Gebruiker:Alain David/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
BMW E12
Alain David/Kladblok
BMW 518 Serie 2 (1976-1981)
Merk BMW
Vlag van Duitsland Duitsland
Modellen 518
Type E12
Productiejaren 05/1974–05/1981 (tot 03/1982 inZA
Productieaantal 132.281 (120.377 + 11.904 CKD)
Koetswerkstijl
4-deurs limousine
Zitplaatsen 5
Voorganger BMW 1800
Opvolger BMW 518i (E28),BMW 518i (E12/8)
Ontwerper Marcello Gandini
Fabriek München-Milbertshofen,
Dingolfing,Duitsland
Rosslyn, Zuid-Afrika
Afmetingen (L×B×H) L:4,600 m x B:1,690 m x 1,4256 m
Wielbasis 2,600 mm
Portaal  Portaalicoon   Auto

De eerste BMW van de 5-serie kwam als opvolger van de „BMW nieuwe klasse“ op de markt en werd gebouwd van september 1972 tot juni 1981, met een facelift in 1976. In Zuid-Afrika werd hij nog verder geproduceerd tot 1985. Het voertuig kreeg de interne modelaanduiding E12 mee. In Zuid-Afrika werd hij nog verder geproduceerd tot 1985. Deze 3de en laatste versie wordt ook wel aangeduid met de interne code E12/8. Vanaf mei 1974 was de 518 beschikbaar.

Koetswerk[bewerken | brontekst bewerken]

De 518 (E12) was enkel als vierdeurslimousine te verkrijgen. Hij beschikte over een vormstijve veiligheidskooi, kreukelzones voor en achter, een geïntegreerde rolbeugel, rondomrond aangebrachte versterkingen en een naar voor scharnierende motorkap met veiligheidsvergrendeling. Zijn luchtweerstandscoëfficiënt bedroeg 0,44.

In augustus 1976 werd de 518(E12) optisch aangepast. Belangrijkste kenmerken waren de ter hoogte van de BMW-"nieren" licht gewelfde motorkap, de grotere achterlichten, de tankklep die van achter (rechts naast het kenteken) naar de rechtse achtervleugel verhuisde en de gewijzigde ventilatieopeningen in het dashboard.

In Frankrijk werd de 518(E12) geleverd met gele koplampen en grotere buitenspiegels. In Italië kreeg de eerste serie 518(E12) tweekleurige (helder - oranjerood) richtingaanwijzers voor.

Interieur[bewerken | brontekst bewerken]

Motoren[bewerken | brontekst bewerken]

De 518 (E12) was de reeds uit de BMW 1800 bekende M118 4-cilinder in lijn motor. Vanaf 1976 werd deze motor in licht gewijzigde vorm M10 De 518 werd aanvankelijk van een Solex 38 PDS valstroomcarburator met handchoke voorzien. Vanaf de tweede serie werd een Solex DITA 32/32 valstroomcarburator met startautomaat gemonteerd en vanaf het tweede semester 1980 een valstroom-registercarburator Zenith 2B4.

Vanaf november 1979 is in Japan ook een 518i met K-jetronic leverbaar. Vanaf 1978 duikt er ook een 518i op in Zweden, dit is echter een minder luxueuze versie van de 520i. Vanaf juni 1979 is er dan een "echte" 518i in Zweden, die net zoals de Japanse versie een K-jetronic inspuitsysteem heeft. Deze motoren staan bekend onder de aanduiding M10B18

Voertuigen gebouwd door BMW Vlag van Duitsland Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Serie 1[bewerken | brontekst bewerken]

Model Inhoud Boring x Slag Compressie Carburatie Cilinder Vermogen bij 1/min Koppel bij 1/min Vmax Gebouwd van/tot
518 1766 cm³ 89 x 71 8,6 : 1 Solex 38 PDS 4 66,2 kW (90 PK) bij 5500 145 Nm bij 3500 160 05/1974 tot 02/1975
518 1766 cm³ 89 x 71 8,3 : 1 Solex 38 PDS 4 66 kW (90 PK) bij 5800 143 Nm bij 3700 160 02/1975 tot 08/1976

Serie 2[bewerken | brontekst bewerken]

Model Inhoud Boring x Slag Compressie Carburatie Cilinder Vermogen bij 1/min Koppel bij 1/min Vmax Gebouwd van/tot
518 1766 cm³ 89 x 71 8,3 : 1 Solex DITA 32/32 4 66 kW (90 PK) bij 5800 143 Nm bij 3700 160 04/1976 tot 01/1978
518 1766 cm³ 89 x 71 8,3 : 1 Solex DITA 32/32 4 66 kW (90 PK) bij 5800 140 Nm bij 3700 160 01/1978 tot 02/1980
518 1766 cm³ 89 x 71 9,5 : 1 Zenith 2B4 4 66 kW (90 PK) bij 5500 140 Nm bij 4000 160 02/1980 tot 05/1981

Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrikaanse versies[bewerken | brontekst bewerken]

Serie 1[bewerken | brontekst bewerken]

