Hockey World League 2014-15 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Hockey World League 2014-15 voor mannen is de tweede editie van de Hockey World League. De verschillende toernooien worden gespeeld in de tweede helft van 2014 en in 2015. Tegelijkertijd met de World League voor mannen wordt ook het vrouwentoernooi georganiseerd. De finaleronde wordt in december 2015 in India gehouden. In de derde ronde, de halve finale, kunnen landen zich plaatsen voor de Olympische Spelen van 2016. Het toernooi werd gewonnen door Australië.

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

56 landen hebben zich ingeschreven voor deelname. De elf beste landen volgens de wereldranglijst op 1 april 2013 zijn direct geplaatst voor de derde ronde, de halve finale. De acht volgende landen zijn direct geplaatst voor de tweede ronde. Alle andere landen spelen in de eerste ronde, behalve Singapore en de Verenigde Staten. Als organisator van een toernooi in de tweede ronde, slaan ze ronde 1 over.

Beginnen in de 3e ronde
(Nr. 1 t/m 11)
Beginnen in de 2e ronde
(Nr. 12 t/m 19)
  1. Vlag van Duitsland Duitsland
  2. Vlag van Australië Australië
  3. Vlag van Nederland Nederland
  4. Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
  5. Vlag van Pakistan Pakistan
  6. Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
  7. Vlag van Spanje Spanje
  8. Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
  9. Vlag van België België
  10. Vlag van Argentinië Argentinië
  11. Vlag van India India
  1. Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
  2. Vlag van Maleisië Maleisië
  3. Vlag van Canada Canada
  4. Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
  5. Vlag van Japan Japan
  6. Vlag van Frankrijk Frankrijk
  7. Vlag van China China
  8. Vlag van Polen Polen

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2014-15 (mannen), ronde 1 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Veertien landen konden zich via de eerste ronde plaatsen voor de tweede ronde. Dit waren de negen toernooiwinnaars en de nummers twee van de toernooien in Kroatië en Tsjechië. Van de negen landen die net onder een gekwalificeerd land eindigden, gingen de drie landen die het hoogst stonden op de wereldranglijst in september 2014 ook door.[1]

Data Locatie Teams Aantal plaatsen
in ronde 2
Gekwalificeerd
voor ronde 2
1–6 juli 2014 Vlag van Kroatië Kroatië, Sveti Ivan Zelina Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Zwitserland Zwitserland
2 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Zwitserland Zwitserland
2–7 september 2014 Vlag van Tsjechië Tsjechië, Hradec Králové Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
2 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Tsjechië Tsjechië
5–7 september 2014 Vlag van Bangladesh Bangladesh, Dhaka Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
1 Vlag van Bangladesh Bangladesh
5–7 september 2014 Vlag van Oman Oman, Masqat Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Iran Iran
Vlag van Oman Oman
Vlag van Thailand Thailand
1 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
5–7 september 2014 Vlag van Kenia Kenia, Nairobi Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Kenia Kenia
Vlag van Tanzania Tanzania
1 Vlag van Egypte Egypte
12–14 september 2014 Vlag van Mexico Mexico, Guadalajara Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Chili Chili
Vlag van Guatemala Guatemala
Vlag van Mexico Mexico
1 Vlag van Chili Chili
Vlag van Mexico Mexico1
12–14 september 2014 Vlag van Portugal Portugal, Lousada Vlag van Italië Italië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Portugal Portugal
1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1-5 oktober 2014 Vlag van Jamaica Jamaica, Kingston Vlag van Barbados Barbados
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek
Vlag van Jamaica Jamaica
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Venezuela Venezuela
1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
6–11 december 2014 Vlag van Fiji Fiji, Suva Vlag van Fiji Fiji
Vlag van Papoea-Nieuw-Guinea Papoea-Nieuw-Guinea
Vlag van Samoa Samoa
Vlag van Vanuatu Vanuatu
1 Vlag van Fiji Fiji1
Beste landen die net onder
een gekwalificeerd land eindigden
3 Vlag van Italië Italië
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oman Oman

1 Fiji trok zich terug en Mexico werd als vervanger aangewezen.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2014-15 (mannen), ronde 2 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Data Locatie Gekwalificeerde teams Aantal plaatsen in
halve finale
Gekwalificeerd voor
de halve finale
Gastland Via ranglijst Uit ronde 1
17–25 januari 2015 Vlag van Singapore Singapore Vlag van Singapore Singapore Vlag van Japan Japan
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oman Oman
Vlag van Mexico Mexico
3 Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Japan Japan
28 feb – 8 mrt 2015 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
San Diego
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Canada Canada
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Chili Chili
Vlag van Italië Italië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
3 Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Canada Canada
7–15 maart 2015 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Kaapstad
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika* Vlag van China China
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zwitserland Zwitserland
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van China China
Vlag van Egypte Egypte
* Zuid-Afrika was al gekwalificeerd voor de 2e ronde op basis van de positie op de wereldranglijst, voordat zij tot gastland werden verkozen.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2014-15 (mannen), halve finale voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Twintig landen spelen in de halve finale (de derde ronde). Ze zijn in twee groepen verdeeld. Rechtstreeks geplaatst zijn de beste elf landen van de wereldranglijst. Via de derde ronde kunnen landen zich kwalificeren voor de Olympische Spelen. Zeven landen gaan door naar de finaleronde.

Data Locatie Gekwalificeerde teams Aantal plaatsen in
finale
Gekwalificeerd voor
finale
Gastland Via ranglijst Uit ronde 2
3-14 juni 2015 Vlag van Argentinië Argentinië, Buenos Aires Vlag van Argentinië Argentinië Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Canada Canada
Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Japan Japan
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
3 of 4 Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Canada Canada
17-28 juni 2015 Vlag van België België, Brasschaat Vlag van België België Vlag van Australië Australië
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
Vlag van India India
Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van China China
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van de Ierse hockeyploeg Ierland
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Polen Polen
3 of 4 Vlag van Australië Australië
Vlag van België België
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië

* Argentinië en België waren al gekwalificeerd voor de halve finale op basis van hun positie op de wereldranglijst, voordat zij tot gastland werden verkozen.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Hockey World League 2014-15 (mannen), finale voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Aan de finale doen naast het gastland de zeven beste landen uit de halve finale mee.

Data Locatie Gekwalificeerde teams
Gastland Vanuit de halve finales
5-13 december 2015 Vlag van India India Vlag van India India Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Australië Australië
Vlag van België België
Vlag van Canada Canada
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
Vlag van Nederland Nederland
Eindstand
  1. Vlag van Australië Australië
  2. Vlag van België België
  3. Vlag van India India
  4. Vlag van Nederland Nederland
  5. Vlag van Argentinië Argentinië
  6. Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
  7. Vlag van Duitsland Duitsland
  8. Vlag van Canada Canada

Algehele eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

De FIH heeft de volgende eindstand opgesteld, waarbij alleen de landen zijn opgenomen die vanaf de tweede ronde in actie kwamen.[2]