Christopher Farr

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Christopher Farr (ca. 1945), beter bekend als Chris Farr is een Brits klavecimbelspeler en organist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Farr was een van de laatste studenten van Christopher Wood, die kon spelen op de klavecimbels van de befaamde Benton Fletcher collectie (eigendom van de National Trust). Hij nam deel aan de internationale klavecimbelwedstrijd 1971 in het kader van het festival Musica Antiqua in Brugge. Hij behaalde er de Derde prijs voor klavecimbel, evenals de Tweede prijs voor het concours basso continuo.

Hij doceerde in Nederland aan het Conservatorium van Arnhem. Hij was lid van het Orkest van de Achttiende eeuw en van het quatuor Philidor Ensemble. Hij was organist en koorleider in de kerk van Sint-Jan en Sint-Filiep in Den Haag. Hij doceerde ook klavecimbel aan de conservatoria van Zwolle en Den Haag.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Concerts en symphonie: Philidor - Dornel - Marais, Philidor Ensemble, C. Farr aan het klavecimbel
  • Amarilli Mia Bella, met Max van Egmond (2006)
  • Johann Sebastian Bach en zonen, met hoboïst Washington Barella (1991)
  • Antonio Vivaldi, Cantate da Camera, met countertenor Derek Lee Ragin en cello Viola de Hoog

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Edgar HUNT, A Harpsichord Odyssey (II), in: The English Harpsichord Magazine, Vol. 3 No 1, 1981

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]