Model Inhoud Boring x Slag Compressie Carburatie Cilinder Vermogen bij 1/min Koppel bij 1/min Vmax Gebouwd van/tot
518 1766 cm³ 89 x 71 8,6 : 1 Solex 38 PDS 4 66,2 kW (90 PK) bij 5500 145 Nm bij 3500 160 07/1975 tot 04/1976
518 1766 cm³ 89 x 71 8,3 : 1 Solex 38 PDS 4 66 kW (90 PK) bij 5800 143 Nm bij 3700 160 04/1976 tot 02/1977

Serie 2[bewerken | brontekst bewerken]

Model Inhoud Boring x Slag Compressie Carburatie Cilinder Vermogen bij 1/min Koppel bij 1/min Vmax Gebouwd van/tot
518 1766 cm³ 89 x 71 8,3 : 1 Solex DITA 32/32 4 66 kW (90 PK) bij 5800 143 Nm bij 3700 160 02/1977 tot 01/1979
518 1990 cm³ 89 x 80 9,0 : 1 Solex DITA 32/32 4 85 kW (115 PK) bij 5800 165 Nm bij 3700 176 02/1979 tot 03/1982

Aandrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Standaard werd een vierbak geleverd. Een drietrapsautomaat was kortstondig tussen halfweg 1977 en eind 1978 beschikbaar. Een spaarzame 5-bak was vanaf augustus 1979 beschikbaar als optie. Een 25%-sperdifferentieel stond vanaf het begin op de optielijst. Standaard was hij geschoeid op 175 HR 14 banden op stalen 6Jx14H2 velgen. Als optie waren er 195/70 HR 14 banden op 6Jx14H2 staalvelgen beschikbaar. Beide bandensets konden uiteraard ook op lichtmetalen velgen besteld worden.

Ophanging[bewerken | brontekst bewerken]

Tot eind 1978 was als optie versterkte stabilisatoren voor en achter verkrijgbaar. Daarna was enkel een sportophangingspakket met ook een hardere veer/demper-combinatie, dat vanaf half 1977 werd aangeboden, beschikbaar. Ook niveauregeling achter kon je vanaf februari 1978 bestellen. In 1974 kon je ook nog hardere veren krijgen tegen meerprijs. Een versterkte vering voor voertuigen met trailerkoppeling was er vanaf serie 2, in 1979 kop je er zelfs een trailerkoppeling met afneembare kop bijkopen.

Veiligheidsvoorzieningen[bewerken | brontekst bewerken]

De 518 kreeg een op het eerste zicht eenvoudig remsysteem met schijven voor en trommels achter en een remservo. Wel had hij een dubbel remsysteem. Het eerste circuit bediende zowel de voor- als de achterremmen. Het tweede circuit enkel de voorremmen. De remklauwen voor waren elk uitgerust met 4 remzuigers. Een remdrukbegrenzer op de achterremmen is ook voorzien.

Van begin af aan kon je een tweede buitenspiegel bestellen. Vanaf 1975 waren elektrisch bedienbare buitenspiegels als optie beschikbaar, vanaf augustus 1979 werd die aan bestuurderszijde standaard. Mistlichten en een wis/was installatie op de koplampen stonden ook op de optielijst. Een verwarmde achterruit was standaard, behalve het eerste jaar van de 518, toen was hij nog optie. Een gelaagde voorruit was in het begin optie en vanaf 1976 standaard. Groen getint glas was optie en vanaf serie 2 was er ook een bruine versie. Dit glas kon vanaf eind 1973 ook met airco gecombineerd worden. Voor de waarschuwingsdriehoek moest je bijbetalen.

Automatische driepunts-veiligheidsgoldels waren aanvankelijk optie en vanaf september 1973 voor en vanaf juli 1979 achter standaard. Een blusapparaat van 2 kg kon je vanaf de tweede helft van 1978 tegen meerprijs krijgen. Ook voor de verbandkoffer moest je bijbetalen. Een stijlvolle werktuigkoffer aan de binnenkant van het kofferdeksel vond je ook op de optielijst.

Elektrische installatie[bewerken | brontekst bewerken]

Een batterij van 12V/55 Ah en een 55 A/770 W alternator kon je als optie bestellen ter vervanging van de standaardinstallatie. De 518 beschikte nog over een klassiek ontstekingssysteem met een onderbreker.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]


Prijslijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland Nederland (alle prijzen incl. BTW (16%, vanaf '77 18%)) Vlag van België België (excl. BTW)
Type 08/75 04/76 05/77 01/79 01/81 01/78
518 ƒ 20590 ƒ 22388 ƒ 24249 ƒ 26166,5 ƒ 28792 244000 BF
518 Automaat N.B. N.B. N.B. ƒ 28172,5 N.B. N.B.
*N.B. = niet beschikbaar

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Automobil Revue, Katalognummer 1979

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Websites[bewerken | brontekst bewerken]

Testverslagen Autovisie[bewerken | brontekst bewerken]

Folders BMW[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie BMW E12 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[[Categorie:BMW|E012]]