Bernard Anthoine Fallée

Bernard Anthoine Fallée
	Bernard Anthoine Fallée met zijn echtgenote Anthonia Justina Temminck omstreeks 1813 geportretteerd door Louis Moritz
Algemene informatie
Volledige naam	Bernard Anthoine Fallée
Geboren	gedoopt 27 september 1773
Geboorteplaats	Gouda
Overleden	19 december 1847
Overlijdensplaats	Den Haag
Land	Nederland
Portaal	Film

Bernard Anthoine Fallée (gedoopt Gouda, 27 september 1773 - Den Haag, 19 december 1847) was een Nederlandse toneelspeler en politiefunctionaris.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Fallée werd in 1773 in Gouda gedoopt als zoon van Theodoor Valle en Joana Ruigers. Hij trouwde op 23 augustus 1801 met Anthonia Justina Temminck, dochter van de miniatuurschilder Leonardus Temminck. Het echtpaar debuteerde het jaar daarop in de schouwburg van Amsterdam. Vervolgens speelden ze bij de Nederduitse schouwburg in Rotterdam. Ook trokken ze met een reizend toneelgezelschap - waarvan Fallée de directeur was - door het land. Fallée was tevens schrijver, uitgever en vertaler en bewerker van toneelstukken, waaronder diverse blijspelen waarin ook zangteksten waren opgenomen. Zijn vrouw trad tevens op als zangeres. Fallée fungeerde tijdens de Franse tijd ook als politie-informant. Hij zou betrokken zijn geweest bij een samenzwering tegen Napoleon. In 1813 werd hij om die reden gearresteerd, maar door de onderzoekscommissie vrijgesproken.^[1] Fallée zette ook na de Franse tijd zijn werkzaamheden voor de politie voort. Hij werd als secretaris toegevoegd aan de politieleiding van Amsterdam. Hij was in het bijzonder belast met het oplossen van netelige aangelegenheden voor het koningshuis.

Fallée overleed in december 1847 op 74-jarige leeftijd in zijn woonplaats Den Haag.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

De hussaar van Felsheim, vrij gevolgd naar het Frans, Amsterdam, 1828, 2e druk 1868
Dertig jaren, of het leven van een dobbelaar, vrij gevolgd naar het Frans, Amsterdam, 1828 en 1848 - in 1979 in een bewerking herdrukt door de KRO
De vrouwensoldaten, of de slecht verdedigde vesting, naar het Frans, Amsterdam, 1825 (2e druk)
De jonkman van zestig jaren, vertaling uit het Frans, Amsterdam, 1824 (2e druk)
De oude tante, of de nabestaanden, naar het Frans, Amsterdam, 1816
De staart van den duivel of de toovergeest, naar het Frans, Amsterdam, 1812 en 1816
De jonkman van zestig jaren, naar het Frans, Amsterdam, 1813
De gewaande graaf, of de familie van Artignes, naar het Frans, Amsterdam, 1812
Hariadan Barbarossa, groot admiraal van Soliman II, naar het Frans, Amsterdam, 1812
Vadertrouw, of het verbond tusschen armoede en deugd, vrij gevolgd naar het Hoogduitsch, Amsterdam, 1811
Het huwelijk van Jocrisse, naar het Frans, Amsterdam, 1810
De misleide voogd, of het bedrog door gelijkenis, naar het Frans, Amsterdam, 1808
Het geheim huwelijk, naar een Franse vertaling van een Italiaanse opera, Amsterdam, 1808
De zucht tot schitteren, naar het Frans, Amsterdam, 1807
Josephine Mannequin of het beweegbare beeld, vrij gevolgd naar het Frans, Amsterdam, 1807
Dago, of de Spaansche bedelaars, vrij gevolgd naar het Frans, Amsterdam, 1807
Raoul, Heer van Crequi, vertaald uit het Frans, Amsterdam, 1807
De vrouw in drie gedaanten of de Venetiaansche huurbenden, naar het Frans, Amsterdam, 1806
Het gevaarvol kasteel, of de woestijn in Polen, naar het Frans, Den Haag, 1805
De Mooren van Grenada of het vermogen der kindschheid, naar het Frans, Den Haag, 1805
De vesting aan den Donau, naar het Frans, Amsterdam, 1805
De verwoesting van Lissabon, naar het Frans, Rotterdam, 1805
De vermomde gelieven, naar het Frans, Den Haag, 1804
De verrassching in den nacht of de gelieven in den tuin, naar het Hoogduitsch, Amsterdam, 1804, 2e druk 1869
De kloosterroof of de graaf van Silbach, naar het Hoogduitsch, Den Haag, 1803
De gelofte of het uur der wraak, naar het Hoogduitsch, Den Haag, 1803
De verbanning, naar het Hoogduitsch, Den Haag, 1803
De blinden van Franconville, Den Haag, 1803
Carolina en Walmond of de geboette misstap, Den Haag, 1802

In 1813 publiceerde Fallée

Mijne verantwoording aan het volk van Nederland, wegens de zoo veel geruchts gemaakt hebbende, zoogenaamde zamenzwering in Febr. 1813, voorgevallen binnen Amsterdam^[2]

In 1833 schreef hij

Levensschets van mr. Willem Bilderdijk in het Jaarboekje der Maatschappij van Wetenschappen te Amsterdam voor 1833

Bronnen

Kloek, J.J. en W.W. Mijnhardt, 1800 : blauwdrukken voor een samenleving, Den Haag, 2001
Poolen, Vic. De ene familie Temminck is de andere niet In "Gens Nostra", 2014, jaargang 69, nr. 3/4
Ebbinge Wubben, C.H. Fallee, Bernardus Antonius in "Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 3" , Leiden 1914

Noten

↑ Twee andere verdachten, August Maas en Thomas de Jongh werden ter dood veroordeeld. Vier andere verdachten, Diderik Valentyn, Jan Hendrik Mie, Otto Hendrik Verschuur, Hartog de Hartog Lemon werden tot gevangenisstraf van respectievelijk 5 en 2 jaar veroordeeld (bron Journal du département des bouches du Rhin d.d. 2 maart 1813).
↑ Integrale tekst

[1] Twee andere verdachten, August Maas en Thomas de Jongh werden ter dood veroordeeld. Vier andere verdachten, Diderik Valentyn, Jan Hendrik Mie, Otto Hendrik Verschuur, Hartog de Hartog Lemon werden tot gevangenisstraf van respectievelijk 5 en 2 jaar veroordeeld (bron Journal du département des bouches du Rhin d.d. 2 maart 1813).

[2] Integrale tekst

[1]

[2]