Kgothatso Montjane

Kgothatso Montjane
Genève (Swiss Open) 2014
Persoonlijke informatie
Bijnaam	KG
Nationaliteit	Zuid-Afrika
Geboorteplaats	Pietersburg, Limpopo
Geboortedatum	3 juni 1986
Woonplaats	Johannesburg
Profdebuut	2006
Slaghand	links
Enkelspel
Winst-verliesbalans	368–212
Hoogste positie	4e (31 december 2021)
Masters	groepsfase (2021, 2023)
Paralympische Spelen	2e ronde (2012, 2016, 2020)
Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2020–2022, 2024)
Roland Garros	halve finale (2013, 2021, 2022)
Wimbledon	finale (2021)
US Open	halve finale (2018)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	263–161
Titels	2 grandslamtitels
Hoogste positie	2e (6 november 2023)
Masters	winst (2023)
Paralympische Spelen	2e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Australian Open	finale (2021, 2024)
Roland Garros	winst (2023)
Wimbledon	finale (2021, 2023)
US Open	winst (2023)
Laatst bijgewerkt op: 29 januari 2024
Portaal    Tennis

Kgothatso Montjane (Polokwane (Pietersburg), 3 juni 1986) is een rolstoeltennisspeelster uit Zuid-Afrika. Montjane begon met tennis toen zij 19 jaar oud was. Zij speelt linkshandig. Vroeger serveerde zij met de rechter hand, om de rally vervolgens linkshandig uit te spelen. Driemaal (in 2005, 2011 en 2015) werd zij South Africa's sportswoman of the year with a disability (gehandicapte sportvrouw van het jaar). In juli 2018 werd zij de eerste zwarte Zuid-Afrikaanse vrouw – met of zonder rolstoel – die deelnam aan Wimbledon.

Medische voorgeschiedenis

Montjane werd geboren met het amnionstreng syndroom (en), waardoor enkele vingers en haar benen zich onvoldoende ontwikkelden. Toen zij twaalf jaar was, werd haar linker onderbeen geamputeerd, wegens complicaties. Ondanks haar handicap nam zij ook al in haar jeugd deel aan allerlei sporten, waaronder tafeltennis, basketbal en atletiek. Pas in 2005 werd het rolstoeltennis in Zuid-Afrika geïntroduceerd.

Loopbaan

In 2006 nam Montjane voor het eerst deel aan een ITF-toernooi, in Bloemfontein (Zuid-Afrika) – zij won daar meteen beide titels, in het enkel- en het dubbelspel. In het verdere verloop van haar carrière nam zij meer­maals deel aan het Belgian Open in Jambes – in het dubbelspel won zij de titel in 2015 en 2016 (na eerdere finaleplaatsen in 2013 en 2014); in het enkelspel bereikte zij maximaal de halve finale (2013, 2014, 2015 en 2016). Op het Swiss Open in Genève won zij de enkelspeltitel in 2013 (waar zij de Britse Lucy Shuker in de finale versloeg), in 2015 (finalewinst op de Nederlandse Michaela Spaanstra), in 2017 (tegen de Duitse Katharina Krüger) en in 2018 (waar zij nogmaals Shuker in de finale trof en overwon). Zowel het Belgian Open als het Swiss Open behoren tot de hoogste categorie van het ITF-rolstoeltennis ("ITF 1 Series"). Op dat niveau won zij voorts het South Africa Gauteng Open van 2013 in haar woonplaats Johannesburg. In de allerhoogste categorie ("ITF Super Series") won zij de dubbelspeltitel van de USTA Wheelchair Tennis Championships in Saint Louis in 2013 en 2016.

Montjane nam deel aan de Paralympische spelen van 2008 in Peking, 2012 in Londen en 2016 in Rio de Janeiro, in alle gevallen in het enkelspel. Met het Zuid-Afrikaanse team nam zij bovendien deel aan de World Team Cup in 2008, 2010–2013 en 2015.

Op de Wheelchair Doubles Masters van 2013 in Mission Viejo (Californië) bereikte zij de finale, samen met de Duitse Sabine Ellerbrock – zij verloren van Yui Kamiji en Jordanne Whiley. Sinds 2013 speelt Montjane op drie van de vier grandslamtoernooien (Australian Open, Roland Garros, US Open). Pas in 2018 kreeg zij voor het eerst toegang tot Wimbledon, op basis van een wildcard. In 2019 bereikte zij voor het eerst een grandslamfinale, op het dubbelspeltoernooi van het US Open, samen met de Duitse Sabine Ellerbrock. Haar tweede grandslamfinale speelde zij op het Australian Open 2021, met de Britse Lucy Shuker aan haar zijde; de derde op Wimbledon met dezelfde partner.

In het enkelspel bereikte Montjane haar eerste grandslamfinale op Wimbledon 2021 – zij verloor die van Diede de Groot.

In 2022 speelde Montjane haar vierde grandslamfinale, op Roland Garros samen met de Japanse Yui Kamiji. Later dat jaar volgde de vijfde, op het US Open, met de zelfde partner.

Sinds april 2023 won Montjane terug met Kamiji het Japan Open, Tram Barcelona Open en Open International de Royan. Aldus gewapend won Montjane met Kamiji haar eerste grandslamtitel op het dubbelspel van Roland Garros, ten koste van Diede de Groot en de Argentijnse María Florencia Moreno. Met dezelfde partner won Montjane haar tweede dubbel­spel­titel op het US Open alsmede het officieus wereldkampioenschap op het eindejaarstoernooi.

Haar hoogste notering op de ITF-ranglijst is de vierde plaats in het enkelspel, op de ultimo van 2021 – in het dubbelspel bereikte zij de tweede plek, voor het eerst in november 2023.

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

• De kwartfinale is doorgaans de eerste ronde.

toernooi	2013	2014		2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024
Australian Open	–	KF		KF	–	KF	KF	HF	HF	HF	1R	HF
Roland Garros	HF	KF		–	–	KF	KF	KF	HF	HF	2R
Wimbledon	g.t.	g.t.		–	–	HF	HF	g.t.	F	KF	KF
US Open	KF	KF		g.t.	KF	HF	KF	–	KF	2R	2R	g.t.

Dubbelspel

• De halve finale is doorgaans de eerste ronde.

toernooi	2013	2014		2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024
Australian Open	HF	HF		HF	–	HF	HF	HF	F	HF	HF	F
Roland Garros	HF	HF		–	–	HF	HF	HF	HF	F	W
Wimbledon	–	–		–	–	HF	HF	g.t.	F	HF	F
US Open	HF	HF		g.t.	HF	HF	F	–	HF	F	W	g.t.

Externe links

Mediabestanden

• (en) Profiel van Kgothatso Montjane op de website van de ITF
• Amnionstreng syndroom, erfelijkheid.nl

Bronnen en noten