Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2012 – 1500 meter mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 2012
1500 meter mannen
Olympisch stadion
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 3, 5 en 7 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Olympisch stadion
Deelnemers 44 atleten uit 29 landen
Medailles
Goud  Taoufik Makhloufi  Vlag van Algerije Algerije
Zilver  Leonel Manzano  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Brons  Abdalaati Iguider  Vlag van Marokko Marokko
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Officiële video
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2012
Baanevenementen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Wegevenementen
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Veldevenementen
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Gecombineerde evenementen
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

De 1500 meter mannen op de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen vond plaats op vrijdag 3 augustus (series), zondag 5 augustus (halve finales) en dinsdag 7 augustus 2012 (finale). Regerend olympisch kampioen was Asbel Kiprop uit Kenia, die ditmaal in de finale als twaalfde en laatste over de streep ging. De Algerijn Taoufik Makhloufi won de gouden medaille. Zijn deelname was enige tijd onzeker, nadat de Internationale Atletiek Federatie (IAAF) besloten had hem uit te sluiten van verdere deelname aan de Olympische Spelen omdat hij zich maandag niet genoeg ingespannen zou hebben in de series van de 800 meter. Makhloufi was gedwongen uit te komen op de 800 meter, omdat zijn eigen federatie had verzuimd hem tijdig uit te schrijven voor die afstand. De IAAF besloot de uitsluiting na een heroverweging ongedaan te maken.[1]

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan het toernooi waren dit het wereldrecord en het olympisch record.

Wereldrecord Vlag van Marokko Hicham El Guerrouj 3.26,00 Vlag van Italië Rome 14 juli 1998
Olympisch record Vlag van Kenia Noah Ngeny 3.32,07 Vlag van Australië Sydney 29 september 2000

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Series[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste zes lopers van iedere heat plaatsten zich direct voor de halve finales; daarnaast plaatsten ook de zes tijdsnelsten zich.

Heat 1
Rang Naam Land Tijd Opmerking
1 Taoufik Makhloufi Vlag van Algerije ALG 3.35,15 Q
2 Mekonnen Gebremedhin Vlag van Ethiopië ETH 3.36,56 Q
3 Asbel Kiprop Vlag van Kenia KEN 3.36,59 Q
4 Ross Murray Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3.36,74 Q
5 Mohamad Al-Garni Vlag van Qatar QAT 3.36,99 Q
6 Leonel Manzano Vlag van Verenigde Staten USA 3.37,00 Q
7 Florian Carvalho Vlag van Frankrijk FRA 3.37,05 q, SB
8 Mohamed Moustaoui Vlag van Marokko MAR 3.37,41 q
9 Ryan Gregson Vlag van Australië AUS 3.38,54 q
10 Belal Mansoor Ali Vlag van Bahrein BRN 3.38,69 q
11 Yegor Nikolayev Vlag van Rusland RUS 3.38,92 q, SB
12 Álvaro Rodríguez Vlag van Spanje ESP 3.41,54
13 Teklit Teweldebrhan Vlag van Eritrea ERI 3.42,88
14 Mamadou Barry Vlag van Guinee GUI 4.05,08
15 Rabiou Guero Gao Vlag van Niger NIG 4.05,46
Heat 2
Rang Naam Land Tijd Opmerking
1 Mohammed Shaween Vlag van Saoedi-Arabië KSA 3.39,42 Q, SB
2 Hamza Driouch Vlag van Qatar QAT 3.39,67 Q
3 İlham Tanui Özbilen Vlag van Turkije TUR 3.39,70 Q
4 Silas Kiplagat Vlag van Kenia KEN 3.39,79 Q
5 Nathan Brannen Vlag van Canada CAN 3.39,95 Q
6 Andrew Baddeley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3.40,34 Q
7 Andrew Wheating Vlag van Verenigde Staten USA 3.40,92 q
8 David Bustos Vlag van Spanje ESP 3.41,34
9 Dmitrijs Jurkevičs Vlag van Letland LAT 3.41,40
10 Dawit Wolde Vlag van Ethiopië ETH 3.41,81
11 Niclas Sandells Vlag van Finland FIN 3.42,67
12 Jamale Aarrass Vlag van Frankrijk FRA 3.45,13
13 Mohamed Mohamed Vlag van Somalië SOM 3.46,16
14 Nabil Mohammed Al-Garbi Vlag van Jemen YEM 3.55,46 SB
Amine Laâlou Vlag van Marokko MAR DNS
Heat 3
Rang Naam Land Tijd Opmerking
1 Nick Willis Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 3.40,92 Q
2 Abdalaati Iguider Vlag van Marokko MAR 3.41,08 Q
3 Yoann Kowal Vlag van Frankrijk FRA 3.41,12 Q
4 Henrik Ingebrigtsen Vlag van Noorwegen NOR 3.41,33 Q
5 Matthew Centrowitz, Jr, Vlag van Verenigde Staten USA 3.41,39 Q
6 Carsten Schlangen Vlag van Duitsland GER 3.41,51 Q
7 Diego Ruiz Vlag van Spanje ESP 3.41,52
8 Aman Wote Vlag van Ethiopië ETH 3.41,67
9 Nixon Chepseba Vlag van Kenia KEN 3.42,29 Bezwaar1
10 Emad Noor Vlag van Saoedi-Arabië KSA 3.42,95
11 Eduar Villanueva Vlag van Venezuela VEN 3.43,11
12 Andreas Vojta Vlag van Oostenrijk AUT 3.43,52
13 Ciarán O'Lionaird Vlag van Ierland IRL 3.48,35 SB
14 Samuel Vázquez Vlag van Puerto Rico PUR 3.49,19

