Gebruiker:Paarsevertaler/Kladblok
East Coast swing (ECS) is een voorbeeld van een sociale parendans die behoort tot de groep swingdansen. Hij wordt gedanst op snelle swingmuziek, zoals rock-’n-roll en boogiewoogie.
In 1961 vergeleken Yerrington en Outland de East Coast swing in hun boek Social dance, over sociale dansen, met de New Yorker (ook een dans).[1] Oorspronkelijk kreeg de dans van de bekende dansstudio’s van Arthur Murray de naam "Eastern Swing". Pas eind jaren ’70 begon de naam East Coast swing meer gebruikt te worden.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Deze dans is in de jaren ’40 door dansstudio’s zoals die van Arthur Murray ontwikkeld, op basis van de lindy hop. Lindy hop zou volgens de dansstudio’s te moeilijk en te ongestructureerd zijn om aan beginnende dansers te leren, maar er was wel vraag naar les in swingdansen. En dat terwijl de dansstudio’s de lindy hop in eerste instantie als rage hadden afgedaan. [2]
Er wordt op verschillende plaatsen ter wereld met veel verschillende namen naar de East Coast swing verwezen. Zo zijn er onder andere de namen eastern swing, jitterbug, American swing, East Coast lindy, lindy (niet te verwarren met lindy hop), and triple swing.[3] Andere variaties op East Coast swing met afwijkend voetenwerk zijn single swing of single-step swing (hier wordt de triple step (drie stappen in twee tellen van de muziek op een ritme 1en2) vervangen door een enkele stap in een slow, slow, quick, quick-ritme dat overeenkomt met de foxtrot), en double swing (met tik-stap als voetenwerk).
East Coast swing heeft zowel figuren van 6 als van 8 tellen.
De naam East Coast swing is in eerste instantie bedacht om de dans te onderscheiden van de straatvorm en de nieuwe variant die bij ballroomdanswedstrijden werd gebruikt en om aan te geven dat er verschil was met de West Coast swing, die in Californië ontwikkeld is. Hoewel beiden op de lindy hop gebaseerd zijn, zijn er duidelijke verschillen. East Coast swing is een gestandaardiseerde dans die in de dansstudio’s van Arthur Murray is ontwikkeld voor lesdoeleinden en later systematisch is beschreven als middel van vergelijking voor ballroomdansers. Je zou kunnen zeggen dat er geen correcte of verkeerde manier is om East Coast swing te dansen, maar sommige stijlen van de dans worden wel als correcte “vorm” beschouwd binnen de technische omschrijvingen die door het National Dance Council of America (letterlijk: nationale dansraad van Amerika) zijn vastgelegd. De N.D.C.A. houdt toezicht op alle normen van de ballroom- en latindansen volgens de Amerikaanse stijl (American style). Lindy hop is nooit genormaliseerd en werd later de inspiratiebron voor diverse andere dansvormen, zoals: (Europese) boogiewoogie, jive, East Coast swing, West Coast swing en rock-‘n-roll.
Op de sociale dansvloer worden de figuren van 6 tellen van de East Coast swing vaak in combinatie met figuren van 8 tellen uit de lindy hop, charleston, en minder vaak, balboa gedanst.
Basistechniek[bewerken | brontekst bewerken]
Single-step Swing
De basis van de East Coast swing beslaat 6 tellen. Dit staat in contrast met de maatsoort van de meeste swingmuziek, die een basisritme van 4 tellen heeft. In de praktijk worden de figuren van 6 tellen van de East Coast swing vaak afgewisseld met figuren van 8 tellen uit de lindy hop, charleston, en minder vaak, balboa.
Afhankelijk van de regio en de docent wordt de basis van single-step East Coast swing ofwel uitgelegd als "rock step (een gewichtsverplaatsing van de ene voet naar de andere en terug), dansfiguur, stap" of als "stap, stap, rock step". In ieder geval begint de rock step altijd op de zogenaamde downbeat, de eerste tel van een maat.
