Gebruiker:Haaftjlv/JeffreyToobin
| Jeffrey Toobin | ||
|---|---|---|
| ||
| Beroep | Juridisch analist | |
Jeffrey Ross Toobin, New York City, V.S., 21 mei 1960 is een Amerikaanse jurist, blogger, schrijver, pundit, en juridisch analist voor CNN en The New Yorker.
Tijdens de Iran-Contra-affaire, diende hij als toegevoegd adviseur in het Departement of Justitie en stapte in de negentiger jaren geleidelijk over van de rechtspraktijk naar het schrijverschap.
Hij heeft diverse boeken geschreven, waaronder één over de moordzaak van de O.J. Simpson. Het verhaal werd als basis gebruikt voor de serie The People v. O. J. Simpson: American Crime Story en uitgezonden in 2016 als het eerste seizoen van FX American Crime Story. De serie won talrijke Emmy Awards.[1].
Afkomst[bewerken | brontekst bewerken]
Toobin werd geboren in een Joods gezin in New York City in 1960, als zoon van Marlene Sanders, voormalig ABC News en CBS News correspondent en Jerome Toobin, een producer van nieuwsuitzendingen.
Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Toobin doorliep de Columbia Grammar & Preparatory School, een particuliere voortgezet onderwijs opleiding in New York City, waarna hij voorbereidende studies volgde aan het Harvard College. Toobin deed verslag sportwedstrijden voor The Harvard Crimson.,[7] waar zijn column "Inner Toobin" was getiteld. Hij behaalde magna cum laude een Bachelor of Arts-graad in Amerikaanse Geschiedenis en Literatuur en hij werd onderscheiden met het Harry S. Truman Scholarship. In 1986 behaalde hij magna cum laude zijn Juris. Doc.-graad aan de Harvard Law School, waaraan hij ook werkzaam was als redacteur van de Harvard Law Review.[8]
Carriere[bewerken | brontekst bewerken]
Toobin begon met freelance-werk voor The New Republic toen hij nog rechten studeerde. Na afgestudeerd te zijn werkt hij als klerk voor een federale rechter en daarna als raadsman van de Onafhankelijke Aanklager Lawrence Walsh tijdens de Iran-Contra-affaire en Oliver North's strafzaak. Vervolgens was hij werkzaam als an assistent Openbare Aanklager in Brooklyn.
De journalist Michael Isikoff meldde in 2013 dat Toobin, terwijl hij werkte voor Walsh "erop was betrapt van door te zijn gegaan met een vracht vertrouwelijke en "grand-jury"-documenten uit Walsh kantoor".[2]. Toobin sprak de beweringen tegen dat hij de documenten kwaadwillig wegnam.
Toobin schreef een boek over zijn werk op het kantoor van de Onafhankelijke Aanklager. Walsh maakte hiertegen bezwaar, en Toobin verscheen voor het Hof om zijn recht tot publicatie te bevestigen. Rechter John F. Keenan aan het Gerechtshof voor het Zuidelijk District van New York schreef een memorandum met de opvatting dat Toobin en zijn uitgever het recht hadden om dit boek uit te geven. Walsh's beroep in de zaak werd door het Hof afgewezen. Walsh schreef later dat hij "kon begrijpen dat een jonge advocaat kopieen van zijn eigen werk wilde houden, maar niet dat hij dat ook wilde van algemene of persoonlijke documenten van anderen."
Na drie jaar als assistent Aanklager "nam Toobin ontslag op het kantoor in Brooklyn, waar hij was gaan werken na zijn tijd bij Walsh) en verliet hij de rechtspraktijk".
Hij begon in 1993 bij The New Yorker en werd juridisch t.v.-analist voor ABC in 1996.
Toobin deed juridische analyses in televisie-uitzendingen tijdens talrijke prominente zaken. In 1994 overbrugde Toobin het verhaal in The New Yorker dat het juridisch team van O.J. Simpson in zijn strafzaak van plan was "de race kaart" te spelen door Mark Fuhrman te beschuldigen van het opzetten van bewijs.[12] Toobin analyseerde ook Michael Jackson's rechtszaak wegens vermeend kindermisbruik in 2005, de O.J. Simpson civiele zaak, en het onderzoek van Speciale Aanklager Kenn Starr naar de handel en wandel van president Bill Clinton.
Toobin werd in 2000 onderscheiden met een Emmy Award voor de verhelderende uiteenzetting van de Elián González' hechtenis-kroniek.
Toobin trad in 2002 toe tot CNN.[3]. In 2003 legde hij zijn eerste interview vast met Martha Stewart over de beschuldigingen van handel met voorkennis tegen haar.
.
Toobin is een jarenlange vriend van Hooggerechtshof-rechter Elena Kagan. Hij ontmoette haar toen zij beiden klasgenoten waren op de Harvard Law School. Hij heeft Voorzitter-opperrechter John Roberts (rechter) als "very, very conservative" getypeerd.[4]. Wat opperrechter Clarence Thomas betreft, heeft Toobin gezegd dat Thomas' juridische inzichten "heel ongebruikelijk en extreem, waren". Hij noemde hem "een mafkees" en zei dat Rechter Thomas "de hele tijd woedend was."
Toobin is stafredacteur bij The New Yorker. Bij CNN is hij Chef Juridisch analyst. Hij is de auteur van zeven boeken.
Bestsellers[bewerken | brontekst bewerken]
Toobin's boek The Nine: Inside the Secret World of the Supreme Court (2007), werd onderscheiden door de Columbia University Graduate School of Journalism en de Nieman Foundation for Journalism at Harvard University.
Zijn volgende boek The Oath: The Obama White House and the Supreme Court, werd gepubliceerd in 2012.
Zijn meest recente boek American Heiress: The Kidnapping, Crimes and Trial of Patty Hearst, verscheen in 2016. De boeken werden stuk voor stuk New York Times-best-sellers.
Visie op de Amerikaanse Grondwet[bewerken | brontekst bewerken]
In een discussie met journalist Fareed Zakaria in 2016 verklaarde Toobin dat hij gelooft dat de Amerikaanse Grondwet gewijzigd zou moeten worden om de onrechtvaardigheid verbonden aan het Electoral College op te heffen, die een presidentskandidaat in staat stelt de verkiezing te winnen, ondanks dat deze minder "popular votes" heeft behaald dan de opponent.
Ook wil Toobin dat de constitutionele onevenwichtigheid wordt opgeheven dat elke staat, onafhankelijk van het inwonertal, twee Senatoren afvaardigt naar de federale Senaat in Washington D.C.,[5].
Privé[bewerken | brontekst bewerken]
In 1986 trouwde Toobin met Amy Bennett McIntosh. Hij ontmoette haar toen zij beiden als studenten werkten voor de Harvard Crimson. Zij studeerde in 1980 af aan Harvard, behaalde een Master-graad aan de Harvard Business School en bekleedde uitvoerende posities in het bedrijfsleven.
Zij hebben twee kinderen, een dochter en een zoon. two adult children, a daughter and son.
Bronnen, noten en/of referenties
|