Laura duPont

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laura duPont
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Louisville, KY, VS
Geboortedatum 4 mei 1949
Lengte 1,60 m
Profdebuut 1972
Met pensioen 1983
Overleden 20 februari 2002 in Durham, NC, VS
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 211.614 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 79–122
Titels 3
Hoogste positie 23e (1977)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1975)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1972, 1979)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1971)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 117–119
Titels 12
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1975)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1973, 1976)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1976)
Laatst bijgewerkt op: 21 maart 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
(enkelspel)
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
1975 [1] 38
1976 [2] 42
1977 [3] 23
1978 [4] 37
1979 [5] 27
1980 [6] 44
1981 [7] 76
1982 [8] 144

Laura duPont (Louisville, 4 mei 1949 – Durham, 20 februari 2002) was een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. DuPont speelde rechts­handig en had een enkel­handige back­hand. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1972 tot en met 1983. Zij is geen familie van Margaret Osborne-duPont.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en college tennis[bewerken | brontekst bewerken]

  • bron: haar profielpagina op de website van de ITA Hall of Fame

In haar geboorteplaats Louisville (KY) leerde duPont tennissen op gemeentelijke tennisbanen. Als tiener verhuisde zij naar North Carolina, waar zij een opleiding volgde aan de Universiteit van North Carolina. Zij werd kampioen meisjesenkelspel van de staat North Carolina, in de leeftijdcategorie tot 16 jaar (1965, 1966) alsmede in de categorie tot 18 jaar (1966 en 1968). In 1970 werd zij enkelspelkampioen van het nationale college-tennis (U.S. collegiate singles champion), waarmee zij de eerste vrouwelijke sporter was die voor de UNC een nationale titel won. Naast tennis speelde zij ook basketball, en in 1970 werd zij uitgeroepen tot North Carolina AAU Athlete of the Year. Driemaal won zij het Mid-Atlantic Collegiate-kampioenschap in het enkelspel (1968, 1970 en 1971, met een finaleplaats in 1969) plus het dubbelspel­kampioenschap in 1970.

Na haar afstuderen in 1972 richtte duPont zich op het internationale beroepstennis, waarin zij al sinds 1968 in geringe mate actief was.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

DuPont debuteerde internationaal in 1968 op het US Open, waar zij de tweede ronde bereikte.

In 1971 stond duPont voor het eerst in een finale, op het toernooi van Charlotte – zij verloor van landgenote Chris Evert. In 1975 volgde een tweede finaleplaats, op het Canadian Open in Toronto (geklopt door land­genote Marcie Louie) en in 1976 een finaleplaats op het South African Open in Johannesburg (waar zij de zege moest laten aan de plaatselijke Brigitte Cuypers).[9] In 1977 veroverde duPont haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Hamburg, door de West-Duitse Heidi Eisterlehner te verslaan. Drie maanden later volgde haar tweede titel, op het WTA-toernooi van Indianapolis, waar zij te sterk was voor landgenote Nancy Richey. In totaal won zij drie WTA-titels, de laatste in 1979 in Toronto, waarmee zij revanche nam op de Zuid-Afrikaanse Brigitte Cuypers.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het US Open 1971. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 23e plaats, die zij bereikte aan het einde van het jaar 1977. Op dat moment stond zij op de tiende plaats van de Amerikaanse nationale ranglijst.[10]

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

DuPont behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1970 op het US Open, samen met landgenote Marjory Gengler.

In 1971 stond duPont voor het eerst in een finale, op het toernooi van Pennsylvania in Haverford, samen met landgenote Marjory Gengler – zij verloren van het Australische koppel Lesley Bowrey en Helen Gourlay. In 1973 veroverde duPont haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Tokio, samen met landgenote Kristien Kemmer, door het koppel Nancy Gunter en Karen Krantzcke te verslaan. In 1976 volgde een belangrijke overwinning, op het South African Open in Johannesburg – samen met landgenote Valerie Ziegenfuss gaf zij het nakijken aan het plaatselijke duo Yvonne Vermaak en Elizabeth Vlotman.[9] In totaal won zij twaalf WTA-titels, de elfde in 1982 op het Japan Open in Tokio, samen met landgenote Barbara Jordan, en de laatste titel twee weken later in Hongkong, samen met landgenote Alycia Moulton.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, voor het eerst op Wimbledon 1973 (samen met de Australische Cynthia Doerner) en daarna nog drie keer.

Prijzen en het latere leven[bewerken | brontekst bewerken]

DuPont ontving de volgende onderscheidingen:

  • 1977: North Carolina Tennis Hall of Fame
  • 2000: Charlotte Catholic High School Hall of Fame
  • 2002: Women's collegiate tennis Hall of fame (postuum)
  • 2018: North Carolina Sports Hall of Fame (postuum)

Van 1974 tot 1983 zat zij in het bestuur van de Women's Tennis Association, als penningmeester (1975–1979), als vice-voorzitter (1979–1981) en als lid van het Executive Committee (1981–1983).[11] In 1984 won zij de enkelspeltitel op het US Open in de leeftijdcategorie 35+ en een jaar later de dubbelspeltitel.

