FIS Team Tour 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De FIS Team Tour 2009 vond tussen 6 en 15 februari 2009 plaats. Het was de eerste editie van het toernooi voor landenteams dat deel uitmaakt van de wereldbeker schansspringen 2008/2009, het toernooi werd gewonnen door Noorwegen.

Met een prestigieuze schansspringtour in Duitsland, probeert de Duitse skibond het schansspringen in eigen land weer op de kaart te zetten. Na enkele moeilijke jaren met geld- en organisatieproblemen pakt Duitsland in 2009 uit met een heuse primeur: vijf wedstrijden in negen dagen en een totaal bedrag van 500.000 Zwitserse frank aan prijzengeld.

De FIS Team Tour bestaat uit vijf wedstrijden, drie individuele en twee teamwedstrijden. Alle punten die een land haalt in de teamwedstrijd tellen voor het klassement. Daarbij worden de punten van de twee beste springers per land per individuele wedstrijd opgeteld om het eindklassement te berekenen.

Schansen[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Schans HS Schansrecord
Vlag van Duitsland Willigen Mühlenkopfschanze 145 m 152 m (Janne Ahonen - 09/01/2005)
Vlag van Duitsland Klingenthal Vogtland Arena 140 m 144 m (Sergej Maslennikov - 03/03/2006)
Vlag van Duitsland Oberstdorf Heini-Klopfer-Flugschanze 213 m 223 m (Roar Ljøkelsøy - 07/02/2004)

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Willingen[bewerken | brontekst bewerken]

Team[bewerken | brontekst bewerken]

De teamwedstrijd in Willingen werd geplaagd door het slechte weer: sneeuw, regen en windstoten zorgden voor de meest uiteenlopende sprongen. Het Oostenrijkse team dat aantrad zonder wereldbekerleider Gregor Schlierenzauer slaagde erin de Noren met miniem verschil achter zich te houden.

Merk op dat er per groep springers en per springronde van andere startpoortjes werd gestart. Elf landen vaardigden een team af om deel te nemen, slechts acht daarvan werkten twee springrondes af: Slovenië, Kazachstan en Zuid-Korea haalde die tweede springronde niet.

# Land Atleten Sprongen Puntentotaal
1. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Thomas Morgenstern 140,0 - 143,5 m 902,9
Markus Eggenhofer 132,0 - 122,0 m
Andreas Kofler 131,0 - 114,5 m
Wolfgang Loitzl 125,5 - 122,0 m
2. Vlag van Noorwegen Noorwegen Roar Ljøkelsøy 139,0 - 139,5 m 901,2
Tom Hilde 120,5 - 119,0 m
Anders Bardal 140,0 - 119,5 m
Anders Jacobsen 134,5 - 122,0 m
3. Vlag van Finland Finland Ville Larinto 142,5 - 138,0 m 793,2
Kalle Keituri 120,0 - 99,0 m
Matti Hautamäki 135,0 - 118,5 m
Harri Olli 117,0 - 114,0 m
4. Vlag van Duitsland Duitsland Michael Neumayer 134,5 - 132,0 m 778,7
Severin Freund 120,0 - 102,5 m
Stephan Hocke 127,0 - 102,5 m
Martin Schmitt 131,0 - 127,0 m
5. Vlag van Japan Japan Shohei Tochimoto 128,5 - 124,5 m 750,8
Yuta Watase 117,5 - 106,5 m
Noriaki Kasai 132,0 - 108,5 m
Daiki Ito 121,0 - 122,5 m
6. Vlag van Rusland Rusland Dmitri Vasiljev 137,0 - 130,5 m 732,8
Pavel Karelin 113,0 - 116,0 m
Ilja Rosliakov 129,5 - 110,5 m
Denis Kornilov 111,0 - 105,0 m
7. Vlag van Tsjechië Tsjechië Ondrej Vaculik 122,5 - 116,0 m 707,4
Martin Cikl 115,5 - 109,5 m
Roman Koudelka 138,0 - 111,5 m
Jakub Janda 123,5 - 104,0 m
8. Vlag van Polen Polen Rafal Sliz 121,0 - 107,5 m 690,1
Kamil Stoch 121,0 - 117,0 m
Stefan Hula 125,0 - 95,5 m
Adam Małysz 127,5 - 117,5 m

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

In onderstaande uitslag is de top tien van de wedstrijd opgenomen omdat het om een wedstrijd gaat die ook meetelt voor de individuele wereldbeker, daarenboven zijn ook per land dat in de teamwedstrijd van gisteren tot de top acht behoorde de twee atleten opgenomen van wie de punten meetellen voor het klassement van de FIS Team Tour.

