Coiline is een eiwit dat bij mensen wordt gecodeerd door het genCOIL.[1][2] Coiline dankt zijn naam aan de opgerolde (coiled) vorm van de Cajallichamen (kleine kernlichaampjes) waarin het eiwit voorkomt. Het werd voor het eerst geïdentificeerd met behulp van humaan auto-immuunserum.
Het eiwit coiline is een van de belangrijkste moleculaire componenten van een Cajallichaam. Cajallichamen zijn membraanloze kernlichamen die verschillen in aantal en samenstelling en die betrokken zijn bij de posttranscriptionele modificatie van verschillende RNA-moleculen (met name snoRNA). Coiline is naast zijn rol als structuureiwit ook van belang voor hechting aan de nucleolus.
De N-terminus van coiline factiliteert de zelf-oligomerisatie, de C-terminus beïnvloedt het aantal per cel geassembleerde kernlichamen. Differentiële methylering en fosforylering van coiline beïnvloedt waarschijnlijk de lokalisatie tussen de kernlichamen. Om Cajallichamen zichtbaar te maken, kan coiline gefuseerd worden met GFP (groen fluorescent proteïne).
(en) Andrade LE, Chan EK, Raska I, Peebles CL, Roos G, Tan EM (1991). Human autoantibody to a novel protein of the nuclear coiled body: immunological characterization and cDNA cloning of p80-coilin. J. Exp. Med.173 (6): 1407–19. PMID2033369. PMC2190846. DOI: 10.1084/jem.173.6.1407.
(en) Bohmann K, Ferreira JA, Lamond AI (1996). Mutational analysis of p80 coilin indicates a functional interaction between coiled bodies and the nucleolus. J. Cell Biol.131 (4): 817–31. PMID7490287. PMC2200013. DOI: 10.1083/jcb.131.4.817.
(en) Robertson NG, Khetarpal U, Gutiérrez-Espeleta GA, Bieber FR, Morton CC (1995). Isolation of novel and known genes from a human fetal cochlear cDNA library using subtractive hybridization and differential screening. Genomics23 (1): 42–50. PMID7829101. DOI: 10.1006/geno.1994.1457.
