Flip Phillips

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Flip Phillips
Bill Harris, Denzil Best, Flip Phillips, Billy Bauer, Lennie Tristano, Chubby Jackson, ca. september 1947.
Foto: William P. Gottlieb.

Joseph Edward 'Flip' Phillips (New York, 26 maart 1915 - Fort Lauderdale, 17 augustus 2001) was een Amerikaanse jazzsaxofonist (tenorsaxofoon) en -klarinettist.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Phillips speelde klarinet bij Frankie Newton (1940–1941) en saxofoon bij Larry Bennett (1942–1943). Van 1944 tot 1946 werkte hij in de First Herd van Woody Herman. Hij werd bekend door zijn jarenlange drumwerk in de Jazz at the Philharmonic-concerten van Norman Granz (1946 tot 1957). Hij werkte ook mee aan de Granz-muziekfilm Improvisation (1950). In 1959 toerde hij met Benny Goodman in Europa, daarna leidde hij een kwartet in Pompano Beach (Florida).

Philipps was een impulsieve tenorsaxofonist in het swing-tijdperk. Hij speelde als sideman mee op talloze albums, maar maakte ook opnames onder eigen naam. Met zijn Fliptet (met o.m. Neil Hefti) nam hij halverwege de jaren 40 78 toeren-platen op voor het label Signature. In de jaren vijftig verschenen van hem albums op Mercury Records en Clef Records. Zijn laatste plaat nam hij op toen hij al in de tachtig was.

Discografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Compilatie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]