In eerste instantie zou het toernooi in het ArgentijnseSan Miguel de Tucumán worden gehouden.[2] De FIH ontnam het toernooi aan Argentinië omdat dat land niet kon voldoen aan de contractuele afspraken over televisierechten en sponsoring en de organisatie en wees Londen aan als speelplaats.[3]
Nadat de drie voorgaande edities op twee verschillende manieren werden afgewerkt, greep de FIH terug op de toernooiopzet die tot 2010 de standaard was; een toernooi met zes landen waarbij elk land een keer tegen elk ander land speelt en de beste twee landen in de finale om de titel strijden.
Voor deelname plaatsen zich het gastland, de wereldkampioen, de winnaar van de World League, de olympisch kampioen en de winnaar van de Champions Challenge. De FIH wees de overige deelnemers aan.[4] Nederland wees een uitnodiging van de FIH af vanwege bezuinigingen en omdat het niet zou passen in de voorbereiding op de Olympische Spelen die een paar maanden later worden gehouden.[5][6]
.svg){kind=small}
Verenigd Koninkrijk
Australië (14e titel)
India
Duitsland
Australië (wereldkampioen 2014 en winnaar Hockey World League 2014-15)
België (uitgenodigd door de FIH)
Duitsland (olympisch kampioen)
Groot-Brittannië (gastland)
India (uitgenodigd door de FIH)
Zuid-Korea (winnaar Champions Challenge 2014)
David Tomlinson
Haider Rasool
Chen Dekang
Coen van Bunge
Jakub Mejzlik
Nathan Stagno
Diego Barbas
Lim Hong Zhen
Deon Nel (video)
.svg){kind=small}
België
Zuid-Korea
· 
· 