Gilius van Bergeijk
Gilius van Bergeijk | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Den Haag, 7 nov 1946 | |||
Geboorteplaats | Den Haag | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Genre(s) | jazz | |||
Beroep | componist, academisch docent, saxofonist | |||
Instrument(en) | saxofoon | |||
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Gilius van Bergeijk (Den Haag, 7 november 1946) is een Nederlands componist uit de Haagse School.
Gilius van Bergeijk studeerde hobo en altsaxofoon, compositie bij Kees van Baaren en elektronische muziek bij Dick Raaijmakers aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Aan dit conservatorium is hij sinds 1972 verbonden als docent elektronische muziek. Van Bergeijk was een van de pioniers op het gebied van de geïmproviseerde muziek en free jazz in Nederland. Tussen 1965 en 1985 speelde hij in verschillende toonaangevende ensembles: met Willem Breuker, de Instant Composers Pool, het Herbie White Combo en Orkest De Volharding. Tevens had hij zijn eigen orkest Gilius' Haagsche Hofje en vormde hij een duo met saxofonist Luc Houtkamp.
Vanaf 1985 legt Van Bergeijk zich vooral toe op de elektronische muziek. Zijn werk als improviserend musicus verdween naar de achtergrond. Tot zijn belangrijke composities behoren Over de Dood en de Tijd, DES, BAC, Lied van Schijn en Weezen en Symfonie der Duizend.
Enkele noemenswaardige leerlingen van Bergeijk zijn: Richard Ayres, Allison Cameron, Kristoffer Zegers.