JoAnne Russell

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
JoAnne Carleton Russell
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Miami, FL, VS
Geboortedatum 30 oktober 1954
Woonplaats Pacific Palisades, CA, VS
Lengte 1,73 m
Profdebuut 1975
Met pensioen 1991
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 531.039 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 16–40
Titels 3
Hoogste positie 11e (1977)[1]
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1982, 1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1980)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 60–61
Titels 5
Hoogste positie 1e (4 juli 1977)[1]
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1982, 1983, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1977)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1975, 1981–1983, 1985)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 20–17
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1978, 1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1981)
Laatst bijgewerkt op: 20 april 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1977 [2] 15
1978 [3] 21
1979 [4] 100
1980 [5] 21
1981 [6] 21
1982 [7] 26
1983 [8] 35
1984 25 [9] 34
1985 113 [10] 34
1986 161 35
1987 276 88
1988 185

JoAnne Carleton Russell (Miami, 30 oktober 1954) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Russell was actief in het proftennis van 1975 tot en met 1991. Daarbij won zij één grandslamtitel in het damesdubbelspel, op Wimbledon 1977. In het gemengd dubbelspel bereikte zij de finale van het US Open 1981.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Russell debuteerde in 1974 op het invitatietoernooi van Tulsa, waar zij meteen de titel won.[11] In 1975 won zij het Mcfarlin Satellite-toernooi in San Antonio (Texas).[12]

Russell speelde voor het eerst op een grandslamtoernooi op het US Open 1975 – zij bereikte de tweede ronde, door de Zuid-Afrikaanse Ilana Kloss te verslaan. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Wimbledon 1982, nadat zij de Duitse Sylvia Hanika in de vierde ronde had verslagen.

Russell won in 1984 nog twee WTA-titels in het enkelspel, een in februari op het toernooi van Indianapolis waar zij Française Pascale Paradis in de finale versloeg, de andere titel in september op het toernooi van Richmond waar zij landgenote Michaela Washington in de eindstrijd klopte. Een maand later bereikte zij op het toernooi van Brighton wel de finale, maar voornoemde Hanika nam hier haar revanche.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 11e plaats, die zij bereikte in 1977.[1]

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Russell behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij trad reeds in 1973 aan op het US Open, samen met landgenote Laurie Tenney.[13] Ook in het dubbelspel speelde Russell in 1974 op voor­noemd invitatietoernooi van Tulsa, waar zij ook in deze discipline de titel won, samen met de Australische Donna Stockton.[11]

In 1975 bereikte Russell de finale van het Canadian Open in Toronto, samen met landgenote Jane Stratton – zij verloren de eindstrijd van Julie Anthony en Margaret Court. In 1977 won zij haar enige grandslamtitel, op Wimbledon – met de Australische Helen Cawley aan haar zijde versloeg zij Martina Navrátilová en Betty Stöve. Hiermee steeg Russell naar de eerste plaats op de wereldranglijst in het dubbelspel, ex aequo met Rosie Casals.[1]

In de tachtiger jaren won Russell nog drie WTA-titels, in Indianapolis (1981), in Richmond (1984) en in Palm Beach (1985), alles in de Verenigde Staten.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 1e plaats, die zij bereikte in juli 1977.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Russell de finale van het US Open 1981, samen met landgenoot Steve Denton.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

Eénmaal, in 1977, vertegenwoordigde Russell haar land bij de jaarlijkse Wightman Cup. In het Californische Oakland versloegen de Amerikaanse dames hun Britse tegenstandsters met 7–0.

Latere loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Russell gaf vanaf 1990 tennislessen, onder meer bij het USTA Junior Development Program en aan de Universiteit van Florida en de Universiteit van Illinois.[1] Daarnaast bleef ze actief tennissen, waarbij zij in 1993 op Wimbledon dubbelspelkampioen 35-plus werd.[1] In 2009 won zij de enkelspeltitel 55-plus van de Babolat World Tennis Classic[14] en de 29th ITF Seniors World Individual Championships.[1][15] In beide finales versloeg zij Sherri Bronson, die medio 2009 het nummer één op de seniorenwereldranglijst werd.[16] Nog in 2012, op 57-jarige leeftijd, won Russell het USTA National Women's Indoor Championship 35-plus samen met Julie Ogborne.[17]