Bij "rock step, stap, stap" wordt er als volgt geteld:
Stappen voor de leider (van oudsher de rol van de man bij veel dansen)
| Rock | Tel 1 - STAP naar achter met de LINKERVOET |
| Step | Tel 2 - STAP naar voren met de RECHTERVOET (terug naar waar die eerst stond) |
| Step | Tel 3 - STAP naar links met de LINKERVOET |
| Tel 4 - Begin het gewicht terug naar de RECHTERVOET te verplaatsen | |
| Step | Tel 5 - STAP naar rechts met de RECHTERVOET |
| Tel 6 - Verplaats het gewicht naar links en terug |
Stappen voor de volger (bij veel dansen van oudsher de rol van de vrouw, en vaak danst zij de stappen van de leider gespiegeld)
| Rock | Tel 1 - STAP naar achter met de RECHTERVOET |
| Step | Tel 2 - STAP naar voren met de LINKERVOET (terug naar het beginpunt) |
| Step | Tel 3 - STAP naar rechts met de RECHTERVOET |
| Tel 4 - Begin het gewicht terug naar de linkervoet te verplaatsen | |
| Step | Tel 5 - STAP naar links met de LINKERVOET |
| Tel 6 - Verplaats het gewicht naar rechts en terug |
Bij "stap, stap, rock step," is de rock step op tellen 5 en 6, maar de algemene volgorde is hetzelfde.
De normale stappen kunnen worden vervangen door een triple step (drie stappen in twee tellen van de muziek) of dubbele stap "stap-tik" of "kick-step" in plaats van een enkele stap. Dit gebeurt vaak bij trage muziek wanneer het door het lage tempo moeilijk is een enkele stap te gebruiken (bijvoorbeeld als volgt: "rock step, triple step, triple step").
Timing[bewerken | brontekst bewerken]
Omdat bij East Coast swing zes stappen aaneen worden geregen terwijl de muziek 4 tellen per maat telt, zijn er 3 maten nodig om twee sets stappen uit te voeren, zoals te zien is in de volgende tabel.
| Tellen in de muziek (per vier): | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 4 | |||||||||||
| Tellen in de muziek optellend: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |||||||||||
| East Coast triple step-timing: (1 en 2, 3 en 4, rock step) | R | S | 3 | en | 4 | 5 | en | 6 | R | S | 3 | en | 4 | 5 | en | 6 | |||||||
| East Coast single step: (1 2 rock step) | R | S | 3 | 5 | R | S | 3 | 5 |
De rock step begint op 1, 2. De eerste triple step is op 3en4 en de tweede op 5en6.
Bij enkele stappen (op snellere muziek) worden de triple steps vervangen door enkele stappen, zodat er twee tellen muziek worden gebruikt voor iedere stap, terwijl iedere stap in de rock (R) step (S) in één tel wordt uitgevoerd. Zo is de cyclus compleet in zes tellen van de muziek. Sommige docenten omschrijven de single time-stijl als "Quick. Quick. Slow. Slow. " of "Back step. Slow. Slow."
Je kunt voor het begin kiezen uit triples of een rock step, maar uit bovenstaande tabel blijkt dat als een triple step op 1,2 begint, het patroon pattern progresses and wraps back around. De keuze voor een triple step of een rock step heeft wel muzikale gevolgen, want muziek is vaak opgedeeld in frasen met nadrukken op 12, 24 of 36. Dat wil zeggen dat dansers die met een rock step beginnen vaak iedere nieuwe frase met een rock step beginnen en dansers die met een triple step beginnen iedere nieuwe frase met een triple step beginnen. Beginnen met de triple step heeft als voordeel dat de dansers makkelijker hun voetenwerk kunnen veranderen aan het begin van de muzikale frase.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ StreetSwing over de New Yorker
- ↑ History of Swing Dancing. Central Home. Geraadpleegd op 18 juli 2019.
- ↑ Kurt Lichtmann, East Coast Swing. Geraadpleegd op 19 juli 2019.