Jacob Folkema

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jacob Folkema
Persoonsgegevens
Geboren Dokkum, 18 augustus 1692
Overleden Amsterdam, 3 februari 1767
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) graveur
Oriënterende gegevens
Jaren actief 1712 - 1767
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jacob Folkema (Dokkum, 18 augustus 1692 - Amsterdam, 3 februari 1767) was een Noord-Nederlands graveur.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jacob Folkema werd geboren in Dokkum als zoon van Johannes Jacobsz. Folkema (ook: Folckama, †1735), goud- en zilversmid en graveur, en Brechtje Jacobs Faber (†Amsterdam, 1728). Hij had twee zussen, Fopje (1690-1752) en Anna (1695-1768). Zijn vader, afkomstig uit Makkum, en zijn moeder, afkomstig uit Enkhuizen, waren in Dokkum op 23 maart 1684 getrouwd.[1] Rond 1708 verhuisde het gezin Folkema naar Amsterdam, waar het ging wonen aan de Westermarkt. Jacob Folkema werd door zijn vader opgeleid en werkte veel met zijn zussen samen. Hij was tevens leerling van Bernardus Picart en leraar van Pieter Tanjé.

Werk van Folkema[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Jacob Folkema van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.