Cannabis sativa

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Cannabis sativa is een eenjarige kruidachtige plant, die oorspronkelijk uit Oost-Azië komt, maar nu overal ter wereld wordt verbouwd.

Het wordt al sinds de oudheid gebruikt als bron van industriële vezels, zaadolie, voedsel, recreatie, religie en geneeskunde. Elk deel van de plant wordt anders geoogst, afhankelijk van het doel waarvoor het wordt gebruikt. De soort werd voor het eerst geclassificeerd door Carl Linnaeus in 1753 in Species plantarum.[1]

De bloemen van Cannabis sativa zijn eenhuizig en de planten zijn meestal ofwel mannelijk ofwel vrouwelijk.[2] Het is een kortdagsbloeiende plant, waarbij de mannelijke planten meestal hoger en minder robuust zijn dan de vrouwelijke planten. 

De bloemen van de vrouwelijke plant zijn gerangschikt in trossen en kunnen honderden zaden produceren.

Mannelijke planten laten hun stuifmeel los en sterven enkele weken voordat op de vrouwelijke planten de zaden rijpen. Onder typische omstandigheden met een lichtperiode van 12 tot 14 uur worden beide geslachten in gelijke aantallen geproduceerd door erfelijke X- en Y-chromosomen.

Cannabis sativa bevat honderden chemische stoffen, waarvan er ongeveer 60 behoren tot cannabinoïden, de typische psychoactieve verbindingen waarvan THC de bekendste is. De effecten ervan zijn nu bekend: ze verlichten pijn, bevorderen slaap en eetlust, en geven een gevoel van euforie en welzijn.

3. Cannabis sativa und Cannabis indica: Ihre Entdeckung und Klassifizierung.