Vlag van Spanje Guillermo García López
 Vlag van Argentinië Horacio Zeballos
64 3   2  Vlag van Spanje David Marrero
 Vlag van Spanje Fernando Verdasco
6 63 [4]  
2  Vlag van Spanje David Marrero
 Vlag van Spanje Fernando Verdasco
7 6  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]