Challenge Sprint Pro 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Challenge Sprint Pro 2012
2e editie
Periode 6 september 2012
Totale afstand 1 kilometer
Deelnemers 24
Type wedstrijd Challengesprint
Eindklassementen
Winnaar Vlag van Canada Zachary Bell
Tweede Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy
Derde Vlag van Australië Matthew Goss
Vierde Vlag van Australië Michael Matthews
Navigatie
Challenge Sprint Pro 2011     Challenge Sprint Pro 2013
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Challenge Sprint Pro 2012 was een wielerwedstrijd in Quebec, Canada, gereden op 6 september 2012.

Dit was de tweede editie van een nieuw type wielerevenement, waarin steeds steeds drie of vier wielrenners aan de start staan en over een parcours van één kilometer onderling uitmaken welke twee van hen er naar de volgende ronde gaan. Na drie rondes waren er nog vier renners over die vervolgens de finale reden. Elke ploeg die meedeed aan de UCI World Tour-wedstrijden in Quebec (een dag later) en Montreal (drie dagen later) vaardigde een renner af, ook deed er een aantal Canadese rijders mee. De Canadese thuisrijder Zachary Bell won de finale.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Namens de 18 UCI World Tour ploegen
Vlag van Frankrijk Julien Bérard AG2R-La Mondiale Vlag van Zwitserland Danilo Wyss BMC Racing Team
Vlag van Spanje Alan Pérez Euskaltel-Euskadi Vlag van Australië Matthew Goss Orica-GreenEdge
Vlag van België Maxime Vantomme Team Katjoesja Vlag van Italië Matteo Bono Lampre-ISD
Vlag van Verenigde Staten Timmy Duggan Liquigas-Cannondale Vlag van Spanje Enrique Sanz Team Movistar
Vlag van België Dennis Vanendert Lotto-Belisol Vlag van Slovenië Borut Božič Pro Team Astana
Vlag van Duitsland Gerald Ciolek Omega Pharma-Quickstep Vlag van Australië Michael Matthews Rabobank
Vlag van België Nick Nuyens Saxo Bank-Tinkoff Bank Vlag van Italië Salvatore Puccio Sky ProCycling
Vlag van Australië Heinrich Haussler Team Garmin-Sharp Vlag van Frankrijk Sandy Casar FDJ-BigMat
Vlag van Frankrijk Tony Gallopin RadioShack-Nissan Vlag van Italië Marco Marcato Vacansoleil-DCM
Namens de 3 Wildcardploegen
Vlag van Canada Zachary Bell Team SpiderTech-C10 Vlag van Canada David Veilleux Team Europcar
Vlag van Letland Aleksejs Saramotins Cofidis
Top 3 Canadees kwalificatietoernooi
Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy Canada 1 Vlag van Canada Ben Chaddock Canada 2
Vlag van Canada Anton Varabei Canada 3

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vorig jaar namen Rémi Pelletier-Roy en Ben Chaddock mee namens het Canadees team. Ze werden vergezeld door Anton Varabei die daarmee het deelnemersveld op vierentwintig bracht.

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Serie 1 (A)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Australië Heinrich Haussler Team Garmin-Sharp
2 Vlag van Canada Anton Varabei Canada 3
3 Vlag van Italië Salvatore Puccio Sky ProCycling
4 Vlag van België Nick Nuyens Saxo Bank-Tinkoff Bank
Serie 2 (B)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy Canada 1
2 Vlag van Spanje Enrique Sanz Team Movistar
3 Vlag van Duitsland Gerald Ciolek Omega Pharma-Quickstep
4 Vlag van Frankrijk Sandy Casar FDJ-BigMat
Serie 3 (C)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Australië Matthew Goss Orica-GreenEdge
2 Vlag van Letland Aleksejs Saramotins Cofidis
3 Vlag van Italië Matteo Bono Lampre-ISD
4 Vlag van België Dennis Vanendert Lotto-Belisol
Serie 4 (D)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Slovenië Borut Božič Pro Team Astana
2 Vlag van Spanje Alan Pérez Euskaltel-Euskadi
3 Vlag van Zwitserland Danilo Wyss BMC Racing Team
4 Vlag van Canada David Veilleux Team Europcar
Serie 5 (E)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Canada Zachary Bell Team SpiderTech-C10
2 Vlag van Australië Michael Matthews Rabobank
3 Vlag van België Maxime Vantomme Team Katjoesja
4 Vlag van Italië Marco Marcato Vacansoleil-DCM
Serie 6 (F)
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Verenigde Staten Timmy Duggan Liquigas-Cannondale
2 Vlag van Canada Ben Chaddock Canada 2
3 Vlag van Frankrijk Julien Bérard AG2R-La Mondiale
4 Vlag van Frankrijk Tony Gallopin RadioShack-Nissan

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale A
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Spanje Enrique Sanz Team Movistar
2 Vlag van Slovenië Borut Božič Pro Team Astana
3 Vlag van Letland Aleksejs Saramotins Cofidis
4 Vlag van Australië Heinrich Haussler Team Garmin-Sharp
Kwartfinale B
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Canada Zachary Bell Team SpiderTech-C10
2 Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy Canada 1
3 Vlag van Canada Ben Chaddock Canada 2
4 Vlag van Spanje Alan Pérez Euskaltel-Euskadi
Kwartfinale C
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Australië Matthew Goss Orica-GreenEdge
2 Vlag van Australië Michael Matthews Rabobank
3 Vlag van Canada Anton Varabei Canada 3
4 Vlag van Verenigde Staten Timmy Duggan Liquigas-Cannondale

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finale A
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy Canada 1
2 Vlag van Australië Michael Matthews Rabobank
3 Vlag van Spanje Enrique Sanz Team Movistar
Halve finale B
Plaats Naam Ploeg
1 Vlag van Canada Zachary Bell Team SpiderTech-C10
2 Vlag van Australië Matthew Goss Orica-GreenEdge
3 Vlag van Slovenië Borut Božič Pro Team Astana

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg
Goud Vlag van Canada Zachary Bell Team SpiderTech-C10
Zilver Vlag van Canada Rémi Pelletier-Roy Canada 1
Brons Vlag van Australië Matthew Goss Orica-GreenEdge
4 Vlag van Australië Michael Matthews Rabobank

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]