Gebruiker:Hellingspaul/Nieuw artikel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een H-alfatelescoop is een telescoop die speciaal en uitsluitend voor het waarnemen van het oppervlak van de Zon ontworpen is. De telescoop bevat één of twee Fabry-Pérotfilters die afgesteld zijn op de golflengte van de H-alfalijn van de Balmerreeks. Een H-alfatelescoop laat toe de structuur van de magneetvelden rond zonnevlekken in detail te zien, evenals protuberanzen die over de zonneschijf gepositioneerd zijn of buiten de rand van de zonneschijf uitkomen.

Opbouw en werking[bewerken | brontekst bewerken]

Het hart van de telescoop is een Farby-Pérotfilter. Dit dient als een optisch band-doorlaatfilter afgesteld op de H-alfagolflengte van 656.279 nm, de Balmer-golflengte horend bij de overgang tussen het tweede en derde energieniveau van het electron van een waterstofatoom. De halfwaardebreedte van het filter bedraagt minder dan een tiende van een nanometer. Door twee filters in serie te monteren kan die halfwaardebreedte nog verbeterd worden. H-alfatelescopen voor amateurastronomen zijn (in 2021) beschikbaar met diameters vanaf enkele tot een paar tientallen centimeter hoewel diameters boven 10 à 15 cm enkel op bestelling beschikbaar zijn.

Beelden[bewerken | brontekst bewerken]