De wedstrijd werd geplaagd door onregelmatige omstandigheden, vooral de wind speelde een bepalende rol. Waardoor vooral de Duitsers en de Finnen hun kansen op de eindoverwinning in de FIS Team Tour aanzienlijk zagen slinken.

# Atleet Land Punten
1. Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk AUT 267,2
2. Simon Ammann Vlag van Zwitserland SUI 265,2
3. Noriaki Kasai Vlag van Japan JPN 261,8
4. Andreas Küttel Vlag van Zwitserland SUI 261,2
5. Roar Ljøkelsøy Vlag van Noorwegen NOR 253,7
6. Roman Koudelka Vlag van Tsjechië CZE 252,4
7. Daiki Ito Vlag van Japan JPN 250,1
8. Harri Olli Vlag van Finland FIN 245,7
9. Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen NOR 244,3
10. Dmitri Vasiljev Vlag van Rusland RUS 238,3
11. Thomas Morgenstern Vlag van Oostenrijk AUT 232,3
16. Martin Schmitt Vlag van Duitsland GER 226,2
18. Rafal Sliz Vlag van Polen POL 223,0
20. Jakub Janda Vlag van Tsjechië CZE 218,5
21. Pavel Karelin Vlag van Rusland RUS 217,7
24. Severin Freund Vlag van Duitsland GER 215,7
25. Ville Larinto Vlag van Finland FIN 209,8
27. Adam Małysz Vlag van Polen POL 204,4

Tussenstand na twee van vijf wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Punten
1. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1402,4
2. Vlag van Noorwegen Noorwegen 1399,2
3. Vlag van Japan Japan 1262,7
4. Vlag van Finland Finland 1248,7
5. Vlag van Duitsland Duitsland 1220,6
6. Vlag van Rusland Rusland 1188,2
7. Vlag van Tsjechië Tsjechië 1178,3
8. Vlag van Polen Polen 1117,6

Klingenthal[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

In onderstaande uitslag is de top tien van de wedstrijd opgenomen omdat het om een wedstrijd gaat die ook meetelt voor de individuele wereldbeker, daarenboven zijn ook per land dat in de eerste teamwedstrijd tot de top acht behoorde de twee atleten opgenomen van wie de punten meetellen voor het klassement van de FIS Team Tour.

# Atleet Land Punten
1. Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk AUT 261,2
2. Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen NOR 260,3
3. Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk AUT 257,1
4. Martin Schmitt Vlag van Duitsland GER 247,7
5. Andreas Küttel Vlag van Zwitserland SUI 241,1
6. Simon Ammann Vlag van Zwitserland SUI 238,9
7. Harri Olli Vlag van Finland FIN 238,4
8. Roman Koudelka Vlag van Tsjechië CZE 236,0
9. Adam Małysz Vlag van Polen POL 233,9
10. Markus Eggenhofer Vlag van Oostenrijk AUT 232,9
11. Anders Bardal Vlag van Noorwegen NOR 229,7
13. Jakub Janda Vlag van Tsjechië CZE 228,9
14. Michael Neumayer Vlag van Duitsland GER 226,3
17. Matti Hautamäki Vlag van Finland FIN 220,6
20. Takanobu Okabe Vlag van Japan JPN 218,6
21. Noriaki Kasai Vlag van Japan JPN 216,0
niet voor de tweede ronde gewalificeerd
33. Dmitri Vasiljev Vlag van Rusland RUS 103,5
37. Rafal Sliz Vlag van Polen POL 101,2
38. Ilja Rosliakov Vlag van Rusland RUS 99,9

