Gerbrand Faas Elias

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gerbrand Faas Elias, (Amsterdam, 18 april 1784 - aldaar, 5 maart 1864), was een rentenier, grootgrondbezitter en bestuurder. Gerbrand was de zoon van David Willem Elias uit het geslacht Elias en de Amsterdamse burgemeestersdochter Anthonia Faas. Hun huis stond aan de Keizersgracht in Amsterdam. Zijn zomerverblijf was Huis Schoonoord in Baarn. Om te voorkomen dat de familienaam Faas uit zou sterven kreeg Gerbrand als tweede naam Faas. De moeder stierf echter al jong op 10 maart 1792, toen Gerbrand nog maar zeven jaar oud was. Zijn vader David hertrouwde vervolgens op 1 juli 1783 een andere burgemeestersdochter, Catharina Suzanna van de Poll.

Gerbrand Elias was van 1 maart 1820 tot 22 december 1840 lid Provinciale Staten van Holland voor de stad Amsterdam. Hierna zou hij tot 9 september 1850 voor deze stad lid worden van de Provinciale Staten van Noord-Holland. Tussen oktober 1829 en oktober 1851 was hij lid van de stedelijke raad van Amsterdam. Tot zijn nevenfuncties behoorden dijkgraaf van de hoogheemraadschappen 'Zeeburg en Diemerdijk' en 'Amstelland'.

Op 29 maart 1814 behoorde hij op de Vergadering van Notabelen tot de 474 notabelen die moesten beslissen over de ontwerp-Grondwet.

In 1818 werd hij lid van de Baarnse Commissie van Weldadigheid die was ingesteld door het prinselijk paar Willem III en prinses Anna Paulowna. Andere leden waren burgemeester Frans Pen, pastoor Van der Worp en predikant Hondius Gaukes.

Elias werd benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en commandeur in de Orde van de Eikenkroon.