Het album kreeg lovende kritieken. Zo werd het album door Menno Claes van Rif Raf in april 2004 beschreven als een "wereldplaat" en stelde muziekrecensent Christophe Verbiest van Humo op 13 maart 2004: "Zoals 'Pura Gasolina' - aanvankelijk niet meer dan wat percussie - aan het eind ontspoort: héérlijk."[1]