Naar inhoud springen

Filips van Nevers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Filips van Nevers
1389 – 25 oktober 1415
Wapenschild van Filips als graaf van Nevers
Wapenschild van Filips als graaf van Nevers
Graaf van Nevers
Periode 1404-1415
Voorganger Jan zonder Vrees
Opvolger Karel I van Nevers
Graaf van Rethel
Voorganger Anton van Brabant
Opvolger Karel I van Nevers
Vader Filips de Stoute
Moeder Margaretha van Male
Dynastie Huis Valois-Bourgondië
Broers/zussen Jan zonder Vrees
Anton van Brabant
Partner Isabella van Coucy (I)
Bonne van Artesië
Kinderen Karel I van Nevers
Jan II van Nevers
Wapen van Filips van Nevers.

Filips van Nevers (oktober 1389, Villaines-en-Duesmois25 oktober 1415, Slag bij Azincourt), vanaf 1404 graaf van Nevers en vanaf 1406 graaf van Rethel, was de jongste zoon van Filips de Stoute, hertog van Bourgondië, en Margaretha van Male, gravin van Vlaanderen, Nevers en Rethel.[1]

Als jongste zoon had Filips weinig uitzicht op een eigen leen, maar in 1404 kreeg hij van zijn oudste broer Jan zonder Vrees, toen deze hun vader opvolgde als hertog van Bourgondië, het graafschap Nevers als apanage, en twee jaar later (1406) schonk ook zijn broer Anton hem zijn graafschap Rethel, toen deze hertog van Brabant werd. Hij zou zijn broer Jan zonder Vrees steunen in zijn conflict met Lodewijk I van Orléans, maar weigeren deel te nemen aan de onderhandelingen met Hendrik V van Engeland.[2] Hij nam op 25 oktober 1415 aan het hoofd van 1200 van zijn mannen deel aan de Slag bij Azincourt, waarin hij zou sneuvelen.[3]

Zijn lichaam, dat provisoir werd begraven in de kathedraal van Thérouanne, werd nadien overgebracht naar de Cisterciënzerabdijkerk van Notre-Dame d'Élan, gelegen in het graafschap Rethel.[4]

Filips zou op 9 april 1409 te Soissons met Isabella van Coucy, hertogin van Soissons (-1411), trouwen, dochter van Engelram VII van Coucy, graaf van Soissons, en Isabella van Lotharingen,[5] met wie hij twee jonggestorven kinderen had:

  • Filips, geboren in 1410 en gestorven tussen 1411 en 1415
  • Margaretha, geboren in 1411 en gestorven tussen 1411 en 1412

Hij hertrouwde op 20 juni 1413 in Beaumont-en-Artois met Bonne van Artesië (1396-1425)[6] en had bij haar twee zonen:

  • Karel (1414-1464), graaf van Nevers en Rethel
  • Jan (1415-1491), graaf van Étampes, Nevers, Rethel en Eu

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]

Filips VI van Frankrijk
(1293-1350)

Johanna van Bourgondië
(1293_1349)
 

Jan de Blinde
(1296-1346)

Elisabeth I van Bohemen
(1292-1330)
 

Lodewijk I van Vlaanderen
(1304-1346)

Margaretha van Frankrijk
(1310-1382)
 

Jan III van Brabant
(1300-1355)

Maria van Évreux
(1303-1335)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jan II van Frankrijk
(1319-1364)
 
 
 

Bonne van Luxemburg
(1315-1349)
 
 
 
 
 

Lodewijk van Male
(1330-1384)
 
 
 

Margaretha van Brabant
(1323-1380)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Filips de Stoute
(1342-1404)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Margaretha III
van Vlaanderen

(1350-1405)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jan zonder Vrees
(1371-1419)
 

Margaretha van Bourgondië
(1374-1441)
 

Catharina van Bourgondië
(1378-1425)
 

Bonne van Bourgondië
(1379-1398)
 

Anton van Bourgondië
(1384-1415)
 

Maria van Bourgondië
(1386-1422)
 

Filips van Nevers
(1389-1415)
  1. Johannes van Tielrode, Chronicon (= J. Heller (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores XXV, Hannover, 1880, p. 583).
  2. Vgl. Enguerrand de Monstrelet, Chronique I 122 (= L. Douët-d'Arcq (ed.), La chronique d'Enguerran de Monstrelet, avec pièces justificatives, 1400-1444, III, Parijs, 1859, pp. 12-13). Gearchiveerd op 9 juli 2023.
  3. Enguerrand de Monstrelet, Chronique I 169 (= L. Douët-d'Arcq (ed.), La chronique d'Enguerran de Monstrelet, avec pièces justificatives, 1400-1444, III, Parijs, 1859, p. 113 (noot 1)). Gearchiveerd op 9 juli 2023.
  4. M. Gaude-Ferragu, D'or et de cendres: la mort et les funérailles des princes dans le royaume de France au bas Moyen Age, Villeneuve d'Ascq, 2005, p. p. 78 (noot 72). Gearchiveerd op 9 juli 2023.
  5. Enguerrand de Monstrelet, Chronique I 51 (= L. Douët-d'Arcq (ed.), La chronique d'Enguerran de Monstrelet, avec pièces justificatives, 1400-1444, II, Parijs, 1863, pp. 1-2). Gearchiveerd op 9 juli 2023.
  6. Enguerrand de Monstrelet, Chronique I 105 (= L. Douët-d'Arcq (ed.), La chronique d'Enguerran de Monstrelet, avec pièces justificatives, 1400-1444, II, Parijs, 1863, pp. 371-372). Gearchiveerd op 9 juli 2023.