Benoît Régent

Benoît Régent
Algemene informatie
Geboren	19 december 1953
Geboorteplaats	Nantes, Frankrijk
Overleden	21 oktober 1994
Overlijdensplaats	Zürich, Zwitserland
Land	Frankrijk
Werk
Jaren actief	1974-1994
Beroep	acteur
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

Benoît Régent (Nantes, Frankrijk, 19 december 1953 - Zürich, Zwitserland, 21 oktober 1994) was een Franse acteur. Régent was het meest bekend door zijn werk in de Franse films La diagonale du fou uit 1984, La Bande des quatre uit 1989, Trois couleurs: Bleu uit 1993 en Trois couleurs: Rouge uit 1994.

Biografie

Régent werd op 19 december 1953 geboren in Nantes, Frankrijk. Régent werd toegelaten tot het Nationaal Conservatorium voor Dramatische Kunst in Parijs, het onderwijs van acteurs Antoine Vitez en Jean-Paul Roussillon.

Régent debuteerde op het podium in 1970 in Tête d'or van Paul Claudel, geregisseerd door Denis Llorca. In 1974 speelde Régent in Troilus en Cressida van Shakespeare en Pity She's a Whore van John Ford. Het succes van deze shows, die met weinig middelen werden uitgevoerd, lanceerde de carrière van Régent. In de bioscoop werd Régent voor een lange tijd beperkt tot secundaire rollen, totdat hij in La Diagonale du fou speelde, wat hem een nominatie opleverde voor een César in 1985. Hij bereikte uiteindelijk belangrijke rollen in films als Une flamme dans mon cœur (1986) van Alain Tanner, La Bande des quatre (1988) van Jacques Rivette en J'entends plus la guitar (1991) van Philippe Garrel. Hij kreeg meer publieke erkenning door te verschijnen in Trois couleurs: Bleu (1993) en Trois couleurs: Rouge (1994) van Krzysztof Kieslowski.

In 1989 trouwde Régent met Maryline Canto.

Régent stierf op 21 oktober 1994 in Zürich aan aneurysma. Hij werd begraven op de begraafplaats van Bagneux.

Filmografie

Films

Inclusief korte films

Jaar	Titel	Rol
1980	La femme intégrale	Jacques
	La Peau de chagrin	Bixiou
1981	Peer Gynt	Un jeune homme
1982	L'indiscrétion	L'employé de la FNAC
1983	Un dimanche de flic	Makovski
	Stella	Chef F.F.I
	La java des ombres	Le dealer
1984	La diagonale du fou	Barabal
	Mon ami Washington	Jacques Trentin
1985	Train d'enfer	Jouffroy
	L'été prochain	Le médecin
	Rouge-gorge	Philippe Page
	Subway	Le Vendeur
	Spécial police	Livio
1986	Bleu comme l'enfer	Henri
	Un homme et une femme, 20 ans déjà	Un infirmier
	'Round Midnight	Psychiatrist
	Noir et blanc	N/A
	La maison de fer
	L'iguane
1987	Une flamme dans mon coeur	Pierre
	Nouilles	Un client
1988	L'île aux oiseaux	Vincent
	Accord parfait	Le père
	La maison de Jeanne	Pierre
	Savannah	Le pompiste
1989	La Bande des quatre	Thomas
	A Soldier's Tale	Father Superior
	Bunker Palace Hôtel	Nikolaï
1990	Dr. M	Stieglitz
	Jean Galmot, aventurier	Alexandre Stavisky
1991	J'entends plus la guitare	Gerard
	Pierre qui roule	Pierre
	F.X. Messerschmidt - sculpteur	N/A
1992	Épiderme
1993	Trois couleurs: Bleu	Olivier
	Jeux d'enfants	Vincent
	Grand bonheur	Bernard
	Attendre le navire	N/A
1994	Trois couleurs: Rouge	Olivier
	Du fond du coeur	Benjamin Constant
1995	En mai, fais ce qu'il te plaît	Jean-Claude
	...à la campagne	Benoît
	Noir comme le souvenir	Dr. David Wahl

Series

Jaar	Titel	Rol
1986	Série noire	Malard
1993	Monologues	Le Gardien

Theater

Jaar	Titel	Regisseur
1974	Troïlus et Cressida door William Shakespeare	Stuart Seide
1975	Dommage qu'elle soit une putain door John Ford
1977	Le Misanthrope door Molière	Jean-Paul Roussillon
1978	Rimbaud, of The Son of the Sun door Lorenzo Ferrero	N/A
1983	Les Paravents door Jean Genet	Patrice Chéreau
1984	Edouard II door Peter Marlowe	Jean-Hugues Anglade
1991	Le Cas Müller II - Rivage à l'abandon, Matériau-Médée, Paysage avec Argonautes door Heiner Müller	Jean-François Peyret, Jean Jourdheuil
	Le Cas Müller III Quartett van Heiner Muller
1992	Chef-lieu door Alain Gautré	Jean-Claude Fall
	La Compagnie des hommes van Edward Bond	Alain Françon

Prijzen

Jaar	Prijs	Categorie	Resultaat
1985	Césars	Award voor meest veelbelovende acteur in La Diagonale du fou	Genomineerd