Naar inhoud springen

Gebruiker:OihanaLilyVub/Kladblok/Benjamin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Benjamin Vandewalle[bewerken | brontekst bewerken]

Benjamin Vandewalle (Wilrijk, 1983)[1] is een Vlaamse danser en choreograaf.[2]

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Van zijn achtste tot zijn achttiende levensjaar volgde Benjamin Vandewalle een dansopleiding aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen. Nadien sloot hij zich aan bij P.A.R.T.S. waar hij in 2006 afstudeerde.[3] Samen met de Italiaan Vincenzo Carta creëerde hij tijdens zijn opleiding de intstallatie Théatre de La Guillotine en het duet We Go, dat later ook de naam van hun gezamelijke productiestructuur werd.[4]

Werk en thema’s[bewerken | brontekst bewerken]

Na jaren de focus op theaterzaal te hebben gelegd werkt hij steeds meer in het stedelijke kader.[5] Meestal gaat het om locatievoorstellingen waaronder de voorstelling Birdwatching (2009) en Walking the line (2017).[6]

Vandewalle’s installaties vinden regelmatig plaats in de openbare ruimte en dienen voor één enkele toeschouwer.[7] Zo ontstaat er een bevreemdende intimiteit met het publiek. Naast het visuele aspect beginnen de auditieve ervaringen ook een steeds grotere rol te spelen.[8]

Vandewalle werkt onder andere professioneel samen met mensen met een beperking, dit bijvoorbeeld in samenwerking met Platform K.[9]

Op educatief vlak is hij actief als danseducator en geeft verschillende workshops. Hij is gastdocent bij KASK, MUDA en Passerelle en werkt daarnaast verschillende projecten uit in Afrika zoals in Mozambique, Zuid-Afrika en Senegal. In Molenbeek maakte hij de documentaire (un)usual met lagereschoolkinderen en de filosoof Jan Knops.[10]

Producties[11][bewerken | brontekst bewerken]

  • Birdwatching (2009)
  • One/Zero (2011)
  • Birdwatching 4x4 (2012)
  • Inter-View / Entre-Vue (2013)
  • Point of View (2013)
  • Benjamin Vandewalle & Yoann Durant : Hear (2016),
  • Peri-Sphere (2017)
  • Walking the Line (2017)
  • Benjamin Vandewalle & P.A.R.T.S.: One to One (2017)
  • Benjamin Vandewalle & Platform-K: Common Ground (2018)
  • Benjamin Vandewalle & HYOID: In the Sky I Am Walking (2019)

Artistieke signatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Kunst moet volgens Vandewalle in vraag worden gesteld om zo een andere vorm van kijken te doen ontstaan.[12] Dans is voor hem dan ook een manier om mensen bewust te maken van het feit dat onze blik op de wereld wordt beïnvloed door onze manier van denken, hetgeen op zijn beurt ook invloed heeft op hoe wij ons gedragen in de maatschappij.

Hij gebruikt zijn choreografie aldus om mensen inzicht te doen krijgen en bewust te maken van hun acties.[13]

Concreet pleit hij erg voor solideriteit en zelfredzaamheid onder jonge choreografen. Er is volgens hem meer nood aan residentie en erkenning in deze sector.[14]

Samenwerking[bewerken | brontekst bewerken]

Een belangrijke samenwerking is onder andere die met de beeldende kunstenaar Erki De Vries. Hiermee heeft hij onder andere de voorstelling Birdwatching (2009) en One/Zero (2011) gemaakt.[15]

Vandewalle werkt ook regelmatig samen met lokale deelgenoten omdat hij in diverse contexten wilt werken en hierbij focust op de openbare ruimte. Ook neemt hij vaak deel aan groepswerken.[16]

Benjamin Vandewalle is daarnaast artist in residence bij Kaaitheater van 2017 tot 2021.[17]

Subsidies[bewerken | brontekst bewerken]

Benjamin Vandewalle krijgt projectsubsidies van de Vlaamse Gemeenschap en van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Dit past in het kader van het Kunstendecreet voor 2018.[18] Omdat Vandewalle vindt dat overheidssubsiedies niet voldoende dekken heeft hij ook een alternatieve manier van financiëring gevonden. Met Co-Productie (2011) presenteert hij een voordracht van zijn eigen werk waarbij het publiek gezien wordt als ‘investeerder’. De investeerders worden wel steeds op de hoogte gehouden van artistieke vorderingen.[19]