Jean Denis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jean Marie Louis Ghislain Denis (Chastre-Villeroux-Blanmont, 10 november 1902 - Dion-le-Val, 16 maart 1992) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Denis was doctor in de wijsbegeerte en letteren. Hij werd secretaris van bisschop Louis Picard en in de middens van het katholieke uitgevershuis Rex leerde hij Léon Degrelle kennen. Hij werd journalist en profiteerde van de succesgolf van Rex in 1936 en werd verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Namen. Zijn mandaat duurde slechts tot in 1939.

In 1933 reisde hij met Degrelle naar Berlijn, waar ze een 1-meiviering bijwoonden. Door zijn geschriften was hij een van de voornaamste ideologen van de Rex-beweging.

Tijdens de oorlog trad hij in de collaboratie, door zijn medewerking aan het rexistisch dagblad Le Pays Réel. Hij werd opgepakt en veroordeeld na de oorlog en kwam in 1951 weer vrij. Hij vestigde zich in Dion-le-Val, Chaumont-Gistoux, waar hij in de anonimiteit verdween.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Souvenirs d'avant le passé, 1926.
  • Assise, Brussel, 1935.
  • La reine Astrid, Brussel, 1935.
  • Bases doctrinales de Rex, Brussel, 1936.
  • Principes rexistes, Brussel, 1936.
  • La Ligne générale, Brussel, 1937
  • L'heure de vérité, roman, Brussel, 1943
  • Espagne immortelle, Brussel, 1943.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
  • Philip REES, Biographical Dictionary of the Extreme Right Since 1890, 1990