Hans Nagel

Hans Nagel
	Großes Relief, Mannheim
Persoonsgegevens
Geboren	28 maart 1926
Overleden	9 november 1978
Geboorteland	Duitsland
Beroep(en)	Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	Abstract
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Hans Nagel (Frankfurt am Main, 28 maart 1926 – Bonn, 9 november 1978) was een Duitse beeldhouwer.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Nagel werd geboren in Frankfurt am Main, maar groeide op in Heidelberg waarheen de familie in 1928 was verhuisd. Vanaf 1941 kreeg hij teken- en schilderles van de schilder Will Sohl. In 1943 werd hij als dienstplichtige ingezet bij een luchtafweercommando in Mannheim. Hij werd hierbij levensgevaarlijk verwond. Na de Tweede Wereldoorlog bezocht hij kort de kunstacademie in München, maar hij besloot zich als autodidact verder te ontwikkelen. Zijn eerste sculpturen waren van hout, gips en zandsteen. In 1949 huwde hij de concertpianiste Eva Mitzlaff. Zijn eerste solotentoonstelling werd georganiseerd door Galerie Grisebach in Heidelberg. In 1953 verhuisde het echtpaar naar Mannheim, waar hij in 1958 zijn eerste opdracht kreeg. In hetzelfde jaar werd hij aangesteld als docent aan de Werkkunstschule Mannheim, waar hij vanaf 1960 de leiding had over de basisopleiding. Nagel was onder andere lid van de Künstlerbund Baden-Württemberg en de Deutscher Künstlerbund. In 1973 kreeg hij een beurs voor een verblijf van een jaar in de Cité Internationale des Arts in Parijs, een verblijf dat hij afbrak na zijn benoeming als hoogleraar beeldhouwkunst aan de Hochschule der Künste Berlin. Een van zijn leerlingen was Volker Bartsch.

In 1978 overleed Nagel onverwacht aan de gevolgen van een hartaanval.

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

1962 Betonrelief, L 1 in Mannheim
1963 Großes Relief (staalreliëf), beeldenpark van de Kunsthalle Mannheim in Mannheim
1964 Waagerecht angreifend, Luisenpark in Mannheim
1966 Auf einer Platte, Heinrich Vetter Sammlung, Ilvesheim
1966 Ohne Titel - metaalreliëf (1966), Zahnklinik in Tübingen
1968 ER20 a (ijzer), Institut für Chemie III, Albert-Ludwigs-Universität Freiburg
1969 E21, Rheinuferpark in Mainz
1969 Ohne Titel (staal), Planken (tussen P4 en P5) in Mannheim
1971 Röhrenplastik K4 (kunststof), Heinz-Beck-Platz in Ludwigshafen am Rhein
1972 Röhenplastik (ijzer), Katholische Kirche Zwölf Apostel in Mannheim-Vogelstang
1972 Röhrenplastik (ijzer), Käthe-Kollwitz-Schule in Bruchsal
1972 Brunnenplastik (pvc), Bundesfinanzverwaltung in Sigmaringen
1972 KR 6 (pvc), Mannheimer Kunstverein (onderdeel van de Skulpturenmeile Mannheim) in Mannheim
1983 Skulptur KR5 - Dreiteiliges Ensemble (pvc-buizen), Konzertsaal der Universität der Künste in de Fasanenstraße in Berlijn
Rochusdenkmal, Rathaus in Ludwigshafen am Rhein