Zuidelijke zachtstaarttoepaja
| Zuidelijke zachtstaarttoepaja IUCN-status: Onzeker[1] (2017) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Dendrogale melanura (Thomas, 1892) Originele combinatie Tupaia melanura | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de zuidelijke zachtstaarttoepaja. | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Zuidelijke zachtstaarttoepaja op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De zuidelijke zachtstaarttoepaja of Borneo-bergtoepaja (Dendrogale melanura) is een zoogdier uit de familie van de echte toepaja's (Tupaiidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1892.[2][3]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De rugzijde is zwart met beige of kaneelbruin, de buikzijde is meer roodachtig of okerkleurig. De lichaamslengte bedraagt 10 tot 15 cm, de staartlengte 9 tot 14 cm en het gewicht 35 tot 60 gram.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Met zijn lange poten en klauwen kan het dier goed takken grijpen en klimt het ook meer in bomen dan andere toepaja’s. Dit dier is overdag actief en slaapt ’s nachts in een met bladeren bekleed boomnest.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Deze solitaire soort, die ook wel in groepen voorkomt, komt voor in de tropische bergbossen van Indonesië en Maleisië, op een hoogte van 900 tot 1500 meter.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Na een draagtijd van ongeveer 50 dagen worden 3 tot 4 jongen geboren.
Bronnen, noten en/of referenties
|