H.C. ten Berge

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Hans Cornelis ten Berge)
H.C. ten Berge
H.C. Ten Berge leest voor uit eigen werk op de presentatie van het twaalfde nummer van het literaire Tijdschrift Terras in de Vondelbunker in Amsterdam
Algemene informatie
Volledige naam Johannes Cornelis ten Berge
Ook bekend als Hans ten Berge
Geboren 24 december 1938
Geboorteplaats Alkmaar
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Johannes Cornelis (Hans) ten Berge (Alkmaar, 24 december 1938) is een Nederlands dichter, prozaschrijver, essayist en literair vertaler. Hij publiceert onder de naam H.C. ten Berge.

Literaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Ten Berge debuteerde in 1964 met de dichtbundel Poolsneeuw. Hij vertaalde werk van onder anderen Ezra Pound. Voor Ten Berge is dichten een vorm van onderzoek. Hij heeft een grote belangstelling voor natuurvolken als de Eskimo's en de Azteken. In 1967 richtte hij het tijdschrift Raster op, waarvan hij lange tijd de enige redacteur was.

H.C. ten Berge ontving op 19 mei 2006 de P.C. Hooft-prijs[1] voor zijn gehele oeuvre, dus ook zijn prozawerken, omdat de jury van mening was dat zijn poëzie onlosmakelijk verbonden is met zijn proza.

De auteur heeft zijn roman De stok van Schopenhauer (2012) in eigen beheer uitgegeven omdat zijn uitgever en andere uitgevers het boek niet wilden publiceren. Het boek is inmiddels wel aan de tweede druk toe.[2]

Hans ten Berge woont in Zutphen. Hij is een jongere broer van de journalist Henk ten Berge.

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1964 - Poolsneeuw (gedichten)
  • 1966 - Swartkrans
  • 1967 - Personages
  • 1969 - Canaletto (verhalenbundel)
  • 1969 - Gedichten
  • 1969 - Yugao, 5 noh-spelen
  • 1970 - Een geval van verbeelding
  • 1970 - Ezra Pound, 15 cantos
  • 1971 - Hommage aan de Nahua. Oudmexicaanse teksten
  • 1972 - Poëzie van de Azteken
  • 1973 - De witte sjamaan
  • 1974 - De dood is de jager
  • 1975 - Gunnar Ekelöff, Laat op aarde
  • 1976 - De raaf in de walvis
  • 1977 - Een schrijver als grenskozak. F.C. Terborgh over zich zelf en zijn werk
  • 1977 - Het meisje met de korte vlechten (herziene versie van Canaletto)
  • 1978 - De beren van Churchill
  • 1979 - Siberiese vertellingen
  • 1979 - Va banque
  • 1980 - Levenstekens & doodssinjalen
  • 1981 - Matglas (gewijzigde versie van Een geval van verbeelding)
  • 1981 - Nieuwe gedichten
  • 1983 - Texaanse elegieën
  • 1984 - De mannenschrik
  • 1985 - Zelfportret met witte muts
  • 1986 - Het geheim van een opgewekt humeur (roman)
  • 1988 - De verdediging van de poëzie en andere essays
  • 1988 - Liederen van angst en vertwijfeling
  • 1990 - Een Italiaan in Zutphen
  • 1992 - Overgangsriten
  • 1995 - De honkvaste reiziger
  • 1995 - Dagboekbladen, veldnotities
  • 1996 - Vrouwen, jaloezie en andere ongemakken
  • 1998 - De jaren in Zeedorp (roman)
  • 2001 - Oesters & gestoofde pot
  • 2003 - Blauwbaards ontwaken (roman)
  • 2004 - Het vertrapte mysterie
  • 2006 - De mythische plaats
  • 2006 - Ontluisd verleden
  • 2008 - Hollandse sermoenen
  • 2009 - Voorbeeldige vertellingen en hun versluierde betekenis
  • 2010 - Intieme kronieken
  • 2012 - De stok van Schopenhauer
  • 2014 - Cantus Firmus - Gedichten 1993-2013
  • 2016 - Splendor
  • 2019 - De beproevingen van Álvar Nuňez Cabeza de Vaca
  • 2019 - Notities van Nemo
  • 2020 - In tongen spreken
  • 2022 - Een kinderoog

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]