Bonte brandnetelmot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Brandnetelmot)
Bonte brandnetelmot
Bonte brandnetelmot
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Lepidoptera (Vlinders)
Superfamilie:Pyraloidea
Familie:Crambidae (Grasmotten)
Onderfamilie:Pyraustinae
Geslacht:Anania
Soort
Anania hortulata
(Linnaeus, 1758)
Bonte brandnetelmot in huis
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bonte brandnetelmot op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

De bonte brandnetelmot of bonte brandnetelroller (Anania hortulata[1]) is een dagactieve vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd, als Phalaena (Geometra) hortulata, gepubliceerd in 1758 door Carl Linnaeus in de tiende editie van Systema naturae.[2]

Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Phalaena hortulata Linnaeus, 1758
    • Eurrhypara hortulata (Linnaeus, 1758)
  • Phalaena urticata Linnaeus, 1761
    • Eurrhypara urticata (Linnaeus, 1761) (typesoort van dat geslacht)
  • Phalaena flavicauda Retzius, 1783
  • Phalaena hortulana Fourcroy, 1785
  • Eurrhypara urticata f. crassipunctata Dufrane, 1957

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De spanwijdte bedraagt 24 tot 28 millimeter. De bonte brandnetelmot lijkt enigszins op de bonte bessenvlinder; deze laatste heeft echter een duidelijke gele vlekkenbaan over de vleugels.

De vliegtijd van de bonte brandnetelmot is juni en juli. Hij komt vaak op licht af.[3]

Waardplant[bewerken | brontekst bewerken]

Brandnetel, andoorn en munt worden door de rups gebruikt als voedsel.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De vlinder komt voor in Noord-Europa met uitzondering van IJsland. Ook komt hij voor in het grootste deel van Schotland.[3] Algemeen in tuinen en gewoonlijk overal waar de voornaamste voedselplant, de brandnetel, groeit.[3]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]