Tussenstand na drie van vijf wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Punten
1. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1920,7
2. Vlag van Noorwegen Noorwegen 1889,2
3. Vlag van Finland Finland 1707,7
4. Vlag van Japan Japan 1697,3
5. Vlag van Duitsland Duitsland 1694,6
6. Vlag van Tsjechië Tsjechië 1643,2
7. Vlag van Polen Polen 1452,6
8. Vlag van Rusland Rusland 1391,6

Oberstdorf[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Op minder dan een week van de start van de wereldkampioenschappen schansspringen 2009 lijkt skivliegen niet zonder meer in het programma van enkele atleten te passen. Japan en Polen vaardigden geen atleten af voor de wedstrijden in Obersdorf en ook de Tsjechische kopmannen Jakub Janda en Roman Koudelka verschenen niet aan de start. Ook Thomas Morgenstern liet de wedstrijd aan zich voorbij gaan.

In onderstaande uitslag is de top tien van de wedstrijd opgenomen omdat het om een wedstrijd gaat die ook meetelt voor de individuele wereldbeker, daarenboven zijn ook per land dat in de eerste teamwedstrijd tot de top acht (afgezien van Japan en Polen) behoorde de twee atleten opgenomen van wie de punten meetellen voor het klassement van de FIS Team Tour.

In de eerste ronde verbeterde Harri Olli het schansenrecord van Roar Ljøkelsøy dat op 223 meter stond tot 225,5 meter. Gesteund door zo'n 2 meter per seconde tegenwind vloog hij 7,5 meter verder dan z'n eerste achtervolger Anders Jacobsen. De jury onderbrak de wedstrijd vervolgens kort, om te vermijden dat de atleten door de wind zo ver zouden worden gedragen dat het gevaarlijk zou worden. Schmitt, Loitzl, Ammann en Schlierenzauer sprongen dan na Olli, met beduidend minder ondersteuning van de wind en dat leidde tot ongenoegen in de betroffen teams. Vooral Schlierenzauer en Schmitt waren niet te spreken over de beslissing van de jury. Schlierenzauer eiste zelfs openlijk meer inspraak voor de atleten in de lengte van de aanloop en het al dan niet opnieuw starten van een ronde.

In de tweede ronde werd vervolgens met minder aanloop gesprongen. Vooral naar het einde bleek dat een goede beslissing want te wind stak opnieuw de kop op en Johan Remen Evensen sprong maar liefst 223,5 meter ver. Hoewel de windverhoudingen binnen de vooropgestelde grenzen bleef onderbrak de jury de wedstrijd opnieuw voor de laatste twee atleten. Jacobsen en Olli behielden de concentratie en sprongen beiden ver genoeg om hun plaats vast te houden.

# Atleet Land Punten
1. Harri Olli Vlag van Finland FIN 435,8
2. Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen NOR 428,6
3. Johan Remen Evensen Vlag van Noorwegen NOR 426,5
4. Simon Ammann Vlag van Zwitserland SUI 418,2
5. Matti Hautamäki Vlag van Finland FIN 403,1
6. Dmitri Vasiljev Vlag van Rusland RUS 396,8
7. Anders Bardal Vlag van Noorwegen NOR 392,3
8. Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk AUT 392,3
9. Andreas Küttel Vlag van Zwitserland SUI 371,4
10. Kalle Keituri Vlag van Finland FIN 368,4
11. Martin Koch Vlag van Oostenrijk AUT 364,9
14. Denis Kornilov Vlag van Rusland RUS 344,6
15. Martin Schmitt Vlag van Duitsland GER 342,1
19. Pascal Bodmer Vlag van Duitsland GER 326,0
23. Lukas Hlava Vlag van Tsjechië CZE 311,7
niet voor de tweede ronde gewalificeerd
35. Jan Matura Vlag van Tsjechië CZE 137,0