1Nixon Chepseba tekende bezwaar aan tegen de uitslag omdat hij 300 meter voor de finish onrechtmatig tot vallen werd gebracht. Zijn bezwaar werd gehoord en Chepseba werd alsnog doorgelaten tot de halve finale.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste vijf lopers van iedere heat plaatsten zich direct voor de finale, evenals de twee tijdsnelsten.

Heat 1
Rang Naam Land Tijd Opmerking
1 Taoufik Makhloufi Vlag van Algerije ALG 3.42,25 Q
2 Asbel Kiprop Vlag van Kenia KEN 3.42,92 Q
3 Mekonnen Gebremedhin Vlag van Ethiopië ETH 3.42,93 Q
4 Leonel Manzano Vlag van Verenigde Staten USA 3.42,94 Q
5 Henrik Ingebrigtsen Vlag van Noorwegen NOR 3.43,26 Q
6 Mohamed Moustaoui Vlag van Marokko MAR 3.43,33
7 Mohammed Shaween Vlag van Saoedi-Arabië KSA 3.43,39
8 Yoann Kowal Vlag van Frankrijk FRA 3.43,48
9 Andrew Wheating Vlag van Verenigde Staten USA 3.44,88
10 Ross Murray Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3.44,92
11 Hamza Driouch Vlag van Qatar QAT 3.49,40
12 Ryan Gregson Vlag van Australië AUS 3.51,86
Heat 2
Rang Naam Land Tijd Opmerking
1 Abdalaati Iguider Vlag van Marokko MAR 3.34,00 Q, SB
2 Silas Kiplagat Vlag van Kenia KEN 3.34,60 Q
3 Nick Willis Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 3.34,70 Q
4 Nixon Chepseba Vlag van Kenia KEN 3.34,89 Q
5 Matthew Centrowitz, Jr, Vlag van Verenigde Staten USA 3.34,90 Q, SB
6 İlham Tanui Özbilen Vlag van Turkije TUR 3.35,18 q
7 Belal Mansoor Ali Vlag van Bahrein BRN 3.35,40 q, SB
8 Andrew Baddeley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3.36,03
9 Mohamad Al-Garni Vlag van Qatar QAT 3.36,78
10 Yegor Nikolayev Vlag van Rusland RUS 3.37,28 PB
11 Carsten Schlangen Vlag van Duitsland GER 3.38,23
12 Nathan Brannen Vlag van Canada CAN 3.39,26
13 Florian Carvalho Vlag van Frankrijk FRA 3.40,61

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Tijd Opmerking
Goud Taoufik Makhloufi Vlag van Algerije ALG 3.34,08
Zilver Leonel Manzano Vlag van Verenigde Staten USA 3.34,79 SB
Brons Abdalaati Iguider Vlag van Marokko MAR 3.35,13
4 Matthew Centrowitz, Jr, Vlag van Verenigde Staten USA 3.35,17
5 Henrik Ingebrigtsen Vlag van Noorwegen NOR 3.35,43 NR
6 Mekonnen Gebremedhin Vlag van Ethiopië ETH 3.35,44
7 Silas Kiplagat Vlag van Kenia KEN 3.36,19
8 İlham Tanui Özbilen Vlag van Turkije TUR 3.36,72
9 Nick Willis Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 3.36,94
10 Belal Mansoor Ali Vlag van Bahrein BRN 3.37,98
11 Nixon Chepseba Vlag van Kenia KEN 3.39,04
12 Asbel Kiprop Vlag van Kenia KEN 3.43,83
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Atletiek_op_de_Olympische_Zomerspelen_2012_–_1500_meter_mannen&oldid=60804706"