Haar hoogste positie bij de senioren is de 2e plaats in het enkelspel (1 juni 2009) respectievelijk de 7e plaats in het vrouwen­dubbelspel (21 mei 2012) en de 2e plaats in het gemengd dubbelspel (20 februari 2012).[18]

Sinds 2010 geeft zij les aan de Riviera Country Club in Pacific Palisades (Californië).[1]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1974-05-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Tulsa gravel Vlag van Verenigde Staten Mary Hamm 6-4, 6-7, 6-4
2. 1984-02-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Frankrijk Pascale Paradis 7-6, 6-2
3. 1984-09-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond hardcourt Vlag van Verenigde Staten Michaela Washington 6-2, 4-6, 6-2
verloren finales
1. 1984-10-28 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Sylvia Hanika 3-6, 6-1, 2-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1974-05-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Tulsa gravel Vlag van Australië Donna Stockton Vlag van Verenigde Staten Susan Hagey
Vlag van Verenigde Staten Sandy Stap
6-1, 5-7, 7-6
2. 1977-07-02 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Australië Helen Cawley Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Nederland Betty Stöve
6-3, 6-3 details
3. 1981-08-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
6-2, 6-2
4. 1984-09-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Minter Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jennifer Mundel
Vlag van Verenigde Staten Felicia Raschiatore
6-4, 3-6, 7-6
5. 1985-03-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Palm Beach gravel Vlag van Verenigde Staten Anne Smith Vlag van Peru Laura Gildemeister
Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini
1-6, 6-1, 7-6
verloren finales
1. 1975-08-17 Vlag van Canada WTA Toronto gravel Vlag van Verenigde Staten Jane Stratton Vlag van Verenigde Staten Julie Anthony
Vlag van Australië Margaret Court
2-6, 4-6
2. 1977-02-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Detroit tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Nederland Betty Stöve
3-6, 4-6
3. 1977-10-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Australië Helen Cawley Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
1-6, 5-7
4. 1977-11-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Palm Springs hardcourt Vlag van Australië Helen Cawley Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade
1-6, 6-4, 4-6
5. 1978-02-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals Vlag van Nederland Betty Stöve
Vlag van Australië Evonne Cawley
1-6, 4-6
6. 1978-10-22 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss Vlag van Nederland Betty Stöve
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade
0-6, 6-7
7. 1980-03-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Carlsbad hardcourt Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals Vlag van Verenigde Staten Laura duPont
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
7-6, 4-6, 1-6
8. 1980-09-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden
4-6, 5-7
9. 1980-11-16 Vlag van Nederland WTA Amsterdam tapijt (i) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková
Vlag van Nederland Betty Stöve
6-7, 6-7
10. 1981-03-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Boston tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
7-6, 4-6, 3-6
11. 1981-04-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Amelia Island gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
3-6, 7-5, 6-7
12. 1982-04-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
1-6, 2-6
13. 1982-05-16 Vlag van Zwitserland WTA Lugano gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
2-6, 4-6
14. 1982-08-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Argentinië Ivanna Madruga-Osses
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier
5-7, 6-7
15. 1982-12-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
3-6, 4-6
16. 1984-08-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Beverly Mould
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
2-6, 5-7
17. 1985-09-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
2-6, 2-6
18. 1986-01-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Anne Smith Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
3-6, 7-6, 3-6
19. 1986-05-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston gravel Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin Vlag van Verenigde Staten Chris Evert-Lloyd
Vlag van Australië Wendy Turnbull
2-6, 4-6

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1981-09-13 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Steve Denton Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kevin Curren
3-6, 6-7 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 1R 2-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 3R 2R 1R 4R 1R KF 1R 2R 13-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 3R 2R 2R 4R 3R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 13-13

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1973 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 1R 1R 1R 2R 3-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R W KF 1R 3R 3R KF 2R KF 3R 1R 10-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R KF 1R 2R 2R 2R 3R KF KF KF 3R KF 3R 1R 13-6

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1988  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 1-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon KF 2R 3R KF 3R 7-4
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R KF KF 1R 1R F 1R KF 1R KF 1R 12-11

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]