Grathemermolen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grathemermolen
Grathemermolen
Basisgegevens
Plaats Grathem
Waterloop Uffelse Beek
Bouwjaar 1874 / 1995
Type watermolen
Kenmerken onderslagmolen en turbinemolen
Oorspronkelijk gebruik  Korenmolen
Huidig gebruik  Het malen van graan, thans op vrijwillige basis
Monumentstatus rijksmonumentBewerken op Wikidata
Monumentnummer  17201
Externe link(s) en afbeelding
Molendatabase
De Hollandsche Molen
De molen vanaf de andere kant
Portaal  Portaalicoon   Molens

De Grathemermolen is een watermolen in het centrum van Grathem aan de Uffelse Beek, ook wel de Aabeek genoemd, die haar oorsprong heeft in de Belgische Kempen.[1] Zowel de molen als het molenhuis heeft in het verleden een belangrijke rol gespeeld in de buurtschap Grathem. De molen werd in 1983 rijksmonument.[2]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Al in de 13e eeuw bevond zich in Grathem de banmolen van het stift van Thorn. Naderhand kwam deze molen in bezit van de familie De Borchgrave d'Altena die op het kasteel Groot Buggenum in Grathem woonde. Later werd de molen eigendom van de familie De Geloes d'Elsloo. In 1874 werd de molen verkocht aan de pachter-molenaar en werd de Grathemermolen ingrijpend gemoderniseerd.

De molen is in 1915 verbouwd tot turbinemolen, en in 1916 werd een Stockport-zuiggasmotor als hulpaandrijving geplaatst. Vanaf de aansluiting op het elektriciteitsnet in 1930 werd elektrisch gemalen.

Het waterrad dat nu te zien is, werd in 1995 naar oud voorbeeld teruggeplaatst en gekoppeld aan het gietijzeren binnenwerk van de voormalige, verbrande Brunssummer Molen. Dit binnenwerk uit 1866 is het oudste gegoten aandrijfwerk voor molenstenen in Nederland. De turbinemolen is echter nog steeds maalvaardig.

De Grathemermolen is eigendom van de gemeente Leudal en is te bezoeken. In de molen bevindt zich ook een winkeltje waar molen- en molengerelateerde producten worden verkocht. De molen werd eind 2017 overgedragen aan het Limburgs Landschap.[3]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]