Gebruiker:13XIII/SSME

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ruimteveer Hoofdmotor
(Space Shuttle Main Engine)
Testverlichting van een Ruimteveer Hoofdmotor: het witte gebied aan de onderkant van de afbeelding is een mach schijf
Testverlichting van een Ruimteveer Hoofdmotor: het witte gebied aan de onderkant van de afbeelding is een mach schijf
Land van oorsprong Verenigde Staten
Eerste vlucht 12 April 1981
Fabrikant Pratt & Whitney Rocketdyne
Status operationeel
Vloeibarebrandstofmotor
Stuwstof LOX / Vloeibaar waterstof
Cyclus Getrapte verbranding
Straalpijp oppervlakte verhouding 77
Rendement
Stuwkracht (Vac) 2,18 MN op 104,5% van nominale stuwkracht
Stuwkracht (ZN) 1,78 MN
Kamer druk 18,9 MPa op 100% kracht
Isp(Vac) 452,5 seconden
Isp(ZN) 363 seconden

De Ruimteveer Hoofdmotoren (SSMEs, van het Engels Space Shuttle Main Engines) zijn door Rocketdyne gefabriceerde herbruikbare vloeibarebrandstofraket motoren. Elke opstijging van het ruimteveer op een lage omloopbaan wordt voortgestuwd door drie van de veertien SSMEs momenteel gebruikt door het NASA Space Shuttle-programma.[1] Na elke vlucht worden de drie SSMEs verwijderd uit de Space Shuttle Orbiter, geïnspecteerd en gerenoveerd in voorbereiding voor hergebruik bij een volgende vlucht. De SSME wordt ook wel RS-25 genoemd voor industriële doeleinden.

  1. John Shannon, Shuttle-Derived Heavy Lift Launch Vehicle (17 juni 2009).