Intraventriculaire bloeding

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Intraventriculaire bloeding
CT-scans waarop een bloeding te zien is in het derde en beide zijventrikels en hydrocefalus[1]
Synoniemen
Nederlands Intraventriculair hematoom
Coderingen
ICD-10 I61.5, P10.2, P52
ICD-9 431, 772.1
DiseasesDB 6906
eMedicine ped/2595
MeSH D002543
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Intraventriculaire bloeding of intraventriculair hematoom (IVH) is een bloeding in het ventrikelstelsel in de hersenen, waar het hersenvocht wordt aangemaakt. Een intraventriculaire bloeding kan ontstaan door trauma of door een beroerte.

Zo'n 30% van alle intraventriculaire bloedingen zijn primair en beperkt tot het ventrikelstelsel. Deze bloedingen worden doorgaans veroorzaakt door beschadiging van het ventrikelstelsel, aneurismen, misvormde bloedvaten of tumoren, met name in het plexus choroideus.[2] Het grootste deel van de intraventriculaire bloedingen – de overige 70% – zijn secundair en ontstaan doordat een intraparenchymale of subarachnoïdale bloeding uitgroeit naar het ventrikelstelsel.[2] Intraventriculaire bloeding vindt plaats in ongeveer een derde van de gevallen van middelzwaar tot ernstig traumatisch hersenletsel.[3] De bloeding komt dus zelden voor zonder dat er daarnaast complicaties zijn. De prognose is hierdoor in de meeste gevallen slecht.[4][5]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De symptomen van een IVH komen sterk overeen met die van andere hersenbloedingen. Plotselinge hoofdpijn, misselijkheid, braken en een verandering in bewustzijn komen vaak voor.[6] De diagnose kan worden gesteld op basis van CT-scans, door te kijken of er ergens bloed in het ventrikelstelsel zit.

De prognose is doorgaans slecht, vooral wanneer een hersenbloeding ontstaat door hoge bloeddruk. Als hydrocefalus optreedt gaat de prognose verder achteruit.[1] Het kan leiden tot een sterkte toename in de druk binnen de schedel en kan er zelfs voor zorgen dat de hersenen uit de schedel worden gedrukt, door het foramen magnum.[1] Ook wanneer IVH op zichzelf staat, kan het leiden tot ernstige beperkingen of overlijden.

Kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Dit type hersenbloeding komt vooral veel voor bij baby's, met name bij te vroeg geboren baby's of baby's met een zeer laag geboortegewicht.[7] De oorzaak van IVH bij te vroeg geboren baby's is zelden trauma, maar wordt toegeschreven aan de veranderingen in de doorbloeding van kwetsbare celstructuren die aanwezig zijn in het ontwikkelende brein. Aangezien het circulatiesysteem nog niet volledig is ontwikkeld, kan er een gebrek aan bloedtoevoer ontstaan. Door een gebrek aan bloedtoevoer, sterven cellen af en worden de wanden van de bloedvaten kwetsbaar en kunnen deze scheuren. Dit leidt tot bloeding. De meeste intraventriculaire bloedingen vinden plaats in de eerste 72 uur na de geboorte.[7] Het risico wordt groter wanneer er een beademingssysteem moet worden gebruikt bij te vroeg geboren baby's.[8]

Er zijn vier niveaus van IVH bij baby's, gebaseerd op de grootte van de bloeding:

  • Graad I: de bloeding is beperkt tot de germinale matrix,
  • Graad II: de bloeding zit ook in de ventrikels, maar deze zijn niet vergroot,
  • Graad III: de ventrikels zijn uitgezet door het opgehoopte bloed,
  • Graad IV: de bloeding verspreidt zich tot het hersenweefsel rondom de ventrikels.

Graad I en II komen het meest voor en hierbij treden meestal geen verdere complicaties op. Graad III en IV zijn het ernstigst en kunnen leiden tot ernstige hersenschade en beperkingen, waar de patiënt de rest van zijn of haar leven last van heeft.