Károly Soós

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Károly Soós
Károly Soós
Geboren 28 juli 1869
Nagyszeben, Oostenrijk-Hongarije
Overleden 24 juni 1953
Steinfort, Luxemburg
Land/zijde Oostenrijk-Hongarije
Koninkrijk Hongarije
Onderdeel Oostenrijks-Hongaars leger
Honvéd
Dienstjaren 1890 - 1925[1]
Rang Generaal-majoor
(Gyalogsági tábornok)
Eenheid Stafchef/Armeegruppe Pflanzer-Baltin
oktober 1914 - maart 1915[2]
Stafchef/11. armáda
juni 1916 -december 1917[3]
Bevel 33. pěší brigáda
1915 - juni 1916[4]
Stafchef/Generale Staf
oktober 1919 -
12 december 1919[1]
33. pěší brigáda
1918[4]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog
Onderscheidingen zie onderscheidingen
Ander werk Minister van Defensie
15 maart 1920 -
19 juli 1920[1]
Portaal  Portaalicoon   Eerste Wereldoorlog

Vitéz Károly Soós de Bádok (Nagyszeben, 28 juli 1869 – Steinfort, 24 juni 1953) was een Hongaars generaal en politicus die in 1920 de functie van minister van Defensie uitoefende in de regering-Simonyi-Semadam. Hij nam deel aan de contra-revolutionaire activiteiten van de tegenregering van Szeged, die gericht was op het omverwerpen van de Hongaarse Radenrepubliek. Soós werd de eerste stafchef van het Hongaars Nationaal Leger.

In de periode 1921-1922 was hij bevelhebber van het militaire district Pécs en in die hoedanigheid ook de "bevrijder" van Baranya, toen Hongarije het gezag over de regio weer overnam na de terugtrekking van de Joegoslavische troepen. In 1927 werd hij ook lid van het Magnatenhuis, dat na enkele jaren opnieuw werd ingesteld.

Militaire carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
István Friedrich
Minister van Defensie
1920
Opvolger:
István Sréter