Tussenstand na vier van vijf wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Punten
1. Vlag van Noorwegen Noorwegen 2744,3
2. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 2677,9
3. Vlag van Finland Finland 2546,6
4. Vlag van Duitsland Duitsland 2362,7
5. Vlag van Rusland Rusland 2133,0
6. Vlag van Tsjechië Tsjechië 2037,0
7. Vlag van Zwitserland Zwitserland[1] 1796,0
8. Vlag van Japan Japan 1697,3

Team[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Atleten Sprongen Puntentotaal
1. Vlag van Finland Finland Kalle Keituri 187,5 - 173,0 m 1413,8
Juha-Matti Ruuskanen 169,5 - 176,0 m
Matti Hautamäki 174,5 - 200,0 m
Harri Olli 199,5 - 221,5 m
2. Vlag van Rusland Rusland Denis Kornilov 191,5 - 176,5 m 1378,3
Pavel Karelin 185,0 - 182,5 m
Ilja Rosliakov 160,0 - 184,5 m
Dmitri Vasiljev 190,5 - 203,5 m
3. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Wolfgang Loitzl 191,5 - 181,5 m 1354,3
Markus Eggenhofer 174,0 - 186,5 m
Andreas Kofler 166,5 - 181,0 m
Martin Koch 171,5 - 204,0 m
4. Vlag van Noorwegen Noorwegen Roar Ljøkelsøy 138,0 - 173,0 m 1339,5
Johan Remen Revensen 186,0 - 181,5 m
Anders Bardal 175,0 - 190,5 m
Anders Jacobsen 192,0 - 209,0 m
5. Vlag van Slovenië Slovenië Primoz Pikl 166,5 - 160,0 m 1241,0
Robert Kranjec 187,5 - 181,5 m
Rok Urbanc 150,0 - 166,5 m
Robert Hrgota 174,5 - 188,5 m
6. Vlag van Duitsland Duitsland Felix Schoft 135,5 - 162,5 m 1185,0
Pascal Bodmer 164,0 - 170,5 m
Martin Schmitt 174,5 - 185,5 m
Michael Neumayer 167,0 - 178,0 m
7. Vlag van Tsjechië Tsjechië Cestmir Kozisek 141,5 - 161,5 m 1109,6
Borek Sedlak 152,5 - 159,5 m
Jan Matura 147,5 - 167,0 m
Lukas Hlava 166,5 - 179,5 m
8. Vlag van Kazachstan Kazachstan Ivan Karaulov 110,0 - 144,5 m 985,7
Alex Korolev 147,5 - 161,5 m
Nikolay Karpenko 150,0 - 170,5 m
Radik Zhaparov 142,0 - 160,0 m

Eindstand FIS Team Tour[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Atleten Punten
1. Vlag van Noorwegen Noorwegen Anders Jacobsen
Anders Bardal
Roar Ljøkelsøy
Tom Hilde
Johan Remen Evensen
4083,8
2. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
Thomas Morgenstern
Markus Eggenhofer
Andreas Kofler
Wolfgang Loitzl
Martin Koch
4032,2
3. Vlag van Finland Finland Harri Olli
Matti Hautamäki
Kalle Keituri
Ville Larinto
Juha-Matti Ruuskanen
3960,4
4. Vlag van Duitsland Duitsland Martin Schmitt
Michael Neumayer
Stephan Hocke
Severin Freund
Pascal Bodmer
Felix Schoft
3547,7
5. Vlag van Rusland Rusland Dmitri Vasiljev
Pavel Karelin
Ilja Rosliakov
Denis Kornilov
3511,3
6. Vlag van Tsjechië Tsjechië Ondrej Vaculik
Martin Cikl
Roman Koudelka
Jakub Janda
Lukas Hlava
Jan Matura
Cestmir Kozisek
Borek Sedlak
3201,5
7. Vlag van Slovenië Slovenië Primoz Pikl
Robert Kranjec
Rok Urbanc
Robert Hrgota
Primoz Peterka
Jernej Damjan
Mitja Meznar
2418,0
8. Vlag van Japan Japan Shohei Tochimoto
Yuta Watase
Noriaki Kasai
Daiki Ito
Yoshihiko Osanai
Kento Sakuyama
Taku Takeuchi
Takanobu Okabe
2122,2

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]