Jules Cornelis van Randwijck
Mr. Jules Cornelis graaf van Randwijck ('s-Gravenhage, 3 juli 1874 – Amersfoort, 2 november 1962) was een Nederlands burgemeester.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Van Randwijck was lid van de familie Van Randwijck en een zoon van secretaris-generaal van Financiën en ceremoniemeester van de koningin mr. Frans Steven Karel Jacob graaf van Randwijck (1838-1913) en Josephine barones van Hogendorp (1840-1928), lid van de familie Van Hogendorp. In 1899 promoveerde hij op stellingen aan de Universiteit Utrecht. Vanaf 29 augustus 1912 was hij burgemeester van Amersfoort tot hij op verzoek per 1 januari 1941 werd ontslagen. Op 1 september 1937 werd zijn 25-jarig ambtsjubileum gevierd en kreeg hij de zilveren medaille van de stad. Na de bevrijding na de Tweede Wereldoorlog werd hij per 7 mei 1945 opnieuw benoemd tot burgemeester om dat tot bijna het einde van dat jaar te blijven.
In 1900 was Van Randwijck getrouwd met jkvr. Cornelia Henrietta de Jonge (1878-1943), dochter van raadsheer bij de Hoge Raad der Nederlanden jhr. mr. Bonifacius Cornelis de Jonge (1834-1907) en lid van de familie De Jonge. Uit dat huwelijk werden vijf kinderen geboren; dochter Magdalena Maria gravin van Randwijck (1903-1997) trouwde met de latere president van de Hoge Raad, mr. Marius Anne van Rijn van Alkemade (1902-1974).
In Amersfoort werd een laan naar Van Randwijck genoemd. Voorts was hij ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en officier in de Orde van Oranje-Nassau.
| Voorganger: Jhr. J.W.A. Barchman Wuytiers |
Burgemeester van Amersfoort 1912-1940, 1945 |
Opvolger: B. Noordewier / H. Molendijk |
Bronnen, noten en/of referenties
|