Jarenlang gaf zij tennisles aan de Orchard Indoor Tennis Club in Baltimore. Met een borstkankerdiagnose verhuisde duPont in 1997 terug naar North Carolina. Zij overleed in 2002 in het Duke University Medical Center van Durham.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1977-05-15 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Heidi Eisterlehner 6-1, 6-4
2. 1977-08-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Verenigde Staten Nancy Richey 6-4, 6-3
3. 1979-08-19 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Brigitte Cuypers 6-4, 6-7, 6-1
verloren finales
1. 1971-04-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Charlotte gravel Vlag van Verenigde Staten Chris Evert 2-6, 0-6
2. 1975-08-17 Vlag van Canada WTA Toronto gravel Vlag van Verenigde Staten Marcie Louie 1-6, 6-4, 4-6
3. 1976-11-29 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Johannesburg hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Brigitte Cuypers 7-6, 4-6, 1-6
4. 1977-10-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Palm Harbor gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici 4-6, 6-4, 2-6
5. 1978-03-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Fort Myers gravel Vlag van Verenigde Staten Renée Richards 1-6, 7-6, 4-6
6. 1978-06-11 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Beckenham gras Vlag van Australië Evonne Goolagong 4-6, 2-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1973-05-12 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Kristien Kemmer Vlag van Verenigde Staten Nancy Gunter
Vlag van Australië Karen Krantzcke
8-6
2. 1976-11-29 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Johannesburg hardcourt Vlag van Verenigde Staten Valerie Ziegenfuss Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elizabeth Vlotman
6-1, 6-4
3. 1978-02-19 Vlag van Canada WTA Montreal hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura Vlag van Zweden Mimmi Wikstedt
Vlag van Verenigde Staten Jane Stratton
6-4, 3-6, 6-4
4. 1978-06-11 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Beckenham gras Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh Vlag van Verenigde Staten Lele Forood
Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
6-3, 6-1
5. 1979-01-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Pasadena Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor
Vlag van Verenigde Staten Barbara Hallquist
3-6, 7-6, 7-5
6. 1979-02-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Atlanta hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Valerie Ziegenfuss Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Mary Carillo
6-2, 6-3
7. 1980-01-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec
Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
6-3, 6-3
8. 1980-03-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Carlsbad hardcourt Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals
Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell
6-7, 6-4, 6-1
9. 1981-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan Vlag van Verenigde Staten Andrea Buchanan
Vlag van Verenigde Staten Kim Sands
7-5, 6-3
10. 1981-09-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Atlanta tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
6-4, 7-5
11. 1982-10-24 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan Vlag van Japan Naoko Satō
Vlag van Australië Brenda Remilton
6-2, 6-7, 6-1
12. 1982-11-06 Vlag van Hongkong WTA Hongkong gravel Vlag van Verenigde Staten Alycia Moulton Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jennifer Mundel
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak
6-2, 4-6, 7-5
verloren finales
1. 1971-08-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Haverford gras Vlag van Verenigde Staten Marjory Gengler Vlag van Australië Lesley Bowrey
Vlag van Australië Helen Gourlay
7-5, 1-6, 1-6
2. 1972-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Beckenham gras Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
6-8, 1-6
3. 1975-01-12 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland gras Vlag van Verenigde Staten Cecilia Martinez Vlag van Australië Evonne Goolagong
Vlag van Australië Wendy Turnbull
3-6, 6-4, 4-6
4. 1976-05-23 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Delina Boshoff
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss
6-4, 5-7, 1-6
5. 1976-08-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Delina Boshoff
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss
2-6, 3-6
6. 1978-09-17 Vlag van Verenigde Staten WTA San Antonio Vlag van Frankrijk Françoise Dürr Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marise Kruger
1-6, 4-6
7. 1978-11-05 Vlag van Argentinië WTA Buenos Aires gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Verenigde Staten Valerie Ziegenfuss
6-1, 4-6, 3-6
8. 1979-11-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
2-6, 1-6
9. 1980-01-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Kansas City tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
3-6, 1-6
10. 1981-03-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Las Vegas hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
6-2, 4-6, 3-6
11. 1982-10-18 Vlag van Japan WTA Akishima gravel Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan Vlag van Japan Naoko Satō
Vlag van Australië Brenda Remilton
6-2, 3-6, 3-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1968 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983
Vlag van Australië Australian Open 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 2R 3R 1R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4R 2R 2R 1R 1R 3R 4R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R KF 2R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 3R 3R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983
Vlag van Australië Australian Open KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 2R 2R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R KF 3R KF 1R 1R 2R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R KF 1R 2R 1R 1R 2R 1R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]