Bentley S1

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
  • Bentley S1
  • Bentley S1 Continental
Bentley S1
Algemeen
Bedrijf Rolls-Royce Limited
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Merk Bentley
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Modellen S1, S1 Continental
Productiejaren 1955-1959
Productieaantal 3538
Klasse topklasse
Koetswerkstijl
Voorganger Bentley R-Type
Opvolger Bentley S2
Verwant
Assemblage Crewe, Engeland
Technisch
Motor
4,9L L6
Versnellingsbak 4-traps automaat
Maten
Afmetingen (L×B×H) 5,378 × 1,899 × 1,632 m
Wielbasis 3124-3226 mm
Massa 1924 kg
Portaal  Portaalicoon   Auto

De Bentley S1 (initieel gewoon Bentley S) was een automodel van het Britse luxemerk Bentley dat van 1955 tot 1959 geproduceerd werd. De S1 was afgeleid van de Rolls-Royce Silver Cloud. Net als de Silver Cloud was de S-reeks het laatste model met een onafhankelijk chassis. Vanaf eind 1959 werd de Rolls-Royce/Bentley L-serie V8-motor gemonteerd en werd de naam gewijzigd in S2. Eind 1962 kregen de auto's een nieuwe voorkant met dubbele koplampen, resulterend in de S3. In 1965 werd de S3 vervangen door de Bentley T-series met een zelfdragende carrosserie.

S1[bewerken | brontekst bewerken]

De Bentley S1 werd in april 1955 geïntroduceerd. Net als bij de voorgaande Mark VI en R-type was er vrijwel geen verschil tussen de standaard Bentley- en Rolls-Royce-modellen, op de vorm van het radiatorrooster na. De S1 was leverbaar met een wielbasis van 3124 mm en vanaf 1957 ook met een verlengde wielbasis van 3226 mm.

De carrosserie van deze vijf- of zeszits sedan was vervaardigd uit geperst staal. De deuren, motorkap en het kofferdeksel waren van aluminium. De S1 beschikte in vergelijking met zijn voorganger, de R-type, over heel wat verbeteringen, waaronder een lagere carrosserie zonder aan hoofdruimte te moeten inboeten, een grotere kofferbak, een zachtere vering met elektrisch bediende achterdempers, een lichtere besturing en verbeterde remmen. Een automatische versnellingsbak met vier versnellingen was standaard, met de mogelijkheid om indien gewenst individuele verhoudingen te selecteren.

De Bentley S1 en de Rolls-Royce Silver Clould deelden de 4,9 liter zes-in-lijnmotor, een afstammeling van de motor die oorspronkelijk in de Rolls-Royce Twenty werd gebruikt van 1922 tot 1929. Vanaf 1957 werden dubbele carburateurs gebruikt, wat de S1 een topsnelheid van 166 km/u gaf en een acceleratie van 0-100 km/u die iets meer dan 13 seconden in beslag nam.

S1 Continental[bewerken | brontekst bewerken]

Zes maanden na de introductie van de S1 bood Bentley ook een krachtigere versie aan, de Continental. Bentley leverde alleen het rollend chassis met motor. De carrosserieën, die lichter waren dan de standaard stalen carrosserie van de S1, werden op speciale bestelling gemaakt door onafhankelijke carrosseriebouwers. In opdracht van Bentley werd op het nieuwe chassis een pre-productie tweezits coupé ontworpen en gebouwd door Pininfarina.

De meeste S1 Continental-carrosserieën werden geleverd door H. J. Mulliner & Co. met 217 stuks.[1] Mulliner produceerde zowel tweedeurs "Sport Saloon" hatchbacks als vierdeurs "Flying Spur" sedans en tweedeurs drophead coupés. Park Ward, een dochteronderneming van Rolls-Royce, produceerde coupé- en drophead coupé-carrosserieën. Andere carrosseriebouwers die één of meerdere carrosserieën voor de S1 Continental afleverden waren James Young, Hooper, Graber en Freestone & Webb.[1]

Productieaantallen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bentley S1:
    • 4-deurs sedan (1955-1959): 3072
    • 4-deurs sedan met verlengde wielbasis (1957-1959): 35[2]
  • Bentley S1 Continental:
    • 2-deurs sedan, 4-deurs "Flying Spur" sedan en 2-deurs drophead coupé (1955-1959): 431[2]
Zie de categorie Bentley S1 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.