Beleg van Montargis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Beleg van Montargis
Onderdeel van Honderdjarige Oorlog
Het beleg van Montargis in de kroniek Les Vigiles de Charles VII van
Beleg van Montargis (Frankrijk (hoofdbetekenis))
Beleg van Montargis
Datum 15 juli - 5 september 1427
Locatie Montargis (Frankrijk)
Resultaat Franse overwinning
Strijdende partijen
Frankrijk Engeland
Leiders en commandanten
Jean Dunois
La Hire
Richard Beauchamp
Troepensterkte
Garnizoen
Ontzettingsleger: 1.600 soldaten[1]
3.000 soldaten[1]
Verliezen
Onbekend 1.000 soldaten[1]
Honderdjarige Oorlog

Oorlog van Eduard (1337-1360)
Cadzand · Arnemuiden · Kanaal · Thiérache (Cambrai) · Schelde · Sluis · Doornik (Sint-Omaars, Doornik) · Gascogne (Bergerac, Auberoche) · Aiguillon · Veldtocht van Eduard III (1346) (Caen, Blanchetaque, Slag bij Crécy, Calais) · Veldtocht van Lancaster (1346) · Neville's Cross · Lunalonge · Calais · Winchelsea · Saint-Jean-d'Angély · Saintes · Ardres · Veldtocht van de Zwarte Prins (1355) · Verbrande lichtmis · Veldtocht van de Zwarte Prins (1356) · Poitiers · Jacquerie · Veldtocht van Eduard III (1359-1360) (Reims, Bourgogne, Parijs (1360), Zwarte Maandag (1360))
Oorlog van Karel (1369-1389)
Cocherel · Limoges · Pontvallain · La Rochelle · Chiset · Westrozebeke · Margate
Oorlog van Lancaster (1415-1429)
Harfleur · Azincourt · Valmont · Caen · Rouen · La Rochelle · Baugé · Meaux · Cravant · Brossinière · Verneuil · St. James · Montargis
Verval van de Plantagenets (1429-1453)
Orléans · Haringen · Loire · Jargeau · Meung-sur-Loire · Beaugency · Patay · Reims · Parijs · La Charité · Compiègne · Gerberoy · Saint-Denis · Calais · Tartas · Formigny · Caen · Castillon

Het Beleg van Montargis was een belegering van de Franse stad Montargis door de Engelsen in 1427 en vond plaats tijdens de Honderdjarige Oorlog. Het beleg resulteerde in een overwinning van het Franse leger.

Aanloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hertog Jan van Bedford was van plan om een offensief te lanceren richting het door de dauphin gecontroleerde Frankrijk en hij gaf daarom de opdracht aan Richard Beauchamp, de hertog van Warwick, om de goed verdedigde stad van Montargis te veroveren. Deze stad had een belangrijke strategische positie door haar ligging tussen de rivieren de Seine en de Loire.[1]

Beleg[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 juli 1427 begon Beauchamp met een leger van drieduizend man aan het beleg van Montargis. Doordat de stad doorkruist werd door vele kanalen werd ook het belegerende leger door deze kanalen opgedeeld. Hierdoor schoot het beleg ook niet op. Begin september gingen de Engelsen over tot een groot bombardement dat weinig vooruitgang verschafte voor de belegeraars.[1]

Ondertussen was de dauphin overgegaan tot het vormen van een ontzettingsleger en deze werd aangevoerd door Jan van Dunois en La Hire. Op 5 september arriveerde het ontzettingsleger bij de zuidelijke toegangsweg van de stad. De Engelsen gingen hierbij over tot de aanval op deze bedreiging en staken een houten brug over. Hierop werden in de stad de sluispoorten opengezet waardoor er een vloed ontstond die de brug vernietigde. Het Engelse leger werd zodoende in tweeën gesplitst en werden er tegelijkertijd aanvallen op de Engelsen uitgevoerd door het stadsgarnizoen en het leger van Dunois. Hierbij sneuvelde een derde van de Engelse soldaten en moest Beauchamp het strijdtoneel ontvluchten.[1]

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Het ontzet van Montargis was een opsteker voor het Franse moraal en vestigde de militaire reputatie van Dunois. Met deze overwinning kwam er een voortijdig einde aan de plannen van de hertog van Bedford in 1427. Een jaar later zou hij een nieuwe poging wagen en werd Orléans belegerd.[1]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c d e f g John A. Wagner, Encyclopedia of the Hundred Years War (Westport/London 2006), 219.